Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ акӑ мӗн ыйтатӑп санран, ывӑлӑм: ӗҫ ӑнӑҫлӑ пӗтсен, ҫынсем пӗр пӗринпе тӗл пулсан, — ман тӑпрам ҫине пыр та кала: атте, турӑмӑр! те.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Санран уйрӑлнӑ хыҫҫӑн ӑҫта кӑна ҫитмерӗм, мӗн амакӗ кӑна курмарӑм…Сколько после того исходил я земли, сколько всякой всячины видел…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Эп эсӗ ҫывӑратӑн пуль тесе… — терӗ вӑл именсе; унтан ман пата пычӗ те, кӗнекине аллинчех тытса, ҫумма ларса, тытӑнчӑклӑн калаҫма пуҫларӗ: — Эпӗ, пӗлетӗн-и, санран акӑ мӗн ыйтасшӑн…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫитменнине, эпӗ санран хама тем те пӗр каласа вӑрҫса ҫырма ыйтрӑм, эсӗ ҫавна ҫырман…И опять же — я просил тебя ругать меня разными словами, а ты этого не написал…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хӑтӑлас-тӑвас пулсан, санран тарса каять вӑл тесе, хӗрсем суйнӑ ҫеҫ сана, ку пӗртте тӗрӗс мар.Тебе девицы говорили, что я убегу от тебя, если буду выключена; но это всё вздор и чистая неправда.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫапах та юрӗ ӗнтӗ, эпӗ санран ыррине ҫеҫ курнӑ: эсӗ маншӑн пӗртен пӗр ҫын пултӑн, эпӗ ҫавна нихҫан та манассӑм ҫук.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Тархасшӑн ҫыру ҫыр-ха хӑвӑртрах; ман ҫав тери санран ҫыру илес килет.Напиши мне, пожалуйста, поскорее; очень мне хочется получить от тебя письмецо.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ку йӑла лешсене кӳрентернӗ, ҫавӑнпа та вӗсем ӑна; «Эсӗ туртӑнтарман уххӑн ҫивчӗлетмен сӑнни-ха, пире сан пеккисем пинӗ-пинӗпе тата санран икӗ хут аслисем те ҫавӑн чухлӗнех хисеплесе, пӑхӑнса тӑраҫҫӗ», тенӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Хӑраҫҫӗ санран пирӗн хӗрсем.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Санран ыйтмастӑп.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Санран ытлараххисене те курнӑ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Санран пӗр пилӗк виҫе сӗлӗ илме пулмӗ-ши, ачамкка?
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Санран ыйтатӑп-ҫке: аякку ыратать-и?
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Хӗрсемпе ачасем ҫывӑха килме хӑраҫҫӗ, пур чӗрчун та пӑрӑнать санран.Девки и ребята близко подходить боятся, всякая тварь тебя сторонится.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Ӑшӑ кӑмӑллӑ мар, нихӑҫан та йӑл-л кулнине курма ҫук сана, ырӑ сӑмах каланине илтеймен санран, ҫынна хӗрхенме пӗлместӗн эс, тискер кайӑк пек…Неприветливый, никогда не улыбнешься, доброго слова не скажешь, немилостивый, словно зверь какой…
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Пӗлетӗн-и, Саня, эпир ӑна санран хамӑрах илӗпӗр.
33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Федя Черкашин санран та ытларах нуша курнӑ, пурпӗрех шкула пӑрахмасть.Федя Черкашин побольше твоего горя хлебнул, а школу не забывает.
33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Ҫырла тунисем — ав лере вӗсем, — кӑтартрӗ Петька, — эпӗ санран лайӑхрах пӗлетӗп ӗнтӗ.— Так грядки-то с ягодами вон где, — показал Петька, — я-то лучше тебя знаю.
25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Чӑнах та-ҫке, эрех шӑрши кӗрет санран, перет анчах! — терӗ Штольц.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Акӑ сана йӑлӑхтармӑш этем, санран пытанма май ҫук пулсан!Вот тебе — несносный человек, если от тебя нельзя спрятаться!
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956