Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтнӗ (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗрле, килте пурте ҫывӑрнӑ чухне, Костя темӗн кӑштӑртатнисене, ҫенӗкре урай хӑмисем чӗриклетнисене, шӑппӑн калаҫнисене илтнӗ.

Ночью, когда все в доме спали, Костя слышал подозрительные шорохи, скрип половиц в сенях, сдавленные голоса.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кама ҫунтараҫҫӗ-ха, сволӑчсем! — илтнӗ Костя курайманлӑхпа тулнӑ мӑн сасса.

— И кого жгут, сволочи! — услышал Костя густой, полный затаенной ненависти голос.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тискер ҫынсем авӑ тункатасене кӗлӗ тӑваҫҫӗ тенине илтнӗ эпӗ — кашнин хӑйӗн!..

Дикари вон, слышал, чурбашкам молятся — всякому свое!..

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫенӗке тухма алӑк уҫнӑ чухне вӑл ҫапла каланине илтнӗ:

Уже открывая двери в сени, услышал:

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ тӑсса, уласа йӗнине Костя пуҫласа илтнӗ, ӑна ҫав тери хӑрушӑ пулса кайнӑ.

Костя впервые слышал, что мать плачет так — нараспев, подвывая, и от этого плача ему стало жутко.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Илтнӗ вӗт-ха эсӗ атте кӗтмен ҫӗртен тухса кайнине, эпӗ ӑна мӗн пулнине ӑнланса та юлаймарӑм…

— Ты же слышал, что отец неожиданно уехал — я даже не успела понять, что с ним происходит…

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тепӗр минутранах Ксени унӑн нимӗнле туйӑмсӑр, хумханмасӑр тухакан тикӗс сассине, хуллен кулнине илтнӗ.

Через минуту Ксения услышала его ровный и, казалось, бесстрастный голос, тихий, сухой смех.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кунта вӑл лейтенант сассине илтнӗ — вӑл Ксюша тин ҫеҫ юрлакаласа пынӑ юррах кӑшкӑрса юрланӑ.

И тут она услышала голос лейтенанта — он громко пел ту же самую песню, которую только что напевала она.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑш чухне мана ҫавсем пӗри те пулман пек, вӗсем ҫинчен эпӗ е камран та пулин илтнӗ, е кӗнекере вуланӑ пек туйӑнать…

Иногда мне кажется, что ничего этого со мной не было и про все это я или слышал от кого-то, или вычитал в книгах…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Атте илтнӗ пулсан, пурин хӑлхине те ҫитнех-тӗр. Кам сӑмах кӑларма пултарнӑ-ха?

«Все прослыхали, должно, раз уж батя знает. Кто же мог пересказать?

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вара казаксем хупӑрласа илнӗ кронштадтсем ҫӗрлехи пӑч-тӗттӗмре питӗ нумай «пулеметсем» шатӑртатнине, хӑйсен застависем тӗлли-паллисӗр перкелешнине, казаксем хиклетнине, ҫывхарса килекен утлӑ ҫар ҫухӑрашнине тата лаша урисем янӑравлӑн тӗпӗртетсе ҫывхарнине илтнӗ те Дон еннелле тапса сикнӗ, ункӑран ҫӗмӗрсе тухнӑ, анчах повстанецсем вӗсен ҫулне утлӑ атакӑпа пӳлсе илнӗ.

И вот, когда окруженные кронштадтцы услышали в ночной непроглядной темени говор многочисленных «пулеметов», суматошные выстрелы своих застав, казачье гиканье, вой и гулкий грохот приближавшихся конных лав, они бросились к Дону, пробились, но были конной атакой опрокинуты.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах тыткӑна лекнӗ коммунистсене Вешенскине хӑваласа кӑясси, вӗсем хушшинче Мишка Кошевойпа Иван Алексеевич та пурри, тыткӑна илнисем кӗҫ-вӗҫ Татарскине килсе ҫитесси ҫинчен хыпар илтнӗ те кӑштах тӑхтама шут тытнӑ.

Но они прослышали о том, что в Вешенскую гонят пленных коммунистов, среди которых находятся и Мишка Кошевой с Иваном Алексеевичем, что пленные вот-вот должны прибыть в Татарский, а поэтому и решили подождать.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Илтнӗ!

— Слыхали!

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Татарски хуторӗнчи Мелеховсем ҫинчен илтнӗ пулӗ?

Про Мелеховых с Татарского слыхали?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗҫырсем илтнӗ те хайхи ҫакӑн ҫинчен, пӗрле пуҫтарӑнса, татӑлнӑ калаҫса:

А красноярские прослыхали такое дело, собрались и решили:

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем пире тӑхӑрҫӗр пиллӗкмӗш ҫулшӑн тӑварлаҫҫӗ, эпир ку сӑмахсене хӗрлӗ салтаксенчен илтнӗ.

Они нам солют за девятьсот пятый год, мы эти слова слыхали от красных солдатов.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав йынӑшса янӑракан юрӑ ҫаврӑмне унччен те илтнӗ вӑл, Глубокӑйра Мокроусов матросӗсем, сӑмсасӑр карттусӗсене турра кӗл тунӑ чухнехи пек хывса тытса, куҫӗсене ҫилӗллӗн ҫутӑлтарса юрланине илтнӗ.

Он слышал и раньше этот стонущий напев, слышал, как пели его мокроусовские матросы в Глубокой, молитвенно сняв бескозырки, возбужденно блестя глазами.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Склад пуҫлӑхӗ те, кӳршӗсем те тухса та пӑхмарӗҫ, паллах, вӗсем урамра мӗн пулса иртнине пӗтӗмпех лайӑх илтнӗ.

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Суворов ҫав вӑхӑтра пусма ҫинче тӑнӑ, пурне те илтнӗ.

А Суворов стоял на крыльце и все слышал.

Генералсен генералӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Хусан полкӗнчи вӗрентӳ ҫинчен Суворов та илтнӗ.

Слухи о занятиях солдат в Казанском полку дошли до Суворова.

Суворовла // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех