Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗкӗт сăмах пирĕн базăра пур.

йӗкӗт (тĕпĕ: йӗкӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Халь каяр икӗ класс пӗрлешсе улӑха, Тарса шывӗнче вӗренӳ ҫулӗсенче пухнӑ ҫылӑхсене ҫуса антарар, — сӗнет йӗкӗт.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ара йӗкӗт чух Петруҫ Верук хыҫҫӑн чупнине хӑвӑр та пӗлетӗр.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Аран лӑплантарчӗҫ ӑна хӗрпе йӗкӗт.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кӑнтӑр кунӗнче хӗрпе йӗкӗт урамра темччен тӑни илемлех мар вӑл, килсене кӗрер.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

«Те эпӗ тухасса картишӗнче юри кӗтсе тӑрать, — шутлать йӗкӗт. — ӗнер Маюка кӑнтӑр кунӗнчех сумкине йӑтса ӑсатнишӗн йӗплесе шӑл йӗрме шутлать-тӗр вӑл».
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Сасартӑк йӗкӗт, каялла сиксе ӳксе, винтовкине хатӗр ҫӗклерӗ, мӗншӗн тесен Ефимка кӑшкӑрса ячӗ те тӳрех сылтӑмалла, командирсен ушкӑнӗ тӑракан ҫӗре, ыткӑнчӗ.
Вдруг парень отпрянул и вскинул винтовку, потому что Ефимка вскинулся и круто свернул вправо, где стояла кучка командиров.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

— Ку вара тӗрӗс, — ун сӑмахӗпе килӗшрӗ йӗкӗт, хӑйне пысӑка хумасӑр.
— Этто правда, — снисходительно согласился парень.

— Мӗн кулан? — тӗлӗнсе ыйтрӗ те пысӑк пуҫлӑ тӑсланкӑ йӗкӗт, сыхлӑрах пулас тесе, винтовкине кӑшт ҫӗклерӗ.
— Чего смеешься? — удивился долговязый головастый парень и настороженно приподнял винтовку.

Ашшӗ килсе ҫитейменччӗ те, сӗтел хушшине каҫхи апата виҫҫӗшех ларчӗҫ: ҫарран ҫӳрекен йӗкӗт Ефимка, унӑн йӑмӑкӗ — Валька тата ҫиччӗри шӑллӗ — Николашка.
Отец запаздывал, и за стол к ужину сели трое: босой парень Ефимка, его маленькая сестренка Валька и семилетний братишка Николашка.

Хе, тӗрӗс калатӑп-и эпӗ, ҫамрӑк йӗкӗт? — мана хулпуҫҫирен ҫапса илчӗ вӑл.
Ге, так ли я говорю, юноша? — хлопнул он меня по плечу.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Асту эсӗ, йӗкӗт!
Ты, парень, смотри!

Тата ҫав кунах, каҫалапа, Пушкин площадӗнче Юрка мана шухӑша кайнӑ виҫӗ маттур йӗкӗт патне илсе пычӗ — вӗсем мӗнле кино пулассине пӗлтерекен реклама витринине пӑхса тӑратчӗҫ.
И в этот же день к вечеру на Пушкинской площади Юрка подвел меня к трем задумчивым молодцам, которые терпеливо рассматривали рекламную витрину кино.

Мурилесле йӗкӗт!
Экой шут парень!

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Господасене йышӑнса илме крыльца ҫине дворовӑйсен ушкӑнӗ тухмарӗ; малтанах мӗнпурӗ те вуникӗ ҫулсене ҫитнӗ пӗр хӗрача кӑна курӑнчӗ, ун хыҫҫӑн пӳртрен герблӑ шурӑ тӳмеллӗ, кӗл тӗслӗ ливрейлӑ куртка тӑхӑннӑ, шӑп та шӑпах Петр евӗрлӗ ҫамрӑк йӗкӗт — Павел Петрович Кирсановӑн тарҫи тухрӗ.
Толпа дворовых не высыпала на крыльцо встречать господ; показалась всего одна девочка лет двенадцати, а вслед за ней вышел из дому молодой парень, очень похожий на Петра, одетый в серую ливрейную куртку с белыми гербовыми пуговицами, слуга Павла Петровича Кирсанова.

IV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Халь ӗнтӗ манӑн приказчик мещанран тухнӑскер: пултаракан йӗкӗт пулас.
Теперь у меня приказчик из мещан: кажется, дельный малый.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Йӗкӗт ман еннелле ҫаврӑнмарӗ, пуҫне кӑна тайрӗ.
Парень не обернулся ко мне; только голову наклонил немного.

Маша // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 167–168 с.

Йӗкӗт тӳрех тавӑрса каламарӗ.
Парень не тотчас отвечал мне.

Ҫирӗмсене ҫитнӗ йӗкӗт, ҫӳллӗскер, яштакскер, маттуртан маттурскер; кӑвак куҫлӑ, хӗрлӗ питлӗ; куҫ харшийӗсем ҫинех пусса лартнӑ саплӑклӑ ҫӗлӗк айӗнчен тухса кайнӑ сарӑ кӑтра ҫӳҫӗ ункӑланса тӑрать.
Парень лет двадцати, рослый, статный, молодец молодцом; глаза голубые, щеки румяные; русые волосы вьются колечками из-под надвинутой на самые брови заплатанной шапоньки.

— Пыр та калаҫ ҫавӑн йышши ухмахпа, — терӗ те кӳренсе ҫамрӑк йӗкӗт, тутине мӑрт-март пӑркаласа, аяккалла пӑрӑнса кайрӗ.
— Вот и погутарь с таким дураком, — обиженно проговорил парень и отошел в сторону.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Айван йӗкӗт ӑна килӗшме пуҫларӗ.
Наивный паренек ему начинал нравиться.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика