Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑкне (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Евдокия Тимофеевна чӗтрекен аллипе васкаса уҫҫине ҫӑра шӑтӑкне чикрӗ, хӑвӑрт пӑрчӗ, алӑкне уҫса, хӑй еннелле туртрӗ те зала чупса кӗчӗ, ывӑлне курчӗ.

Дрожащей рукой она поспешила вставить ключ в замок, резко повернула его, отомкнула дверь, дернула на себя, вбежала в залу и увидела сына.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Кӗрӗр, Ефим Леонтьевич, — терӗ алӑк хыҫӗнче учительница, унтан алӑкне яр уҫса, Ефим Леонтьевича малтан кӗртсе ячӗ.

— Вот пожалуйте, Ефим Леонтьевич, — сказала учительница за дверью, распахнула ее и пропустила вперед Ефима Леонтьевича.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя пысӑк пӳлӗм алӑкне хупрӗ, унта хӑйӗн, Валентинӑн ӗҫ сӗтелӗ, ашшӗн этажерки пулнӑ.

Володя прикрыл дверь в большой комнате, где находились его рабочий стол, этажерка отца и столик Валентины.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӑйне хӑй сыхлас шухӑш ҫеҫ ун: тараканӗ вӗсен тӗлне ҫитсен, А-цзинь алӑкне шатлаттарса хупса хунӑ.

Проявился только инстинкт самосохранения: когда преследуемый почти добежал до ее дома, А-цзинь быстро захлопнула дверь.

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

Килкарти урлӑ каҫнӑ чухне вӑл хуҫисен лаҫӗн уҫса хунӑ алӑкне тата шалта курӑнакан сенкер кӗпене асӑрхарӗ.

Пройдя по двору, он заметил отворенную дверь в хозяйской избушке и видневшуюся из нее голубую рубаху.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пӳрт ҫумнех ҫитсе тӑрсан, Лукашка хӑйсен килӗн тӗтрепе йӗпеннӗ хӳмине, пӳрт крыльцине тата уҫӑ алӑкне курчӗ.

Подойдя вплоть, Лукашка рассмотрел мокрый от тумана забор своего двора, крылечко хаты и отворенную клеть.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин пӳрт крыльци ҫине чупса хӑпарчӗ те пӑлтӑр алӑкне тӗртрӗ.

Оленин вбежал на крыльцо хаты и толкнул дверь в сени.

X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вара урядник, казаксем килӗшнипе килӗшменнине кӗтмесӗрех, пӳрт алӑкне хупса лартрӗ; вӑл казаксем итлессе сахал шаннӑ пулас.

И, не ожидая выражения согласия, урядник затворил дверь, видимо мало надеясь на послушание казаков.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Яштака пӳ-силлӗ хитре Марьянка хапхаран кӗрет те, хуллине пӑрахса, ҫатан алӑкне хупса ҫаклатать, унтан, чупкаласа, килкартинчи выльӑхсене уйӑрса хупма тытӑнать.

Стройная красавица Марьянка проходит в ворота и, бросая хворостину, закидывает плетень и со всех резвых ног бросается разбивать и загонять на дворе скотину.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Кабинет алӑкне вӑл хӑяккӑн тӑрса уҫрӗ, хӑй, ҫул парса, хыҫалалла чакрӗ.

Он отворил дверь в кабинет, стоя боком, и сам попятился назад, давая дорогу.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Назанский каллех шкап патне пычӗ, эрех ярса ӗҫрӗ те алӑкне тирпейлӗн хупрӗ, Ромашов та, ним шутлавсӑрах, ӳркевлӗн тӑрса, ҫавнах турӗ.

Назанский опять подошел к поставцу и, выпив, аккуратно притворил дверцы, Ромашов лениво, почти бессознательно, встал и сделал то же самое.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Капитан помощникӗ хӑйӗн ҫыннисемпе пысӑк каютӑн алӑкне ҫӗмӗрсе уҫсанах лешсем пӑшалпа пеме тытӑннӑ.

Когда помощник капитана со своими людьми высадил дверь каюты, их встретили выстрелами.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Палубӑра тата шканцӑра тӑшмансене пӗтернӗ хыҫҫӑн капитан хӑйӗн помощникне, командӑран виҫӗ ҫын илсе, пысӑк каюта алӑкне ҫӗмӗрсе кӗме хушнӑ.

Когда на палубе и на шканцах уже не осталось ни одного врага, капитан приказал своему помощнику взять трех человек из команды и пойти взломать дверь главной каюты.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав самантрах Сарафов, тухса уҫас вырӑнне алӑкне хӑй хыҫҫӑн тата хытӑрах шартлаттарса хупнӑ та, Соколов урӑхран пӗр сас-чӳ те илтмен.

И в тот же миг он услышал, как Сарафов, вместо того чтобы пойти открыть ворота, захлопнул за собой дверь; никаких других звуков беглец больше не услышал.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка ҫавӑнта чупса ҫитрӗ те алӑкне шаккарӗ.

Марийка добежала до нее и постучалась.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Карчӑк темӗн ҫиллес мӑкӑртатрӗ, хапхи алӑкне ҫапах та уҫрӗ.

Старуха что-то сердито забрюзжала, однако открыла ворота.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка хапха алӑкне тӗксе пӑхрӗ — уҫӑлмарӗ, вара вӑл шаккама тытӑнчӗ.

Марийка толкнула ворота, но они не открывались, и она стала стучать.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак виле хулана ҫӗр варринче кӗрсе кам алӑкне те пулин шаккаса уҫтарасси ӑссӑр хӑтланнӑ пек пулӗччӗ, хулара мӗн пулни-иртнине пӗлмест-ҫке вӑл.

Войти среди ночи в этот замерший город, не зная, что там происходит, и постучаться к кому-нибудь казалось Огнянову опасным и безрассудным.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑкне тапса ҫӗмӗртӗм те пӳлӗмне кӗтӗм…

Я дверь сломал и врываюсь в комнату…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шаккатӑп, кӑшкӑратӑп — алӑкне уҫмасть.

Стучу, кричу — не отворяет.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех