Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лартакан (тĕпĕ: ларт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кантӑк лартакан вуласа тухрӗ те кулса ячӗ:

Стекольщик прочитал, улыбнулся:

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тепӗр сехетрен, тул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлман, кантӑк лартакан персе ҫитрӗ:

Через час, ни свет ни заря, появился мой знакомый стекольщик:

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫур ҫӗр иртиччен ҫывӑрмарӑм эпӗ кантӑк лартакан сӑмаххи хыҫҫӑн.

Полночи я не спал после уверений стекольщика.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫӗмӗреҫҫӗ, ҫӗмӗреҫҫӗ, — лӑплантарчӗ мана кантӑк лартакан.

— Побьют, побьют, — утешил меня стекольщик.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кантӑк лартакан этем калаҫма юратаканскер пулчӗ тата вырӑсла та аван пӗлет.

Стекольщик оказался словоохотливым и отлично говорил по-русски.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл кӑмӑллӑскер пулчӗ, мӗн кирлине хӑвӑртах ӑнланчӗ, тепӗр вунӑ минутран ман пата кантӑк лартакан ярса та пачӗ.

Он оказался весьма любезен, быстро понял, что к чему, и через десять минут прислал мне стекольщика.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ килте ӗҫлеме е пӗр-пӗр учрежденире пурӑнма пултаратӑп… анчах исходящисем ҫине номерсем лартакан писарь пулса мар.

Я могу работать на дому или жить где-нибудь в учреждении… только не писарем, который ставит номера на исходящем.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лисицын, урнӑ пек пулса лач сурать те, ҫынна пӗтерсех лартакан сӑмахпа: — Шӗлепке! — тесе хурать.

Лисицын бешено сплевывает и с уничтожающим презрением бросает: — Шляпа!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Урса кайнӑ ҫынсем, вагон ҫине лартакан комисси тӑваттӑмӗш номер ҫине панӑ билетсемпе ӑна сӑмсинчен тӗрте-тӗрте, хӗстерсе пыраҫҫӗ.

На него напирали взбешенные люди, тыча в нос билетами посадкома, выданными на четвертый номер.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Нимӗн пӑлханмасӑр калаҫрӗ хӗрача, пӗтӗмпех ҫыхса лартакан чӑн-чӑн пулнӑ ӗҫ ҫинчен каласа параҫҫӗ унӑн ҫӑварӗнчен тухнӑ сӑмахсем.

Девушка говорила с подкупающей искренностью и скромностью.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Калаҫӑва сайра-хутра кӑна кулӑшла сӑмах кӗртсе лартакан Базаров (вӑл пуринчен ытларах шампански енӗпе ӗҫленӗ) — хыттӑн анасласа илчӗ те, ура ҫине тӑрса, кил хуҫипе сывпуллашмасӑрах Аркадипе пӗрле тухса кайрӗ.

Базаров, который лишь изредка вставлял в разговор насмешливое слово, — он занимался больше шампанским, — громко зевнул, встал и, не прощаясь с хозяйкой, вышел вон вместе с Аркадием.

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кун хыҫҫӑн вара кирек мӗнле художнике те пӗтерсе лартакан хак парасшӑнччӗ.

И вслед за этим прибавить, разумеется, такие похвалы, от которых бы не поздоровилось никакому художнику.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Иван Яковлевич ӑна салфеткӑпа витрӗ, аллинчи кисточкипе ҫийӗнчех янахне те, питне те супӗнлесе, купецсен менелникӗсенче сӗтел ҫине лартакан крем пекех туса хучӗ.

Иван Яковлевич закрыл его салфеткою и в одно мгновенье, с помощью кисточки, превратил всю бороду его и часть щеки в крем, какой подают на купеческих именинах.

III // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Вӑл театрта лартакан пьесӑсенче те обер-офицерсем ҫинчен кирек мӗн каласан та юрать, анчах штаб-офицерсем ҫине тапӑнни вырӑнсӑр тесе шутлать.

Он даже полагал, что в театральных пьесах можно пропускать всё, что относится к обер-офицерам, но на штаб-офицеров никак не должно нападать.

II // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Кӗҫех утӑҫи пуҫланать, пирӗн, ав, кӗрепле аври саваласа лартакан та никам ҫук…

Заходит покос, а у нас и грабельника обтесать некому…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах эпир йывӑҫ лартатпӑр пулсан, ун тымарӗ тӑмлӑ тӑпра ҫине тӗреннӗ пулӗччӗ, унта ун валли ӗҫме-ҫиме сахал, эпир кӑларса лартакан пӗчӗк йывӑҫ имшеркке-ха, ӑна чирлӗ теме те пулать, мӗншӗн тесен ӑна куҫарса лартас умӗн кӑларнӑ чух тымарӗсене самаях ҫемҫетнӗ, пӑскаланӑ та.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

«Ҫапах та ал-ура вӗҫне лартакан прибор ятлӑ ҫак хӑлтӑркка, тен, мӗнле те пулин пулӑшу пама пултарӗ…»

«Но, может быть, этот примитивный прибор, называемый протезом верхней конечности, хоть как-нибудь поможет…»

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Унта врачсен опычӗпе ӑсталӑхне пӗтерсе лартакан ҫакнашкал пат татӑлнӑ вӗҫ пулман.

Там не было этой обреченности, перед которой все мастерство и опыт врача были бессильны.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Мӑнтӑрланса кайнӑ вӗшле йытӑсем кӳмеллӗ урапасемпе тӑрантассем лартакан вите умӗнчи сулхӑнра выртаҫҫӗ.

Зажиревшие борзые собаки лежали в холодке возле каретника.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Садсем шап-шурӑ пурҫӑн тӗспе витӗнчӗҫ, шыв илекен улӑхсенче, пахча ҫимӗҫсем лартакан вырӑнсенче шыв юххисем ҫуталса выртаҫҫӗ, сӑрт-тусемпе вӑрмансем хуралчӗҫ.

Сады покрылись белым шелковистым цветом, на заливных лугах и в огородах блестели потоки воды, почернели холмы и леса.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех