Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ответлерӗ (тĕпĕ: ответле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫавӑ ку, Панталеоне, — ответлерӗ Джемма хаваслӑн та телейлӗн.

— Да, это Панталеоне, — весело и счастливо отвечала Джемма.

XXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Джемма ӑна васкамасӑр ответлерӗ.

Джемма не тотчас отвечала ему.

XXIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Фон Рихтер г-н «Тшибадола» г-на вырӑн суйласа илме хушрӗ; «Тшибадола», господин, чӗлхине аран-аран ҫавӑркаласа (ун ӑшӗнче каллех темскер ишӗлсе анчӗ): «Эсир хӑвӑрах тӑвӑр, хаклӑ государь; эпӗ пӑхса тӑрӑп», — тесе ответлерӗ.

Г — н фон Рихтер предложил г-ну «Тшибадола» выбрать место; г-н «Тшибадола» отвечал, тупо ворочая языком («стенка» в нем опять обрушилась), что: «Действуйте, мол, вы, милостивый государь; я буду наблюдать»…

XXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Ҫапла, ҫапла, — ответлерӗ старик, — вӑл куркана ӗҫсе ярӑпӑр эпир, — анчах эпӗ пурпӗрех ухмах!

— Да, да, — отвечал старик, — эту чашу мы разопьем с вами, — а все же я безумец!

XXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Тытӑнӑпӑр, — ответлерӗ подпоручик: — анчах… ҫапӑҫакансенчен пӗри кунта пулни…

— Приступим, — ответил подпоручик, — но… присутствие одного из противников…

XVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Санин ӑна, нимӗнле каҫару та ыйтмастӑп, эпӗ айӑплӑ мар — тесе ответлерӗ.

На это Санин отвечал, что никаких извинений, ни тяжелых, ни легких, он давать не намерен, так как виноватым себя не почитает.

XVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӑл, французла питӗ начар пӗлекенскер, тытӑнчӑклӑн калаҫса, хамӑн тусӑм фон Дöнгоф барон хушнипе килтӗм; сирӗн Дöнгоф баронран, ӗнер ӑна мӑшкӑл туса вӑрҫнӑшӑн каҫару ыйтмалла пулать, фон Занин барон каҫару ыйтасшӑн мар пулсан, фон Дöнгоф барон ӑна хирӗҫ тухма хатӗр, тесе пӗлтерчӗ, Санин ӑна хӑй каҫару ыйтма шутламанни ҫинчен, анчах хирӗҫ тухма хатӗрри ҫинчен ответлерӗ.

Запинаясь и заикаясь, он объявил Санину на дурном французском языке, что приехал с поручением от своего приятеля, барона фон Донгофа; что поручение это состояло вистребовании от г-на фон Занин извинения в употребленных им накануне оскорбительных выражениях; и что в случае отказа со стороны г-на фон Занин — барон фон Донгоф желает сатисфакции, Санин отвечал, что извиняться он не намерен, а сатисфакцию дать готов.

XVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Ултӑ крейцер! — ҫавӑн пекех шӑппӑн ответлерӗ Джемма.

— Шесть крейсеров! — таким же шепотом отвечала она.

XI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Эпӗ хавас… — ответлерӗ Санин та нимӗҫле, ҫӑмӑллӑнах мар, — анчах эпӗ нимех те пахи туман-ҫке-ха.

Санин отвечал, не без некоторого труда, тоже по-немецки, что он очень рад… что услуга его была маловажная…

VIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

(«Эпӗ итлеместӗп-и вара?» — тесе хучӗ хӗрӗ ҫавӑнтах. — «О, эсӗ те республиканка!» — ответлерӗ амӑшӗ) — халӗ ӗнтӗ ӗҫсем упӑшки пур чухнехинчен начартарах пыраҫҫӗ, вӑл кондитер енчен пит ӑстаччӗ, «Un grand'uomo» (хытӑ кӑмӑллӑн каласа хучӗ Панталеоне): анчах, мухтав турра, пурӑнма пулать-ха!»

(«Я не послушна?» — ввернула тут дочь; «Ох, ты тоже республиканка!» — ответила мать); что дела, конечно, идут теперь хуже, чем при муже, который по кондитерской части был великий мастер… («Un grand'uomo!» — с суровым видом подхватил Панталеоне); но что все-таки, слава богу, жить еще можно!

IV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Эпӗ пӗтӗмпех йӗркеллӗ тӑвӑп, — васкавлӑн ответлерӗ Таня, — ан пӑшӑрханӑр, Александра Ивановна.

— Я сделаю все хорошо, — торопливо ответила Таня, — не беспокойтесь, Александра Ивановна.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Майласа хума нумай вӑхӑт кирлӗ мар, — ответлерӗ ӑна Елена.

— Уложить недолго, — отвечала Елена.

XXXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл ӑна пӗр пӗчӗк ыйту пачӗ: Инсаров ҫийӗнчех хаваслӑн ответлерӗ.

Она обратилась к нему с незначительным вопросом; он тотчас радостно ответил ей.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шубин каллех маччаналла тинкерчӗ; Zoé ӑна кӑштах йӑл кулса ответлерӗ.

Шубин опять возвел глаза к небу; Zoé ответила ему полуулыбкой.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эс ӑна Лежайскра курнӑ, — ответлерӗ Наташа, унтан, кӑшт тӑхтанӑ хыҫҫӑн: — Пытарнӑ чухне… — тесе хушса хучӗ.

— Ты там его видел, в Лежайске, — сказала Наташа и добавила с паузой: — На похоронах…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пултаратӑп! — ҫивӗччӗн ответлерӗ Володя.

— Справлюсь! — бодро выкрикнул Володя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Лайӑх ачасем, — ответлерӗ ӑна шкул начальникӗ, йӑл кулса.

Хорошие ребята, — сказал начальник школы и улыбнулся.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Особӑй!.. — ӑнланнӑ пек ответлерӗ боец.

Особый! — понимающе ответил боец.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫапла кирлӗ пулнӑ пуль ӗнтӗ, — ответлерӗ анне ӑна.

— Значит, так было надо, — отвечала мать.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах хальхинче Акима ниепле те ӳкӗте кӗрте пулмарӗ, Аким хытӑрласах клиникӑна выртма хушнине хирӗҫ Павел ӑна салхуллӑн ответлерӗ:

На этот раз Аким был неумолим, на его категорическое предложение ложиться в клинику Корчагин глухо ответил:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех