Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ӗҫе (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Якку кукка пире унта пырсанах ӗҫе вырнаҫтарать.

Там нас дядя Яков зараз к делу поставит.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Колхозра мана иккӗ паллӑсемпех кирек епле ӗҫе те илеҫҫӗ, — терӗ Санька.

В колхозе меня и с двойками на любую работу примут, — отмахнулся Санька.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем тырӑ купи тавра вырнаҫса ларса ӗҫе тытӑнчӗҫ.

Они разместились вокруг вороха зерна и принялись за работу.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Феня тӑрӑшса, хӑвӑрттӑн ӗҫе тытӑнчӗ, Санька аран-аран пӳрнисене выляткалать, нимӗн те шарламасть, тырӑ купи ҫине кӑмӑлсӑр пӑха-пӑха илет.

Феня принялась за дело старательно, бойко, но Санька еле шевелил пальцами, молчал и недовольно поглядывал на ворох зерна.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сана та ӗҫе йышӑнчӗҫ-и?

— И тебя завербовали?

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ӗҫе юратать вӑл.

Она любила эту работу.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ашшӗ, темӗнле тавҫӑрса илме ҫук паллӑсемпе, вӗҫен кайӑк йӑвисене шыраса тупрӗ, чӗрӗпе йӗр йӗрлесе тупрӗ, пакша кӑтартрӗ, кӑткӑ тӗми патне выртса, вӗсем ҫав тери ӗҫе юратни ҫинчен кала-кала пачӗ.

По каким-то неуловимым приметам отец находил гнезда птиц, выслеживал ежа, белку или, улегшись около муравьиной кучи, рассказывал про трудолюбивую жизнь ее обитателей.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗнле ӗҫе те Машӑсӑр тума ҫук-ҫке-ха.

Без Маши ни одно дело не обходится.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар Митрич партизансен отрядӗнчен Стожара таврӑнсан пикенсе ӗҫе тытӑнчӗ.

После того как Захар Митрич вернулся из партизанского отряда обратно в Стожары, он жадно принялся за работу.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ ӗҫе пӑсма пултаратӑн.

А то ты опять раз-раз — и все испортишь.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Илтнӗ-и эсӗ, мӗнле ӗҫе тытӑнать вӑл?..

Слыхала, какое она дело начинает?..

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗншӗн ӗҫе кӗмерӗн? — ыйтрӗ Штольц.

— Зачем на место не шел? — спросил Штольц.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Урӑх вӑл нимле ӗҫе те хутшӑнмасть, ҫавӑнпа Агафья Матвеевна, малтанхи пекех, килти чӗрӗ маятник вырӑнӗнче: вӑл кухньӑра та, сӗтел хушшинче те йӗрке тытать, пӗтӗм йыша чей, кофе ӗҫтерет, пурин валли те ҫӗлет, кӗпе-йӗм тӗрӗслесех тӑрать, ачасене, Акулинӑна, дворнике асӑрхать.

Более она ни во что не входила, и Агафья Матвеевна по-прежнему была живым маятником в доме: она смотрела за кухней и столом, поила весь дом чаем и кофе, обшивала всех, смотрела за бельем, за детьми, за Акулиной и за дворником.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫак тивӗҫлӗ канӑҫра ҫывӑрса каяс та ырӑ курас, темелле пек: лӑпкӑ вырӑнта пурӑнакансем, кунне виҫҫӗ тӗл пулса, ырӑ кураҫҫӗ, вӗсем анасласа кулленхи калаҫӑва тӑсаҫҫӗ, ним шарламасӑр тӗлӗреҫҫӗ, яра куна тертленсе тунсӑхлаҫҫӗ: мӗн шухӑшламаллине шухӑшласа, мӗн калаҫмаллине калаҫса, мӗн тумаллине туса пӗтернӗ, урӑх ним калаҫмалли те, ним тумалли те ҫук, «пурнӑҫ ҫапла ӗнтӗ тӗнчере» тесе, ӗҫе пикенеҫҫӗ.

Казалось бы, заснуть в этом заслуженном покое и блаженствовать, как блаженствуют обитатели затишьев, сходясь трижды в день, зевая за обычным разговором, впадая в тупую дремоту, томясь с утра до вечера, что все передумано, переговорено и переделано, что нечего больше говорить и делать и что «такова уж жизнь на свете».

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пурнӑҫри пур япала ҫине те, вак-тӗвек ҫине те шӳтлемесӗр пӑхма вӑл ашшӗнчен вӗреннӗ; тен, вӑл унран вак-тӗвек ӗҫе те ытлашши тума вӗреннӗ пулӗччӗ, — нимӗҫсем пурнӑҫри кашни утӑма, ӑнланӑва та ҫавнашкал педантла хаклаҫҫӗ.

От отца своего он перенял смотреть на все в жизни, даже на мелочи, не шутя; может быть, перенял бы от него и педантическую строгость, которою немцы сопровождают взгляд свой, каждый шаг в жизни, в том числе и супружество.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗҫе тӗрес ту: тӳлемелли пур пулсан, тӳле, ан пӑркалан.

— Делай честно дела: если должен, так плати, не увертывайся.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫук, эпӗ нимӗн те пӗлместӗп, — терӗ Иван Матвеевич: — мана йӑмӑк хӑй вӑл ӗҫе пултарайман пирки хушрӗ ҫеҫ, маклера ҫыру ҫине пичет пустар-ха, терӗ, — ҫакӑ ҫеҫ.

Нет, я знать ничего не знаю, — говорил он, — а меня просила сестра, по женскому незнанию дела, заявить письмо у маклера — вот и все.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тепӗр кунне вӑл ӗҫе кайнӑччӗ кӑна, генералӑн курьерӗ ҫитсе кӗчӗ те ӑна генерал хӑй патне чӗннине пӗлтерчӗ.

На другой день, только что он пришел в присутствие, явился курьер от генерала, который немедленно требовал его к себе.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах кайран «заведенире» ку ӗҫе кумӗпе сӳтсе яврӗ те ҫапла шут турӗ: йӑмӑкӗпе Обломова капла пӑрахма юрамасть, Штольц патне ҫитме пултарӗ, лешӗ персе ҫитӗ те тӗрӗслӗ, вара, кам пӗлес, мӗн те пулин улӑштарӗ, парӑма шыраса илме те ӗлкӗреймӗн, ахальтен мар ӗҫӗ «саккунлӑ»: нимӗҫе ӑна улталаймӑн.

Но потом, обдумав дело с кумом в заведении, решил, что так покидать сестру и Обломова нельзя, что, пожалуй, дойдет дело до Штольца, тот нагрянет, разберет и, чего доброго, как-нибудь переделает, не успеешь и взыскать долг, даром что «законное дело»: немец, следовательно, продувной!

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫак ӗҫе мӗн те пулин ан чӑрмантартӑр тесе, кил хуҫи арӑмӗн пиччӗшӗ парӑма икӗ ҫултах таттарма васкарӗ, ҫавӑнпа Обломов сасартӑк йывӑрлӑха кӗрсе ӳкрӗ.

Братец спешил окончить эту добровольную сделку с своим должником года в два, чтоб как-нибудь и что-нибудь не помешало делу, и оттого Обломов вдруг попал в затруднительное положение.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех