Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗтре сăмах пирĕн базăра пур.
тӗтре (тĕпĕ: тӗтре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шыв ҫийӗнчи тӗтре те сирӗлет, хӗвелтухӑҫӗнчи кӗрен тӗс те ҫухалчӗ — йӑлтӑркка ҫутӑра пурте хӑй вырӑнне ларчӗ, пурне те яланхи тӗс ҫапрӗ; вӗрипе хӗрсе саралнӑ чуллӑ сӑртсем те, шуркутсем йӑва туса чечче пек шӑтарса пӗтернӗ тӑм тӑвайкки те, ҫаралса юлнӑ тӗмескесем те, чӑнкӑ ҫырансенчи шыв та, хырсен сӑрӑ вуллисем те, стенисене кизякпа сӗрнӗ хура выльӑх вити те — пурте, пурте яланхи пекех.

Нет ни тумана над рекой, ни розовых бликов — все под ярким светом обрело и обычную форму и должную окраску; и желтые, опаленные зноем скалы, и небольшая глиняная круча, изрытая, как оспой, щуровыми гнездами, и тощий кустарник, и река в глубоких берегах, и бурые стволы сосен, и темная, обмазанная кизяком кошара — все, все было просто и обыденно.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Матвей Кириллович хӑйне хыттӑн тытни курӑнать-ха, вӑл хӑйне лайӑх мар пек пулнине кӑтартасшӑн, анчах, ӑҫта унта, мӗскӗне: куҫӗсене шурӑ тӗтре карса илчӗ, тӗнче илемлӗ те савӑнӑҫлӑ пулса тӑчӗ, йӗри-тавра хӑватлӑ сасӑсем янӑраҫҫӗ, пӳ-сийӗ тутлӑн йывӑрланать, аллисем усӑнаҫҫӗ, унӑн пурне те хӑй ҫине пӑхса тӗлӗнтерес килет, — вӑл пӗтӗмпех ыр сӑмахсен тыткӑнне кӗрсе ӳкет…

Видно, видно, что Матвей Кириллович крепится, хочет показать, что ему неловко, но куда там бедняжке: глаза уже заволокла мутная поволока, мир наполняется и радостными красками и торжественными звуками, а тело тяжелеет, руки опускаются, и ему уже хочется, чтобы все на него смотрели и восторгались, — весь он во власти лести…

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвелтухӑҫӗ хӗрелмен-ха, тӳпене те тӗксӗм ҫутӑ сӑн ӳкмен; ҫӗрлехи пекех, ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатаҫҫӗ-ха, ирхи сывлӑм ҫӗре тӗксӗм кӑвак тӗтре евӗр хупласа илнӗ — ҫул хӗрринчи курӑкпа хупах ҫулҫи тата тӗмесем ҫуттӑн ялтӑртатмаҫҫӗ, мӗлке пек тӗксӗмӗн курӑнаҫҫӗ; автансем те халь анчах ӑмӑртса авӑтма пуҫларӗҫ-ха; теплерен пӗр-пӗр ҫуртӑн мӑрйинче кӑна тӗтӗм мӑкӑрланать-ха, кил хуҫи хӗрарӑмӗ кӑмака умӗнче хӗвӗшет, пӗр сӑмахпа каласан, кун аран ҫеҫ ҫуралать пулсан та, Рощенски урамӗнче ӗнтӗ тачанка урӑм-сурӑм кӗмсӗртеттерет.

Еще и восток не пылал багрянцем, и купол неба не окрасился в светло-серые тона; еще по-ночному гуляли звезды и на землю сизым туманом ложилась роса — трава, листья лопуха, кустарники при дороге не отливали блеском, а были матово-темные; еще только-только разыгралась крикливая спевка зоревых петухов; еще редко в какой хате дымилась труба и хлопотала у печи хозяйка, — словом, день еле-еле нарождался, а по улице Рощенской уже разудало гремела тачанка.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑнпа халь вӑл Лопухов хыҫҫӑн утать те утать, тӗтре хупласа илнӗ варта ӑна куҫран ҫухатас марччӗ тесе, пӗрмаях тинкерсе пӑха-пӑха илет.

И он шел и шел за Лопуховым и даже посматривал напряженно, чтобы не потерять его из виду в лощине, залитой туманной мглой.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йӗри-тавра тӗтре.

Землю покрывал туман.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн куҫӗсене тӗтре карри хупласа илнӗ пек пулчӗ, ку вара вӑрманти тӗксӗмрех ҫутӑра та лайӑх палӑрчӗ.

И даже в бледном лесном свете видно было, как туманной пеленой застлало его глаза.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Уҫланкӑра, тӗтре витӗр курӑннӑ пек, пӗчӗкҫеҫ ял курӑнса ларать.

На поляне смутно маячила небольшая деревенька.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗтре ӑшӗнчен шурӑмпуҫ тухса килнӗ майлӑ, вӑраххӑн тӑнӗ кӗре пуҫласан, вӑл лӑпланчӗ те, чӗрнисемпе тӑпра чавкаласа, окопран тухрӗ, тӗксӗмленсе, тискерленсе кайнӑ куҫӗсене аран ҫеҫ ҫавӑркаласа, йӗри-тавралла пӑхса илчӗ.

Когда же медленно, как заря в тумане, стало пробуждаться сознание, он затих и, царапая пальцами землю, вытащил себя из окопчика, тяжело повел вокруг помутневшими, одичавшими глазами.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь ӗнтӗ ҫав ҫутӑ тӗтре ҫийӗн, майӗпен, карап пек шуса пырать, ирхи шупкарах хӗрлӗ шуҫӑм ҫуттине хирӗҫ шӑвать вӑл.

И теперь по нему неспешно, как корабль, плыл светлый туман, он скользил навстречу утреннему бледновато-красному свету зари.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ним сассӑр та тӗксӗм тӗтре хумӗсем Ольховкӑри сӑртлӑх тавра хуллен ярӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Беззвучные мутные волны тихо качались вокруг ольховского взгорья.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тул ҫутӑлнӑ чух пӗтӗм ҫӗре тӗтре хупӑрласа илчӗ.

На рассвете туманами затопило землю.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сцена тӗтре ӑшнелле кӗнӗ пек, вилӗмсӗр таса сывлӑшсем пурӑнакан кермен евӗр курӑнать.

И, как перед приездом сюда, мне снова почудилась башня с бессмертными.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Шыв ҫинчи сайра тӗтре витӗр уйӑх ҫути сӑрхӑнса кӗрсе шыв ҫинче вылять.

Мягкий свет луны пронизывал легкий туман, стлавшийся над водой.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Тата аяккарах, тӗтре витӗр, кӑшт ҫеҫ Керчь тинӗс пырӗн леш енчи ҫыранӗ — юратнӑ Тамань хӑмӑррӑн курӑнать.

Там, далеко в дымке, чуть виднелся, а больше угадывался противоположный берег Керченского пролива — Тамань, желанная, своя…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Известь тусанӗн пӗлӗчӗ штаба кӗрсе кайрӗ те, тӗтре пек, хупласа илчӗ.

Облачко известковой пыли влетело в помещение штаба и заволокло его мутью.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах тинӗс пырӗн леш енче тӗтре витӗр Тамань палӑрса тӑрать.

Но там, в тумане, по ту сторону пролива, прорисовывались контуры Таманского берега.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сылтӑмра, тӗтре витӗр, тинӗс пырӗ курӑнать.

Справа, полузакрытый туманом, тянулся пролив.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл ҫапла ответлерӗ: ҫӳлте сивӗ те нӳрлӗ, тинӗсе тӗтре хупланӑ, хӗвел тӗтӗм хыҫӗнче, мӗншӗн тесен Хӑмӑш-Бурун ҫунать, пушар тӗтӗмӗ ҫур тӳпене сарӑлнӑ.

Он отвечал, что наверху сыро и холодно, что море скрыто туманом, а солнце в дыму, который расползся на полнеба, потому что горит Камыш-Бурун.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тулта тӗтре сирӗле пуҫларӗ.

За окном туман начинал отползать.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӑмӑш-Бурун хыҫӗнчен хӑпаракан тӗтре стени пӗтӗм тавралӑха хупланӑ.

Стена тумана, поднимавшаяся за Камыш-Буруном, закрывала все окрестности.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех