Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

санран (тĕпĕ: эсӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ санран ответ кӗтетӗп, эсӗ мана тӗпчеме пуҫларӑн?

Я тебя прошу ответить, а ты меня допрашивать начинаешь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эсӗ те ҫаплах шутлатӑн пулсан, санран пулӑшма ыйтатӑп.

Если и ты того же мнения, то прошу твоей поддержки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халӗ санран нафталин шӑрши ҫапма тытӑннӑ.

А сейчас от тебя нафталином запахло.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мана санран уйрӑлса кайма йывӑр, манӑн сан ҫинчен ырӑпа аса илес килет.

Мне жаль с тобой расстаться, и о тебе вспоминать хотелось бы хорошо…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Анне, эпӗ санран ӑна пирӗн патра юлма ирӗк ыйтатӑп.

 — Я прошу тебя, мама, согласиться на то, чтобы он сейчас остался у нас.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ санран нимӗн те пытармастӑп.

Я от тебя ничего не буду скрывать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ санран ытларах пӗлетӗп.

Я больше твоего знаю.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ санран ыйтмастӑп вӗт эсӗ камсемпе тусли ҫинчен, сан патна камсем ҫӳрени ҫинчен.

Я тебя не спрашиваю, с кем ты дружишь и кто к тебе приходит.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ сана, шӑллӑм, чӑн-чӑн ҫул ҫинчен каласа парам, мӗншӗн тесен, санран ҫын пулма пултарнине пӗлетӗп.

Я тебе, братишка, расскажу про настоящую дорогу, потому что знаю: будет из тебя толк.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ санран ыйтатӑп: эсӗ ҫак инкекре хӑвӑн юлташусене пулӑшасшӑн-и е ҫук-и?

Я тебя спрашиваю: ты хочешь помочь своим товарищам в этой беде или нет?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Санран тасарах, вӗреннӗрех майрасем те ун чухлӗ илмеҫҫӗ.

Почище барыньки, с образованием — и то таких денег не берут.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗр ҫулталӑк ӗҫле те, вара депона вӗренме кӗртме ыйтса пӑхӑп, мӗншӗн тесен шӑршлӑ шыв йӑтнипе санран ҫын пулас ҫук.

Отработаешь годок — буду просить взять учеником в депо, потому в тех помоях человека из тебя не будет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ыран ҫичӗ сехетре килетӗп, ҫапӑҫма тесен, эпӗ санран каях мар пӗлетӗп, ҫапӑҫас килет пулсан, — терӗ вӑл кӑвакарса кайса.

Завтра приду в семь, а драться я умею не хуже тебя; если захочешь попробовать — пожалуйста, — сказал он, весь потемнев.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эсӗ мана эпӗ санран йӗкӗлтенӗшӗн ҫиленместӗн-и?

Ты не сердишься на меня за то, что подсмеивалась над тобой?

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ каярахпа ӳссен санран ҫӳллӗрех пулатӑп вӗт.

Я вырасту и стану выше тебя на целую голову.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ санран тӑватӑ ҫул аслӑ.

Я же старше тебя на четыре года!

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ санран урӑх нимӗн те ыйтмастӑп.

Больше мне от тебя ничего не надо.

Пиллӗкмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ӗҫеп-и, ӗҫместӗп-и — санран ыйтса ларас пулать иккен манӑн.

Пить или не пить – не тебе решать.

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Кӗтрин, эпӗ санран, чи ҫывӑх тус-тантӑшӑм тесе пурӑннӑ ҫынран, паллах, куна кӗтменччӗ.

Не ожидала от тебя, Кетрин, подружка моя преданная, что так поступишь.

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ ӑна калатӑп, вӑл ҫиленет: «Эсӗ ман пуҫа ан ҫавӑр, эпӗ санран ытларах пӗлетӗп», тет.

Я ему говорю, а он сердится: «Ты мне голову не путай, я тебя грамотней».

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех