Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ӗҫе (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ халӗ те Никодим типӗ хӑмасене юр ҫине пӑрахма пуҫларӗ — хӑй вӑл пӗртте хыпаланмасть, анчах ӗҫе хӑвӑрт та вӑр-вар пырать.

Вот и сейчас Никодим принялся сбрасывать на снег сухие звонкие доски, и Ксения невольно залюбовалась — в движениях его не было ничего суетливого, все рассчитано, скупо и одновременно ловко и быстро.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Анчах эсӗ астутар-ха Коробина, ман ӗҫе текех тӑсса ан пытӑр вӑл!

— Только ты напомни Коробину — пусть по тянет больше с моим делом!

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сергей Яковлевичпа калаҫса пӑхас тетӗп, атту вӑл пирӗн ӗҫе пӗтӗмпех пӑсса пӑрахать…

Хочу посоветоваться с Коробиным, а то он нам всю обедню сорвет…

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫӗнни пулман пулсан, эпир унта тахҫанах тӗрӗслесе пӗтернӗ пулӑттӑмӑр, вӑл пӗтӗм ӗҫе пӑсса пырать…

— Если бы не новенький, мы бы давно навели полный ажур, но он все дело портит…

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тен, ман ку ӗҫе пачах тытӑнас мар, атту кайран кукӑрланма пултараҫҫӗ!..

— Может быть, мне вообще по стоит за это браться, а то еще потом придерутся!..

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ ку ӗҫе кӑмӑлласах тытӑнатӑп, фактсем ҫине ҫӗнӗ куҫпа пӑхма тӑрӑшӑп, сӑмах паратӑп сире — пурне те вак-тӗвексем таранах тӗпчесе пӗлӗп.

Я с удовольствием возьмусь за это расследование, постараюсь взглянуть на факты свежими глазами и выяснить все до мелочей, даю вам слово.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Анчах эсир хӑвӑр юратнӑ ӗҫе тытӑнма тем пек тапаҫлансан та, халӗ эпӗ сире райкомран яма пултараймастӑп — эсир мана кунта кирлӗ.

— Но как вы ни рветесь сесть на своего конька, я сейчас не могу отпустить вас — вы мне нужны здесь.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробинӑн ыттисем пачах пӗлмен пӗр-пӗр ӗҫе сивлес йӑла пулнӑ, ҫак йӑла Анохина яланах тарӑхтарнӑ.

Эта манера Коробина осуждать то, о чем другие еще не имели никакого понятия, всегда раздражала Анохина.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпир ӑна унта отчетпа суйлав пухӑвӗ ирттерме хушрӑмӑр, анчах ӑна политикӑ тӗлӗшпе ҫавнашкал ответлӑ ӗҫе шанса пама юраман иккен!

Ей поручили провести там отчетно-выборное собрание, но она оказалась человеком, которому нельзя было доверять такое политически ответственное дело!..

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ӗҫе кайнӑ пек мар, хӗрпе тӗл пулма васканӑ пек утать, хӑй Ксение коридора мӗнле чӗнсе тухассине, ун яланах кӑшт шӑннӑ аллисене хӑйӗн ывӑҫ тупанӗсемпе тытсан, Ксени вӑтанса, айккинелле ҫаврӑна-ҫаврӑна: «Ан тив, Кеша! Кунта ҫынсем йӗри-таврах вӗт», — тесе пӑшӑлтатассине курса пырать.

Шел он словно не на работу, а спешил на свидание, с замиранием сердца представляя, как вызовет Ксению в коридор, возьмет в свои ладони ее всегда немного зябкие руки, а она будет застенчиво оглядываться и шептать: «Не надо, Кеша! Тут же кругом люди!»

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗтӗм ӗҫе пирӗн колхоз ҫинче шутланса тӑракан ҫӗр чарса тӑрать, теҫҫӗ, — юлашкинчен мӗн илтнине пӗлтерчӗ Нюшкӑ.

— Все, дескать, дело в землю уперлось, что за нашим колхозом числится, — доложила последнее, что слышала, Нюшка.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хуйхӑ ӑна тата чӗмсӗртерех туса хунӑ, вӑл куласси-савӑнасси ҫинчен маннӑ, мӗн пур вӑйне ӗҫе тата ачисене панӑ.

Горе сделало ее еще более замкнутой и скупой на улыбку и веселье, все силы теперь она отдавала работе и детям,

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Авдотья нимӗнле ӗҫе те тиркемен, малтан уй-хир бригадинче, унтан фермӑра пуринпе пӗр тан ӗҫленӗ.

Авдотья не гнушалась никакой работой, трудилась наравне со всеми в полеводческой бригаде, затем на форме.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах эпир ӑна пур ӗҫе те пӗччен татса пама ирӗк патӑмӑр та, вӑл пурне те хӑйӗн аллине ярса илчӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн шалтан ҫӗрме тытӑнчӗ.

А когда мы ему позволили все решать одному и он взял над всеми власть, тут он стал изнутри загнивать.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Неушлӗ пӗтӗм ӗҫе ҫав улӑм пӗтерсе хурӗ? — иккӗленчӗ Ксени.

«Неужели все погубит какая-то солома? — растерянно недоумевала Ксения.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хитре сӑмахлама тӑрӑшса, ӗҫе пӗтӗмпех пӑсса хума пултарать вӗт вӑл! — шухӑшларӗ Ксени.

Он может все испортить своим ненужным краснобайством! — подумала Ксения.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кам хушнӑ сана ку ӗҫе?

— Кто тебя на это дело уполномочил?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ тата мӗн чухлӗ выртасси паллӑ мар-ха, анчах, куратӑп, ку ӗҫе кансӗрлет.

— Сколько я еще пролежу — неизвестно, а дело, вижу, от этого страдает.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпир сирӗнпе япӑх ҫынсем пулнӑран мар, ӗҫе ертсе пыма юрӑхсӑр пулнӑран?

И не потому, что мы с вами плохие люди, а потому, что не годимся как руководители?

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗҫе, яланхи пекех, Никодим майлаштарнӑ…

Ну и, как всегда, все сгладил Никодим…

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех