Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сан сăмах пирĕн базăра пур.
сан (тĕпĕ: сан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ больницӑра чух ачасем сан ҫылӑхна каҫарчӗҫ.

— Пока ты в больнице был, ребята грешок твой покрыли.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сан аннӳ колхозниксене темӗнле тетрадь вуласа пачӗ — Кивӗ Пушҫӗр ҫинчен тем те ҫырнӑ унта.

Твоя мать колхозникам какую-то тетрадочку читала — в ней много чего про Пустошь написано.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня, эсӗ вырас чӗлхипе лайӑх вӗренеттӗн, — пӑшӑлтатрӗ Маша, — Федьӑна пулӑшасчӗ сан, пӗччен йывӑр ӑна.

— Ты, Саня, хорошо шел по русскому языку, — шепнула Маша, — помог бы Феде, трудно ему очень.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Мана вӑл пӗр пус пӑхӑр вырӑнне те хумасть, — терӗ анне сан ҫинчен, — ячӗ-шывӗ те пӗрле пурӑнни ҫеҫ», тет.

«Ни в грош он меня не ставит, — это мамка про тебя так говорила, — только слава, что под одной крышей живем».

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сан пирки те тата.

И через тебя еще.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мана хӗнеме правӑ ҫук сан, правӑ ҫук!..

— Права не имеешь бить, права не имеешь!..

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пӳскӳ сан, Тимка, ху ҫумӑнтах-и?

— Мячик, Тимка, с тобой?

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӗрӗс сан сӑмаху, — килӗшрӗ старик, — мӗнле ҫӗнӗ хыпарсем пур ҫут тӗнчере, Андрей Иванӑч?

— И правильно считаешь, — согласился старик, — какие там новости на белом свете, Андрей Иваныч?

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сан ҫинчен пӗлетӗп эпӗ.

— Знаю про тебя, знаю.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мана итле эсӗ, эпӗ сан валли ӗҫ тупатӑпах.

— А ты за меня держись, я тебе дело найду.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сан пата, Василиса, урӑх ҫын ярӑпӑр.

А тебе, Василиса, я другого подручного найду.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шырарӑм, шырарӑм сан пилоткуна…

Искал, искал твою пилотку…

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька илсе кайрӗ сан пилоткуна.

— Петька твою пилотку забрал.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫав кӑшт кая юлнишӗн ӗнтӗ клеткӑри «Ылтӑн ҫумӑр» сӗлле таптаса тӑкнӑ, ҫырласене кӗҫ вӑрласа пӗтермен, сан ҫинчен мар-ха кунта калаҫу.

— А через эту малость у нас овес «золотой дождь» на клетке помяли, ягоды чуть не оборвали, ну, да не о тебе речь…

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ пурӑнатпӑр, сан пирки тунсӑхламастпӑр.

А пока живем, по тебе не скучаем.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сан сӑмахна ҫырса пыратпӑр.

Ваши советы записываем.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Сан тантӑшу, — терӗ вӑл ывӑлне. — Пӑхӑпӑр-ха, хӑшӗ сирӗнтен хӑвӑртрах ӳссе ҫирӗпрех тымар ярӗ».

«Дружок твой, — сказал он сыну. — Посмотрю вот, кто из вас вырастет быстрее да кто корнями за землю крепче уцепится».

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл паллах ӗнтӗ, тӗрлӗ пулать, — татсах ӑна калаймарӗ Тимка, унтан сасартӑк Санькӑна аллинчен тытса, айккинелле кӑтартрӗ: — Пӑх-ха сан аннӳ килет.

— Это, конечно, всяко бывает, — неопределенно ответил Тимка и вдруг, потянув Саньку за руку, кивнул в сторону: — Смотри… мачеха твоя.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑрҫӑра сан аҫу кам пулнӑ?

— У тебя отец кем на войне был?

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку акӑ — Зина Колесова, сан валли алса ҫыхаканни.

— А это вот Зина Колесова, она тебе варежки связала.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех