Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗлхине (тĕпĕ: чӗлхе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Женя пуҫне сӗлтрӗ те хӑйне итлемен чӗлхине аран-аран ҫавӑркаласа ҫапла ыйтрӗ:

Женя кивнула и с трудом, потому что язык очень плохо ее слушался, спросила:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫӗнӗ шкулта хӑйне ырӑ пурнӑҫ к ӗтменнине тӳрех сиснӗ Женя чӗлхине чарайманшӑн ӳкӗнсе илчӗ.

Женя сразу пожалела о сказанном, потому что явственно почувствовала запах будущих неприятностей.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Астӑвӑмне уҫӑмлатма тата Нубии наркобаронӗсен чӗлхине уҫма.

чтобы освежить память и развязать языки нубийским наркобаронам.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Петя чӗлхине тӑсса мӑшӑлтатать.

Петя старательно сопел, высунув язык.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӗлхине кӑларса, мӑшӑлтатса, сӗтӗрсе ҫаврӑнать Павлик йывӑр пукана, ун ҫине хӑпарса тӑрать те премӗке ҫыртса пӑхать, йӗрӗнсе сурса пӑрахать, унтан каллех анать те, пукана малалла сӗтӗрет.

Высунув набок язык, кряхтя и сопя, мальчик перетаскивал тяжелый стул вокруг елки, взбирался на него, надкусывал пряник, убеждался, что дрянь, слезал и тащил стул дальше.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йывӑррӑн сывласа, вӑй пӗтнипе чӗлхине тӑсса ҫур тӑн тӑваттӑмӗш хутне хӑпарса ҫитсенех, Петяна пӗр ҫын хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ.

Едва Петя, тяжело дыша и даже высунув от напряжения язык, добрался до площадки четвертого этажа, как его сразу схватил за плечи человек.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл шӑвӑҫ банкине хӑлхи патне тытса, чӗлхине тӑсса укҫисене шанкӑртаттарнӑ, хӑйӗн пуянлӑхӗн сассине тата йывӑрӑшӗпе чунне хаваслантарнӑ.

Он подносил жестянку к уху и, свесив язык, тарахтел копейками, наслаждаясь звуком и весом своих сокровищ.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сасартӑк вӑл, еврей пек, питне-куҫне пӗркелерӗ те юри чӗлхине тӑсса: — Швабода! — терӗ.

Вдруг он неожиданно скорчил совершенно еврейское лицо и, ломая язык, сказал: — Швобода!

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах старик чӗлхине хытӑ тытнӑ курӑнать, мӗншӗн тесен ку таранччен Терентие никам та тивмен.

Но, как видно, старик умел держать язык за зубами, так как Терентия до сих пор не трогали.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӗлхине тӑсса, пысӑк хура куҫшӑрҫиллӗ шоколад тӗслӗ куҫӗсене сарлака уҫса, вӑл тӗнчери пур япаласене те маннӑ: аппӑшне те, ашшӗне те, Кудлаткине те маннӑ.

Высунув язык и широко раскрыв светло-шоколадные глаза с большими черными зрачками, ребенок забыл все на свете: и тетю, и папу, и даже Кудлатку.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Савӑннипе Петя чӗлхине тӑсса кӑларнӑ: ку ӗнтӗ ҫавӑн пек пысӑк ачана килӗшмест.

Петя даже высунул от восхищения язык, что совсем не подобало такому большому мальчику.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Лапсӑркка хӳрине кӗлентӗр пек ҫавӑрчӗ, чӗлхине усрӗ те, хӑвӑрт сывласа хӑй хыҫҫӑн ҫӳлтен карнӑ пралук ҫине ҫакнӑ чанкӑртатакан сӑнчӑра сӗтӗрсе, картиш варринелле кӗрсе кайрӗ.

Задрала лохматый хвост бубликом, повесила язык и, часто, сухо дыша, побежала в глубь двора, волоча за собой по высоко натянутой проволоке гремучую цепь.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя чӗлхине ҫанӑпа шӑлчӗ те:

Петя вытер язык рукавом и :

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл чӗрнипе пӗр чӗптӗм тӑпра чавса илчӗ, вара, чӗлхине тӑсса, ҫав тӑпрана хучӗ.

Он выцарапал ногтями щепотку и, высунув язык, свежий и розовый, как чайная колбаса, положил на него землю.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ӑҫта унта кайӑк? — ыйтрӗ Павлик чӗлхине тӑсса.

— Где летит птичка? — спросил Павлик с любопытством, высовывая язык.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Лашине аса илнипе питӗ пӑшӑрханса, Павлик чӗлхине урлӑ ҫыртрӗ те, ашшӗпе Петяна васкатма хӑвӑртрах пӳрт патнелле чупрӗ.

Чувствуя страшное нетерпение от воспоминания о лошади, Павлик высунул набок язык и побежал к дому, чтобы поторопить папу и Петю.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Крымра пурӑннӑ чухне ҫакӑн пекехчӗ ӗнтӗ: Саня ҫиленетчӗ эпӗ чӗлхесем вӗренме пӑрахсан, вара эпӗ каллех Испани чӗлхине вӗренме пуҫларӑм.

Так и было, когда мы жили в Крыму: Саня сердился, что я забросила языки, и я стала снова заниматься испанским.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрремӗш палатӑра вӑл пӗр телейсӗр ҫамрӑка, чӗлхине кӑларса выртаканскере, калаҫма вӗрентнӗ чухне те хӑй упӑшки вилни ҫинчен пӗлнӗ.

В первой палате она учила разговаривать одного несчастного парня, лежавшего с высунутым языком, — и знала.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл яш кӑна тӳрленсе тӑчӗ, чӗлхине шаклаттарчӗ, кӗскен шӑхӑрса илчӗ, пыр тӗпӗпе сас пачӗ: — Уге-гэ!

Он выпрямился, щелкнул языком, присвистнул и крикнул гортанно: — Угэ-гэ!

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Малтан эпӗ Саньӑран ҫыру илсеттӗм — ҫырӑвӗ пысӑкчӗ те питӗ лайӑхчӗ, унта вӑл: кӗнеке нумай вулатӑп, акӑлчан чӗлхине вӗренетӗп, тесе ҫырнӑччӗ.

Накануне я получила от Сани письмо — большое и очень хорошее, в котором он писал, между прочим, что много читает и стал заниматься английским языком.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех