Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килет (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑшне те пулин вулама ыйтса пӑхас килет те ҫав, аван мар пек туйӑнать.

Очень хотелось попросить что-нибудь почитать, но я, разумеется, прекрасно понимал, что это неудобно.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ унӑн канцеляринчен ҫыру килет.

Наконец пришло письмо из его канцелярии.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗттӗм пулса килет.

Темнело.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Каҫару ыйтатпӑр, тархасшӑн, пӗлес килет.

— Извиняюсь, пожалуйста, хотел спросить.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗн килет, мӗн каять тесе, ҫак ҫырӑва сирӗн валли хатӗрлесе хутӑм.

На всякий случай я и заготовил вам это послание.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Питӗ те, питӗ те унта та кама та пулин пурӑнтарас килет.

— А ужасно хочется, чтоб и там что-нибудь жило…

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Питӗ те ӗлкӗрес килет.

Очень хочется успеть.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Туса пӗтерменнисене пӗтерес килет

Очень хочется успеть закончить неоконченное…

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗнтӗ ҫавӑн чух Палан пичейӗн пиллӗх ҫӗрри ҫинчен арӑмне калама тепӗр хут шухӑш килет.

И тогда Брат Указательный решился напомнить снова жене о перстне.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗрре Палантайсем пурӑнакан хула ҫине тӗнчере ҫук тӑвӑл килет, аҫа ҫапса ҫумӑр ҫӑвать.

Однажды над городом, где жил Брат Указательный, разразилась буря с грозой и ливнем.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сирӗн пӑртак тӑккаланма килет.

Вы должны кое-что пообещать мне.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсен Александр Дмитриевичпа паллашас килет-мӗн, хӑйсем патне чӗнсе илсе, пионер костёрӗ умӗнче калаҫас килет.

Им очень хотелось, чтобы Александр Дмитриевич приехал в лагерь и побеседовал с пионерами у костра.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Александр Дмитриевич, — йӑваш сасӑпа чӗнтӗм эпӗ, — пултараймастӑп, питӗ ӳкерӗнес килет.

— Александр Дмитриевич, — робко возразила я, — я не могу, мне очень хочется сниматься.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑш чух, ӑнсӑртран, ҫакӑн пек шухӑш та килет: таҫта-таҫта пирӗн картинӑна кӑтартаҫҫӗ, ана куракансем ахӑлтатса кулаҫҫӗ, хумханаҫҫӗ, французсем патне лекнӗ Устьӑшӑн пӑшӑрханаҫҫӗ, вӑл хӑйӗн чеелӗхне пула ҫӑлӑнса тухнишӗн алӑ ҫупаҫҫӗ; ҫук, вӗсем куракан Устя ҫак вӑхӑтра задачӑпа тертленсе ларнишӗн никамӑн та хуйӑх ҫук, ӑш ҫунтармӑш икс ответпа килӗшмесӗр тинкене илнишӗн никамӑн та шухӑш ҫук…

Или вдруг мне приходило в голову, что вот сейчас где-нибудь идет наша картина, люди сидят в зале, смеются, волнуются, как Устя выберется из французского обоза, хлопают ее хитрой удаче, и никому, никому из них дела нет, что корпит сейчас эта самая Устя над задачкой, а проклятый икс никак, хоть ты лопни, не сходится с ответом…

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Экран хыҫӗнчен ерипен хурлӑхлӑ нота янраса тухать, вӑл ҫинҫелсе-ҫинҫелсе килет, чуна ҫурать, унтан сасартӑк татӑлать, Вӗҫӗ ҫутӑлса кайрӗ.

Медленно возникает за экраном рыдающая нота, становится все тоньше и пронзительнее и обрывается.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑнпа мана питӗ кансӗр, хӑш чух уласа йӗрсе ярас килет.

Все это очень сбивает, и я иной раз готова реветь.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Александр Дмитриевич, — терӗм эп, сассӑм улшӑннипе ӳсӗркелесе илсе, — эпӗ, ахӑрнех, калама ҫук ухмах пуль… анчах ман сире ҫав тери ырӑ тӑвас килет!

— Александр Дмитриевич, — сказала я и прокашлялась, так как голос изменил мне, — я, наверно, ужасная дура… но мне до того хочется сделать вам что-нибудь хорошее!

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манӑн Александр Дмитриевича тӳсме ҫук курас килет.

Мне очень хотелось навестить Александра Дмитриевича.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манӑн Расщепее часрах ҫак ӗҫе пӗтерттерес килет, вӑл манпа кӑшт та пулин шӳт туса илтӗрччӗ, ку ӗҫ чӑн-чӑнах мар, ахаль анчах пулса иртнине тавҫӑрса илме пулӑштӑрччӗ.

И мне захотелось, чтоб Расщепей скорее кончил все это, пошутил бы со мной, помог мне убедиться в том, что все это происходит не на самом деле, а лишь как будто…

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Утӑ та улӑм, мӗн пулать те мӗн килет!

Сено-солома, была не была!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех