Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуллахи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗске вӑхӑта пыракан ҫуллахи ӗнтрӗк тӗм-хура каспа улшӑнчӗ.

Черная ночь сменила короткие летние сумерки.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑкӑрсем лайӑх утаҫҫӗ, вӗсен чӗрнисем хускатнӑ тӑварсӑр тусан ҫуллахи ҫул ҫинчен паш! та паш! мӑкӑрланса ҫӗкленет те ҫул хӗрринчи талпиҫен тӗмӗсем ҫине вӗҫсе кайса ларать.

Быки шли охотно, и взбитая копытами пресная пыль на летнике подымалась и оседала на кустах придорожного татарника.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫуллахи ҫул ҫинчен Гетман шляхӗ ҫине тухсан, Григорий тупӑ сассисем янӑравсӑррӑн кӗмсӗртетнине илтрӗ.

Глухой орудийный гул заслышал Григорий, выбравшись с летника на Гетманский шлях.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ялан ҫӳрекен ҫулсемпе курӑк пусса илнӗ ҫуллахи ҫулсем тӑрӑх хуторсенчен Гетман шляхӗ еннелле обозсемпе батарейӑсем вӗҫӗ-хӗррисӗр тӑсӑлса куҫрӗҫ; пехота колоннисемпе утлӑ ҫар чаҫӗсем иртрӗҫ.

По дорогам, по затравевшим летникам, от хуторов к Гетманскому шляху нескончаемо потянулись обозы, батареи; колоннами пошла пехота и конница.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аниҫҫе хӗп-хӗрлӗ шултра кӑварсене тушилкӑ тулли тултарчӗ, ытти вӗтӗреххисене хуран айне туртса кӗл сапрӗ, кӑмакаран хӗрнӗ кирпӗч ӑшши ӑна питӗнчен ҫапрӗ — ҫуллахи шӑрӑх кун пӑчӑ ҫил вӗрсе илнӗ пек туйӑнчӗ.

Она набрала полную тушилку крупных красных углей, остальные, помельче, загребла в загнетку, присыпала их золой, и из глубины печи в лицо ей повеяло душным суховеем, как в знойный августовский день.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫуллахи кӗске каҫсенче пӳрт умӗнчи сад патӗнче ирхи шуҫӑмччен яш-кӗрӗм шавланӑ, баян каланӑ, хӗрсем кулни, ихӗрни илтӗннӗ, пирус кӑварӗсем йӑл-йӑл хӗмленнӗ.

Короткими летними ночами у лавочки около палисада чуть не до рассвета толпились парни и девушки, играл баян, слышался девичий смех и визг, прожигали темноту огоньки папирос.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсен хӳттинче ҫуллахи чи шӑрӑх кунсенче те уҫӑ.

В тени их стояла прохлада даже в самую жаркую пору летнего дня.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑйӑрпа, тӗрлӗрен вак чулпа витӗннӗ ҫырма тӗпӗ типӗ ҫанталӑкра саррӑн курӑнса выртать; ҫуллахи шалкӑм ҫумӑр хыҫҫӑн вара унта пӑтранчӑк шыв шарлакӗсем сӑрт ҫинчен кӗрлесе анса пӗр юхӑма пӗрлешеҫҫӗ те, шыв, чулсене йӑвантарса, анаталла шавлӑн вирхӗнсе, Дона ыткӑнса тухать.

В сухую погоду теклина яра желто отсвечивала песком, цветастой галькой, а после летнего ливня с бугра в яр стремительно скатывались мутные дождевые потоки, они сливались, вода шла на низ стеной, вымывая и ворочая камни, с гулом ввергаясь в Дон.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑвайкки ҫине улӑхсан, унта, ҫуллахи ҫул ҫинче, икӗ юланутпа тепӗр лав хӑйне хирӗҫ майӗпен ҫывхарнине курчӗ.

Выбрался на гору и тут увидел на летнем шляху медленно подвигавшихся навстречу ему двух всадников и подводу.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗрӗс каларӗ Гришака мучи «пурнӑҫ ҫуллахи кӑвак хуппи пек ялтлатса иртрӗ» тесе.

Верно говорил дед Гришака: «Мелькнула жизня, как летний всполох».

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗлтлетсе илчӗ те пурнӑҫ ҫуллахи кӑвак хуппи майлӑ, ҫук та вӑл…

Мельканула жизня, как летний всполох, и нету ее…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑс-тӑн асаилӳсен таткаланчӑк ҫиппине ӗлӗк курнӑ, ӗнтӗ тахҫанах манӑҫнӑ пейзаж ҫине туртса кӗрсе кайрӗ те, Григорий умне ҫеҫенхир анлӑшӗ, ҫуллахи ҫул, урапа, малта ларса пыракан ашшӗ, вӑкӑрсем, ҫулса пӑрахнӑ тыррӑн ылтӑн хӑмӑллӑ уйӗ, ҫул ҫинчи хура курак кӗтӗвӗ куҫа шартармалла уҫҫӑн тухса тӑчӗҫ…

Память направляла луч воспоминаний на давно забытый, когда-то виденный пейзаж, и вдруг ослепительно возникали перед Григорием — степной простор, летний шлях, арба, отец на передке, быки, пашня в золотистой щетине скошенных хлебов, черная россыпь грачей на дороге…

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавракарах йывӑр, ҫуллахи майлӑ шурӑ пӗлӗтсем кӑнтӑр енчен акӑшсем пек хуллен ишсе иртеҫҫӗ.

Округло-грузные, белые, как летом, лебедями медлительно проплывали с юга облака.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий полка ҫуллахи ҫулпа илсе кайрӗ.

Вел Григорий полк летним шляхом.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӳпе ҫуллахи пекех ҫӳллӗ те янкӑр кӑвак, шурӑ кӑтра пӗлӗтсем те ҫуллахи майлах кӑнтӑралла шӑваҫҫӗ.

Небо было по-летнему высоко и сине, и по-летнему шли на юг белые барашковые облака.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӳпере хутран-ситрен кӑна ҫак ҫеҫенхир пек, ҫуллахи ҫул айккинчи юр ҫӗлӗклӗ (йӗри-тавра ҫӑра ашкӑрса ӳснӗ хура армути тӗмӗсем ҫав ҫӗлӗке хӗррипе акӑш-макӑш илемлӗ хантӑр тытса ҫавӑрнӑ пек кӑтартаҫҫӗ), ҫӳллӗ куринке пек ватӑ ҫӑхан вӗҫсе иртет.

Изредка пролетит в вышине ворон, древний, как эта степь, как курган над летником в снежной шапке с бобровой княжеской опушкой чернобыла.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах декабрӗн 22-мӗшӗнче Иванов адъютанчӗ Каргинскинчен Вешенскине вӗҫтерсе ҫитет те командующи манса хӑварнӑ ҫӗнӗ кокардӑллӑ ҫуллахи карттусне, ҫӳҫ турамалли щеткине, аялтан тӑхӑнмалли кӗпи-йӗмӗпе ытти хӑшпӗр, вак-тӗвек япалисене кула-кулах хваттерӗнчен пуҫтарса тухса каять…

Но 22 декабря из Каргинской в Вешенскую приехал адъютант Иванова и, посмеиваясь, забрал на квартире командующего забытые им вещи: летнюю фуражку с новенькой кокардой, головную щетку, бельишко и еще кое-что по мелочам…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, ҫуллахи пек вӗри те шурӑ янкӑрлӑ кун, вӗсем вокзалла юнашар урамри пӗр кивӗ ҫурт умӗнче чарӑнчӗҫ.

В полдень, по-летнему горячий и белый, они подъехали к сутулому особнячку на одной из привокзальных улиц.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Станица халӑхӗн укҫипе касӑм варрине вунсакӑр ӑйӑр вырнаҫмалӑх уҫӑ пӳлмеллӗ ҫуллахи вите, ун ҫывӑхӗнчех атарщиксемпе смотрителе тата ветеринари фельдшерне пурӑнма йывӑҫ казарма туса лартнӑ.

На станичные деньги была выстроена посреди отвода конюшня с летними открытыми станками на восемнадцать жеребцов, с рубленой казармой около для атарщиков, смотрителя и ветеринарного фельдшера.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуш-пушах ларать чӳречисемпе алӑкӗсене хӑма ҫапса хӑварнӑ пӳрчӗ — ҫурри ишӗлсе аннӑскер, ҫуллахи вӑхӑтра та темле хурлӑхлӑн та тӗксӗммӗн курӑнаканскер.

Пустовал его забитый дом, полуразрушенный и мрачный даже в летнюю пору.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех