Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗрарӑмсем вара мӗнпур кирлӗ-кирлӗ мар япаласене хутор совечӗсене леҫсе пачӗҫ, ҫапӑҫу пулса иртнӗ хуторсенчи ачасем стенасем ӑшӗнчен йӗтресем чаваласа кӑларчӗҫ, снаряд ванчӑкӗсене шыраса, тӑпра ӑшӗнче чакаланчӗҫ.

И бабы несли в хуторские советы все годное и негодное, ребятишки хуторов, где шли бои, выковыривали из стен картечь, рылись в земле в поисках осколков.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шыв сӑхса тултарнӑ юр тӑпра таранах путса анать.

Напитанный водой снег проваливался до земли.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казак, ӳсӗркелесе илсе, шӑтӑка тӑпра тултарчӗ.

Казак, покашливая, закидывал яму.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Туратсем ҫинчен тумла патлатса ӳкет, ҫӗршӗннӗ ҫулҫӑсен сийӗ айӗнче ӑшӑннӑ тӑпра таранах юра шӑтарса кӗрет.

С ветвей срывались капли, пронзали снег до самой земли, пригревшейся под гниющим покровом листа-падалицы.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пирӗн аслӑ асаттесем юнпа шӑварнӑ ӑна, тен, ҫавӑнпа пулӑхлӑ пулӗ те хура тӑпра.

Прадеды наши кровью ее полили, оттого, может, и родит наш чернозем.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑхӑтсӑр ҫутатса кайрӗҫ Коршуновӑн тилӗ ҫӑмӗ пек хӗрлӗ сухалне кӑвак пӗрчӗсем, унтан тӑнлавӗ ҫине куҫса йӑва ҫавӑрчӗҫ: малтанах — тӑмлӑ тӑпра ҫинчи типчак курӑкӗ пек — пӗчӗк тӗмескепе, унтан хурлӑхлӑ шурӑ пайӑркасем сарӑ хӗрлӗ тӗсе ҫӗнсе илчӗҫ те тӑнлавӗсем ҫинче асар-писеррӗн сарӑлса ашкӑрчӗҫ, хӗрлӗ ҫӳҫе хӗссе пырса, пӗрер пӗрчӗн тыта-тыта илсе, пӗтӗм лӗпкине хупласа хучӗҫ.

Раньше времени высветлила седина лисью рыжевень коршуновской бороды, перекинулась на виски и поселилась там, вначале — как сибирек на супеси — пучками, а потом осилила рыжий цвет и стала на висках полновластной соленая седина; и уже тесня, отнимая по волоску, владела надлобьем.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсен тӗлӗнче кӑвак тусан тӗтреленсе тӑчӗ, ретсем умӗнче сӑвӑр шӑтӑкӗ патӗнчи пек тӑпра тӗмескисем ӳсе-ӳсе ларчӗҫ.

Над ними запорхала сизая пыль, перед цепью выросли крохотные, как возле сурчиных нор, бугорки.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑтӑкӗсенчен чавса кӑларнӑ сӑрӑ тӑпра куписем ҫинче сӑвӑрсем тӗлӗреҫҫӗ.

На желтеющих парных отвалах нор дремлют сурки.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хура тӑпра тӗслӗ мӑкӑрӑлчӑк ҫумӑр пӗлӗчӗсене чалӑш-чӗлӗшшӗн ҫуркаласа, ҫиҫӗм ҫиҫрӗ.

Молния наискось распахала взбугренную черноземно-черную тучу.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Солдатов ҫав каҫах кӑрккана, ҫиелтен шӗл-кӑварпа витсе, тӑпра ӑшӗнче ӑшаларӗ.

Стрепета Солдатов в этот же вечер изжарил в земле, предварительно засыпав ее раскаленными угольями.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвакрах симӗс йӑрӑмлӑ вӑрмансем ӗнтӗ ем-ешӗл ҫулҫӑсемпе шерепеленнӗ ҫеҫенхир чечеке ларма пуҫланӑ, лапам вырӑнсенче пин-пин йӑлтӑркка кӳлленчӗксем хӑварса, ҫурхи шыв чакса кайнӑ; анчах чӑнкӑ сӑртсем айӗнчи шырлансенче ӑшӑ ҫанталӑк кишӗклесе пӗтернӗ юр ҫаплах-ха тӑмлӑ тӑпра ҫинче лӑпчӑнса выртать, куҫа йӑмӑхтарса йӑлтӑртатать.

Аквамариновая прозелень лесов уже сменилась богатым густо-зеленым опереньем, зацветала степь, сошла полая вода, оставив в займище бесчисленное множество озер-блесток, а в ярах под крутыми склонами еще жался к суглинку изъеденный ростепелью снег, белел вызывающе ярко.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Те французсем вырӑссене асӑрханӑ, те ыт ахальтенех ҫул ҫине персе тӑма шутланӑ, анчах тӑшманӑн йӗтрисем шӑп сӑрт патне, Суворов ҫумнех ӳксе, фельдмаршал тавра тӑпра ҫӗкленӗ…

То ли французы заметили русских, то ли просто решили обстрелять дорогу, только ложатся неприятельские ядра у самого бугорочка, рядом с Суворовым, вздымают землю вокруг фельдмаршала.

Умра тата хыҫра // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӑртакҫах вӑхӑт иртсен, ҫакӑнтах, часавай юпи ҫывӑхне, ватӑ армути айӗнчи тӑпра муклашки хыҫне, ама кӑркка пӑнчӑллӑ-пӑнчӑллӑ, тӗтӗм пек кӑвак ҫӑмартасем тӑххӑр пырса хучӗ те пусма ларчӗ, вӗсене хӑйӗн ӳчӗн хӗрӳ ӑшшипе ӑшӑтрӗ, йӑлтӑркка ҫутӑ тӗклӗ ҫуначӗсемпе ҫупӑрласа хӳтӗлерӗ.

А спустя немного тут же возле часовни, под кочкой, под лохматым покровом старюки-полыни, положила самка стрепета девять дымчато-синих крапленых яиц и села на них, грея их теплом своего тела, защищая глянцево оперенным крылом.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл васкасах Подтелков ури айӗнчи тӑпра муклашкисене аяккалла ывӑтрӗ, вара кашни чавмассеренех Подтелков кӗлетки тӳрленнӗҫем тӳрленсе, мӑйӗ тӑсӑлса тата кӑшт кӑтрарах пуҫӗ ҫурӑмӗ еннелле каҫӑрӑлса пычӗ.

Спеша рвал из-под ног Подтелкова комочки земли, и с каждым взмахом все прямее обвисало тело, все больше удлинялась шея и запрокидывалась на спину чуть курчавая голова.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫиелтен тӑпра сапса витрӗҫ.

Присыпали землей.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗтӗр-шакӑр ачасем шӑтӑкӑн пӗр енӗпе ывӑтса тултарнӑ нӳрӗ тӑмлӑ тӑпра ҫинче кӗшӗлтетеҫҫӗ; казаксем ушкӑнӑн-ушкӑнӑн пуҫтарӑнса тӑнӑ та тыткӑна илнисене вӗлерес пирки хӗрсе сӑмахлаҫҫӗ, хӗрарӑмсем хурланчӑклӑн пӑшӑлтатса калаҫаҫҫӗ.

Ребятишки топтались по сырому суглинку насыпи, накиданной с одной стороны ямы; казаки, сходясь, оживленно обсуждали предстоящую казнь; бабы горестно шушукались.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗве хӗрринчен ҫырма тӗпнелле юхса аннӑ тӑпра ҫинче хыт хурапа йыт пырши ашкӑрса кайнӑ; аялта, шыв хӗрринче, имшеркке сарӑ хӑях ӳсет, вӗтӗртетсе ҫӑвакан ҫумӑр айӗнче ҫинҫе ҫулҫӑллӑ шыв амӑш хумханса чаштӑртатать.

На горбе осыпавшейся плотины росли бурьянок и повитель, внизу у воды чахла осока, шуршал под дождем остролистый лещук.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫумӑрпа шӳнӗ хӑйӑрлӑ хура тӑпра ҫийӗн пыма йывӑр.

Суглинисто-черноземная почва, размякшая от дождя, затрудняла движение.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫул айккинче, ҫурхи шыв ҫисе кайнӑ тарӑн мар ҫыранта, татӑкӑн-татӑкӑн вакласа пӗтернӗ хӗрлӗ гвардеецсем выртаҫҫӗ; вӗсем ҫине ҫиелтен тӑмлӑ тӑпра витсе хунӑ.

Около дороги, в неглубоком, промытом вешней водой яру, чуть присыпанные суглинком, лежали трупы изрубленных красногвардейцев.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Таврара юртан тасалнӑ хура тӑпра шӑрши, ҫывӑх ҫапӑҫусенчи юн шӑрши сарӑлнӑ.

Пахло обтаявшим черноземом, кровью близких боев пахло.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.