Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пиччӗшӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гаврик пиччӗшӗ хушнипе старике вӑхӑтлӑха хӑй патӗнче усрама ыйтрӗ.

Гаврик от имени брата попросил временно приютить дедушку.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пиччӗшӗ ҫавӑн пек ҫирӗп кӑмӑллӑ пулнине Гаврик нихҫан та курман.

Гаврик никогда не видел брата таким серьезным.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пур енчен сӑнанипе, Гаврик унӑн пиччӗшӗ те ҫав вӑхӑтра «движени» текен вӑрттӑн ӗҫе хутшӑнни ҫинчен сиснӗ.

По множеству признаков Гаврик не мог не догадываться, что старший брат его имеет какое-то отношение к тому, что в те времена называлось глухо и многозначительно — «движение».

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик пиччӗшӗ Терентий те малтан пулӑ тытнӑ, унтан, авланнӑ та, вагон юсакан мастерскоя ӗҫлеме кӗнӗ.

Брат Гаврика, Терентий, тоже сперва рыбачил, но потом женился и пошел работать в вагонные мастерские.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӗҫӗн шӑлнӗ аслӑ пиччӗшӗ патне хӑнана килсе хӑйсен ӗҫӗсем ҫинчен каласа ларнинчен нимӗн тӗлӗнмелли те ҫук.

На первый взгляд не было ничего особенного, а тем более странного в том, что брат пришел в гости к брату и разговаривает с ним о своих делах.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя чунӗнче икӗ тӗнче нумайччен тавлашнӑ: пӗр енчен — шухӑшри армансем, ҫынсем «лӑпланса канакан» вырӑнсем, тепӗр енчен, — Гаврик пиччӗшӗ Терентий пурӑнакан чугун ҫул ҫывӑхӗнчи илемлӗ «Ҫывӑхри Армансем».

И долго еще в Петиной душе боролась призрачная картина воображаемых мельниц, где «упокояются», с живой, разноцветной картиной железнодорожной слободки Ближние Мельницы, где жил братон Гаврика Терентий.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫав вӑхӑтрах Ҫывӑхри Армансем текен вырӑна, аслӑ пиччӗшӗ Терентий патне кайма шут тытрӗ.

Он решил, не медля ни минуты, отправиться на Ближние Мельницы, к старшему брату Терентию.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн Ҫывӑхри Армансем текен вырӑнта пурӑнакан пиччӗшӗ Терентий патне кайса килме тӑватӑ сехетрен кая мар кирлӗ.

Можно было, конечно, сходить к старшему брату Терентию на Ближние Мельницы, но туда и обратно часа четыре, не меньше.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Катьӑн пиччӗшӗ пулнӑ иккен вӑл, пӗр тӑванах мар, аслашшӗпе пӗр тӑван пулнӑ-мӗн.

Кате он приходился дядей, только не родным, а двоюродным.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла пулмасӑр ара, пиччӗшӗ ҫыру яма пӑрахни лӑп пилӗк ҫул ҫитрӗ те.

потому, что от дяди уже пять лет не было писем.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пиччӗшӗ чугун ҫул ҫинче ӗҫлет.

Дядя работал на железной дороге —

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петькӑн пӗр тӑван пиччӗшӗ Мускавра пурӑнать.

У Петьки был родной дядя в Москве,

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлашкинчен вӑл ашшӗ патне тавӑрӑннине кӑтартнӑ; ырӑ старик ҫав калпакпах, ҫав шлафрокпах; старик ывӑлне хирӗҫ чупса тухать; аскӑн ывӑлӗ чӗркуҫҫи ҫинче тӑрать; хыҫалта повар ҫитерсе мӑнтӑрлатнӑ пӑрӑва пусать, аслӑ пиччӗшӗ чурисенчен килте мӗн пирки савӑнни ҫинчен ыйтса пӗлет.

Наконец представлено возвращение его к отцу; добрый старик в том же колпаке и шлафорке выбегает к нему навстречу: блудный сын стоит на коленах; в перспективе повар убивает упитанного тельца, и старший брат вопрошает слуг о причине таковой радости.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Пӗтӗм кил-йыш — амӑшӗ, асламӑшӗ, икӗ пиччӗшӗ тата Алексей хӑй, чи кӗҫӗнни, — сӗтел тавра ларать те праҫникре йӑпанмалли ҫимӗҫе, — ҫав мӑйӑра шӗкӗлчеме тытӑнать.

Вся семья – мать, бабушка, два брата, он, Алексей, самый маленький, – садится вокруг стола, и начинается торжественное лущение орешков, этого праздничного лакомства.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Тӗрӗссипе, унӑн пиччӗшӗ тӑван хуҫалӑхӑн чи малтанхи председателӗ пулнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ял ҫынни тӑван ҫӗртен ан сивӗнтӗр // Хыпар. «Хыпар», 2019.07.19, 79–80№№

Вӑл мана эсӗ унӑн икӗ сыпӑкри пиччӗшӗ пулатӑн тесе каларӗ…

Она мне сказала, что ты её двоюродный братец…

Виҫҫӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Анчах та Миланӑн пиччӗшӗ те, шӑллӗ те мар, пулас упӑшки…

Но я не брат, и не братишка Миланы, а её будущий муж…

Виҫҫӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Унӑн икӗ сыпӑкри пиччӗшӗ пулать вӑл.

Он – двоюродный брат хозяйки дома.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Хӗрарӑмӑн ку пиччӗшӗ ытла харсӑр иккен…

У хозяйки брат уж очень шустрый.

Пӗрремӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Гимназистсем сиксе тӑчӗҫ те каҫхи кӗске кӗпе вӗҫҫӗнех аслӑ пиччӗшӗ патне чупса пычӗҫ.

Гимназисты вскочили и, как были, в одних коротких ночных сорочках, подошли к своему старшему брату.

Савӑнӑҫ // Мирун Еник. https://chuvash.org/lib/haylav/7085.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех