Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпир пурте вӑл ӑслӑ ҫын иккенне, пирӗнтен ӑслӑрах иккенне пӗлеттӗмӗр.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Юратмастӑмӑр эпир кулач ӑстисене, мӗншӗн тесен, кӗвӗҫеттӗмӗр: вӗсен ӗҫӗ пирӗннинчен ҫӑмӑлтарахчӗ, вӗсем пирӗнтен нумайтарах илетчӗҫ, вӗсене лайӑхрах ҫитеретчӗҫ, вӗсен мастерскойӗ ирӗк те ҫутӑччӗ, хӑйсем таса, сывӑ, — кӑмӑллӑ марччӗ вӗсем пире.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Анчах кулач ӑстисем (вӗсем тӑваттӑнччӗ) хӑйсен ӗҫне пирӗннинчен тасарах тесе шутлатчӗҫ, ҫавӑнпа хӑйсене те пиртен лайӑхраха хуратчӗҫ; вӗсем пирӗнтен пӑрӑнса иртетчӗҫ, пирӗн патӑмӑра ҫӳреместчӗҫ, картишӗнче пире тӗл пулсан, хӑйсене мӑнна хурса, кула-кула тӑрӑхлатчӗҫ; эпир хамӑр та вӗсем патне каймастӑмӑрччӗ: пире хуҫа хушмастчӗ, — тутлӑ булкисене вӑрласран хӑратчӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Анчах, апла пулсан, ма вӗсем пирӗнтен тармаҫҫӗ-ха?
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Анчах пирӗнтен пӗри ӑна хӑйӗн пӗртен-пӗр кӗпине сапласа пама ыйтсассӑн, вӑл йӗрӗннӗ пек тулхӑрса илчӗ те ҫапла ҫеҫ каларӗ: — Акӑ тата! Саплӑп эп… кӗтсех тӑр! — терӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Анчах Таня ҫинчен нихҫан та усал калаҫмастӑмӑрччӗ; нихҫан та пӗри те ӑна пирӗнтен, алӑпа сӗртӗнме мар, ҫӑмӑл шухӑшлӑ шӳт те каласа курман.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Пирӗнтен инҫех те мар, виноград хуллисем хушшинче, такамсем пӗрне пӗри чуптӑваҫҫӗ, пӑшӑлтатаҫҫӗ те ассӑн сывлаҫҫӗ.Недалеко от нас, в лозах винограда, целовались, шептали и вздыхали.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Акӑ, уйӑхӑн кӑвак ҫутипе витӗр курӑнакан пулнӑ пӗлӗт мӗлкисем ҫеҫенхир тӑрӑх пирӗнтен сулахаялла шӑвӑнса иртеҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӗсем пирӗнтен инҫетрен инҫете каяҫҫӗ, каҫ тата фантази вӗсене илемлӗрен илемлӗ тӗспе ҫупӑрлать.Они уходили все дальше от нас, а ночь и фантазия одевали их все прекраснее.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
— Ӑмӑрткайӑк ами ҫӑхан патне хӑй ирӗкӗпе кайса кӗрес пулсан, мӗн пулса тӑрӑччӗ-ши вӑл? — тесе ыйтрӗ пирӗнтен Радда.— Кабы орлица к ворону в гнездо по своей воле вошла, чем бы она стала? — спросила нас Радда.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Ҫак ватӑ цыган пирӗнтен пӗр аллӑ утӑмра тӑракан хӑйсен таборӗн учӗсене пӑхать.старого цыгана, — он сторожил коней своего табора, раскинутого шагах в пятидесяти от нас.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Ҫӳретпӗр ҫапла, пӗр-пӗрне кӑшкӑрса чӗнетпӗр, кӑмпа пирӗнтен тарса пытаннӑ тейӗн.
3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— «Ун сӗтелӗсенче, шкапӗсенче мӗн пуррине кам пӗлет», терӗ вӑл: «кайран ҫухалӗ те — пирӗнтен ыйтма пикенӗ…»«Бог знает, что у него там в столах да в шкапах… — сказали они, — после пропадет — к нам привяжутся…
II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Ҫынсем пирӗнтен начар мар! — хӑраса каларӗ Илья Ильич.
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Ҫынсем пирӗнтен начар мар та, ҫапах куҫаҫҫӗ, пире те куҫма юрать, тесе шухӑшларӑм… — терӗ Захар.— Я думал, что другие, мол, не хуже нас, да переезжают, так и нам можно… — сказал Захар.
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Аттесемпе асаттесем пирӗнтен айван пулман, — хирӗҫ тавӑрнӑ вӑл, хӑйшӗн сиенлӗ пек туйӑнакан канашсем паракансене, — вӗсем ӗмӗрӗсене телейлӗ пурӑнса ирттернӗ-ҫке; эпир те пурӑнса ирттерӗпӗр: турӑ парсан, тутӑ пулӑпӑр.
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Кукамай та манӑн, ҫамрӑк чух, вилӗме пӗлсе тӑнӑ, манӑн анне те, кукамайӑн амӑшӗ те — ку пирӗнтен мар… ку пирӗн юнра ҫапла.
IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Ҫак ыйтӑва эпӗ пирӗнтен халь кӑна уйрӑлса кайнӑ мухтавлӑ адмирал сӑмахӗсемпе хуравласшӑн: «Карапсен хӑрушсӑрлӑхне ӳстерес тӗлӗшпе туса ҫитерменни темӗн чухлех, анчах кӗрешме хӑтланса пӑхӑр-ха, пӗтӗм ӗҫ усӑсӑр пулнине хӑвӑрах куратӑр».
Ҫирӗм пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.
Кулаҫҫӗ пуль-ха пирӗнтен.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Халь вӑл пирӗнтен питӗ аякра.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив