Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каймасть (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа та Ерофей Кузьмич татӑклӑнах шутласа хучӗ: комендатурӑна чӗнмесӗр нихҫан та каймасть ӗнтӗ вӑл, староста туса пыма тивӗҫ ӗҫсене, ҫав ӗҫрен хӑтӑличчен, ҫаплипех туса пырать, анчах вӑл мӗнле ӗҫленине, хӑй вӑл ял ҫыннисене нимӗнле сиен те тума шухӑшламаннине — пӗтӗм ял пӗлсе тӑмалла.

Вот почему Ерофей Кузьмич решил никогда не являться в комендатуру без вызова, а все дела по должности, пока не удастся избавиться от нее, справлять так, чтобы вся деревня знала, что лично он не желает ей никакого вреда.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Машина вӑйӗ вӑл… пур ҫӗрте те ӗҫлеме пултараймасть, унӑн ӑс-пуҫӗ ҫук, вӑр-вар ҫаврӑнкалас тӗлӗшпе те пултарсах каймасть, чеелӗхӗ те питех мар…

А машины… везде работать не сможешь, у нее ума нет, она увернутся не может и хитрости у нее не шибко много.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Каламарӗ-и: мӗншӗн ӗҫ тухсах каймасть вӗсен, мӗншӗн хирӗҫ тӑраймаҫҫӗ, э?

А не сказывал, отчего у них неустойка выходит, а?

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кӑмӑла каймасть вӑл мана.

— Не нравится он мне.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл ман пата пычӗ те: — Урӑх рикшана тара тытӑр, ку сире малалла илсе каймасть, — терӗ.

Он подошел ко мне и сказал: — Наймите другого рикшу, этот вас не повезет.

Пӗр пӗчӗк ӗҫ // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 13–16 стр.

— Э, — кӳренчӗ вӑл, — кунашкал пирӗн ӗҫ каймасть.

— Э, — огорчился он, — так у нас с тобой дело не пойдет!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ваня пӗлет, халь Володя ҫак юмаха тупиччен ниҫта та каймасть.

Ваня видел, что он уже не уйдет, пока не узнает.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӗлернӗ-тӗк, ниҫта та каймасть.

Коли убил, не уйдет.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Салтак халӗ ҫар службине хаваспа та ҫаратуллӑ ремесла вырӑнне хурса каймасть ӗнтӗ.

Солдат не идет уже на военную службу, как на веселое и хищное ремесло.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫав ротӑпа Стельковский капитан, тӗлӗнтермӗшлӗрех ҫын, командӑлатчӗ: хусах, полк шайӗшӗн самай пуянскер, — вӑл кашни уйӑхрах ӑҫтан-тӑр икҫӗршер тенкӗ яхӑн укҫа илсе тӑратчӗ, — питех те ирӗк кӑмӑллӑ, юлташӗсемпе типпӗн ҫех калаҫать, вӗсене ҫывӑхартса та каймасть, ҫитменнине тата аскӑнҫӑ.

Командовал ею капитан Стельковский, странный человек: холостяк, довольно богатый для полка, — он получал откуда-то ежемесячно около двухсот рублей, — очень независимого характера, державшийся сухо, замкнуто и отдаленно с товарищами и вдобавок развратник.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Робин каймасть — Эрне каймасть!

Робин не поедет — Пятница не поедет!

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Уҫланкӑ ҫумӗнчех чӑнкӑ ту ӑшнелле пӗр тарӑнах мар шӑтӑк пур, вӑл ҫӗр хӑвӑлне кӗмелли алӑк пек туйӑнать, анчах ҫак шӑтӑк шалалла инҫех каймасть.

В этой стене у самой полянки было небольшое углубление, как будто вход в пещеру, но никакой пещеры не было.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пырас килмест пулсан, ан пыр вара, никам та сана вӑйпа илсе каймасть!

Не хочешь ехать, так оставайся, никто силой не тянет!

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫак вырӑнта халь Юрдан ҫыннисенчен урӑх никам та курӑнсах каймасть.

Редко кто показывался теперь в этих местах.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тем ҫук… илтӗнсех каймасть… турра шӗкӗр, ытлашши нимӗн те илтӗнмест, — тавӑрчӗ Рачко.

— Ничего… ничего… все слава богу.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем мӗн курса-чӑтса ирттерни, мӗн туни иртнӗ вӑхӑтра ҫеҫ тахҫан пулассӑн туйӑнатчӗ, халӗ тесен вара ҫавӑ пӗтӗмпе хӑрушӑ тӗлӗк пек асран та каймасть.

Все то, что они видели и делали, все то, что еще недавно казалось им таким отдаленным, теперь представлялось каким-то страшным сном и доводило их до умопомрачения…

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кандов господин, Болгаришӗн тӑрӑшни харама каймасть, Болгари ҫавна тӑрать.

— Господин Кандов, Болгария заслуживает того, чтобы потрудиться ради нее.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрлӗ фескине ҫӗклетсе тӑхӑннӑ, унӑн хурарах сӑнӗпе ытлах килӗшсе те каймасть, сӑнарӗ темле шухӑша кайса кичемленнӗ пек, куҫӗ тем ӗмӗтленсе йӑлкӑшать.

Высокий красный фес не шел к его смуглому лицу, сосредоточенному, отмеченному печатью какой-то тоски, омрачавшей его мечтательный взгляд.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь вӑл виҫҫӗмӗш курка кофӗ ӗҫетчӗ, паҫӑрхи пекех чӑплаттарса сыпать те хушӑран ҫӑварӑнчен тапак тӗтӗмӗ кӑларать, тӗтӗмӗ ытла мӑкӑрланнипе ун сӑн-пичӗ палӑрса та каймасть, анчах пурте хӑй еннелле пӑхнине туйсах тӑчӗ вӑл.

Он теперь допивал третью чашку, по-прежнему шумно глотая кофе и беспрестанно выпуская изо рта клубы дыма, которые окутали все его лицо, но почувствовал, что все на него смотрят.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов турра питех ӗненсе каймасть, ҫавӑнпа ӑна чиркӳре шырама асне те илмерӗ.

Он знал, что Огнянов не очень набожен, и даже не подумал искать его в церкви.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех