Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӑрӑссем, хӑмасем, чулсем ҫӳлелле вӑркӑнчӗҫ.

Высоко взлетели балки, доски, камни.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя чулсем урлӑ сике-сике, ту ишӗлчӗкӗсем тӑрӑх шуса, анаталла чупать.

Перепрыгивая через камни, скользя по осыпям, Володя бежал вниз.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Шӑтӑклӑ-шӑтӑклӑ, якалса пӗтнӗ, кашниех пин ҫулхи историллӗ чулсем тавра Володя асӑрханса ҫӳрет.

Володя осторожно обходил ноздреватые полустершиеся камни, каждый из которых имел свою тысячелетнюю историю.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӑшпӗр вырӑнта, чулсем хушшинче, халӗ те ятсӑр вилӗ шӑтӑкӗсем пур.

Кое-где меж камней сохранились безымянные могилы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кунсерен, кашни утӑмра, кашни ҫынпа сӑмахланӑ хыҫҫӑн пирӗн умра раскопкӑсенче тупнӑ вилӗ чулсем каласа пама пултарнинчен ҫӗр хут илемлӗреххӗн, — пирӗн вӑхӑтри иртнӗ кунсен тӗрӗс историйӗ уҫӑлса пычӗ.

История недавних дней, правдивая, во сто крат более прекрасная, чем все, что могли рассказать нам мертвые камни раскопок, раскрывалась перед нами слово за словом, день за днем, шаг за шагом.

Керчьри урам // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпӗ нихӑҫан та анне пулса курман, ҫапах та шухӑшпа хама ҫав вырӑнах лартатӑп: акӑ манӑн ача ӳсет — юратнӑскер, куҫ пек курса тӑраканскер, унра мӗн-пур шанчӑк, уншӑн тертленнӗ-тӑрӑшнӑ, куҫҫуль юхтарнӑ, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе ҫывӑрман… сасартӑк вара — айванлӑх, ӑнсӑртлӑх, хӑйпе хӑй тӗллӗн сиксе тухнӑ тискерле ӑнсӑртлӑх: вӑл чӳрече ҫинче вылять, нянька ҫаврӑнса тӑнӑ, курмасть, ача аялалла, чулсем ҫинелле персе анать.

Я никогда не была матерью, но я воображаю себе: вот у меня растет ребенок — любимый, лелеемый, в нем все надежды, в него вложены заботы, слезы, бессонные ночи… и вдруг — нелепость, случай, дикий, стихийный случай: он играет на окне, нянька отвернулась, он падает вниз, на камни.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫывӑракан ҫутӑ курӑк хушшинчен ҫап-ҫара, пӗрешкел сӑнлӑ, сивӗ чулсем ҫӳлелле салхун ҫӗкленсе тӑраҫҫӗ, вӗсенчен пӗр евӗрлӗ ҫинҫе мӗлкӗсем тӑсӑла-тӑсала выртнӑ.

Из светлой спящей травы печально подымались кверху голые, однообразные, холодные камни, бросавшие от себя одинаковые тонкие тени.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кулӑшла та вырӑнсӑр пек туйӑнать ӑна вӗсен тӗрлӗ эгреткӑсем, шарфсем, тем пысӑкӑш суя чулсем, тӗксемпе нумай йышлӑ хӑюсем патне пӗтӗмӗшле туртӑнӑвӗ: ҫакӑнта-ҫке-ха курӑнса, палӑрса тӑрать те ӗнтӗ килте хӑртакаланӑ ним килӗшӳсӗр ҫӗтӗк-ҫурӑк пуянлӑхӗн ытлӑх-ҫитлӗхӗ.

Ему смешным и претенциозным казалось их общее пристрастие к разным эгреткам, шарфикам, огромным поддельным камням, к перьям и обилию лент: в этом сказывалась какая-то тряпичная, безвкусная, домашнего изделия роскошь.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ку чулсем пӗррехинче мана кӗҫех петеретчӗҫ.

Это были те самые скалы, которые когда-то угрожали гибелью и мне.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав телейсӗр карап каҫхине шыв айӗнчи курӑнман чулсем ҫине пырса тӑрӑннӑ, халӗ вӑл вӑйлӑ тинӗс юхӑмне чарса тӑракан вырӑна ҫитсе ларнӑ пулмалла.

Очевидно, несчастный корабль наскочил ночью на невидимые подводные скалы и застрял в том месте, где они преграждали путь яростному морскому течению.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хамӑн кимме эпӗ ӑнӑҫлӑнах утравӑн хӗвелтухӑҫ енне илсе ҫитертӗм, кунта ӑна валли питӗ лайӑх вырӑн тупрӑм, ӑна пур енчен те чӑнкӑ чулсем хӳтӗлесе тӑраҫҫӗ.

Мне удалось благополучно перевести свою лодку на восточную сторону острова, где для нее нашлась очень удобная бухта, защищенная со всех сторон отвесными скалами.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑйлӑ пулсан, вӑл мана, кунти юхӑм уҫӑ тинӗселле илсе кайнӑ пекех, ҫыран хӗрринелле ним чӑрмавсӑр хӑваласа кайса, чулсем ҫине ҫапӑнтарма пултарать.

Разве не может оно швырнуть меня на прибрежные скалы с той же силой, с какой другое течение уносило меня в открытое море.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав чулсем тинӗс варринелле ултӑ миля тӑршшӗ купаланса каяҫҫӗ, унтан лерелле, чул тусен вӗҫӗнче, хӑйӑрлӑ ӑшӑх вырӑн пӗр миля тӑршшӗ тӑсӑлать.

Гряда уходит миль на шесть в открытое море, а дальше, за скалами еще мили на полторы тянется песчаная отмель.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав вырӑнта шывра чулсем купаланса выртаҫҫӗ.

В этом месте от берега отделяется узкая гряда скал.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑмахран, темле йышши кӑвакарчӑнсем куртӑм, вӗсем пирӗн патӑрти кӑвакарчӑнсем пек хӑйсен йӑвисене йывӑҫ ҫине мар, ту ҫинчи чулсем хушшине тӑваҫҫӗ.

Я, например, наткнулся на особую породу голубей, которые вьют гнезда не на деревьях, как наши дикие голуби, а в расселинах скал.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑрт хӗрринчен калама ҫук пысӑк та килпетсӗр чулсем тухса тӑраҫҫӗ, унта такам темле ырӑ ҫын варӑш кӗпҫи лартса хунӑ, кӗпҫинчен ҫинҫе йӑрӑмпа шыв юхса выртать.

Из холма, склеенного природой из громадных, уродливых камней, сквозь трубочку из болиголова, вставленную каким-то неведомым благодетелем, тонкой струйкой бежала вода.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Тӗрӗксем, хӑйсене пеменне кура, хӑюллӑрах пула пуҫларӗҫ, чулсем ҫийӗн вӗсем тата аяларах анчӗҫ те йӑлӑмалла ҫывхарчӗҫ.

Не получая ответа из мельницы, осаждающие осмелели, спустились еще ниже по камням и приблизились ко дну долины.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта та чулсем хыҫӗнче кукленсе тӑраҫҫӗ.

Эти тоже присели на корточки за камнями.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗрленкӗ тӗлӗнче, чӑн та, вӗҫлеке чулсем тухса тӑраҫҫӗ, вӗсене «Лутра пукан» теҫҫӗ.

Действительно, над водопадом возвышалось несколько островерхих скал, названных «Малым стулом».

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ытти ҫӗртен ниепле майпа та хӑпарма ҫук — чӑнкӑ чулсем пӗтӗмпе пӳле-пӳле тӑраҫҫӗ.

Ни в каком другом месте подняться было нельзя — крутые утесы преграждали дорогу.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.