Шырав
Шырав ĕçĕ:
Циркра лаша пӑхакан пулса ӗҫлеттӗм, ҫавӑн чухне куҫ хывнӑ вӑл мана.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Калаҫма чарӑнса, пӗрне-пӗри куҫ айӗн пӑхатпӑр хамӑр.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Тахӑшӗ куҫ тӗлне е алӑ айне лекесех пулсан намӑслантаранҫи пулаҫҫӗ.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Мӑнкӑмӑллӑ, хӑюллӑ Данко хӑй умӗнче сарӑлса выртакан ҫеҫенхире, ирӗклӗ ҫӗр ҫине савӑнса куҫ хывнӑ та кӑмӑллӑн кулса илнӗ.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Унта Данкон ялкӑшакан чӗринчен сирпӗннӗ хӗлхемсем таҫта инҫетре, сывлӑшри кӑвак чечексем пек курӑнса, куҫ хупса иличчен йӑл хыпса илеҫҫӗ пек те лӑп сӳнеҫҫӗ пек.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫав наркӑмӑшлӑ сывлӑш сарса выртакан шурлӑха хӑваласа кӗртнӗ телейсӗр ҫынсем пурӑннӑ вӑрман шӑв-шавӗ ҫинчен куҫ умне курӑнмалла, илтӗнмелле, юрланӑ пек, чун тӗпӗнчен ҫатӑртатса тухакан сасӑпа каласа парать вӑл…
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Пӑшалне куҫ умӗнчен илчӗ те, вӑл та ҫаплах пӑшӑлтатса сӑмах хушать: «Кай кунтан, хӗрарӑм, кай! Мӗн кирлӗ сана?» тет.Он опустил ружье и также шепотом говорит мне: «Пошла прочь, баба! пошла! Чего тебе?»
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Эпӗ вӑл асӑннӑ ҫынсене хам куҫ умне илсе килсе тӑратрӑм.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
— Апла пултӑр… ну-ка, аялти куҫ хупаххинчен тытса турт-ха!
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Вӑл хӑйне-хӑй пит те лайӑх туять, шӑл витӗр шӑхӑркаласа пырать, нӳрлӗ тинӗс сывлӑшне тарӑннӑн ҫӑтса сывлать, йӗри-тавра пӑхкалать, Гаврила ҫине куҫ хывать, ырӑ кӑмӑллӑн йӑл кула-кула илет.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Анчах Гаврила чӑтрӗ, пӑспа ӗҫлекен машина пек хашкарӗ, нимӗн те шарламарӗ, Челкаш ҫине куҫ айӗн ҫеҫ пӑха-пӑха илчӗ.Но он сдерживался, пыхтел, как паровик, и молчал, исподлобья кидая взгляды на Челкаша.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Пӗлӗтсем, е пӗр-пӗринпе пӗрлешсе кайса, е пӗр-пӗринчен иртсе кайса, хуллен шунӑ, хӑйсен тӗсӗсемпе кӗлеткисене улӑштарнӑ, кӗрнеклӗ те, салхуллӑ курӑнса, хӑйсене хӑйсемех ҫӑта-ҫӑта ярса, куҫ умне каллех урӑхла, ҫӗнӗ тӗссемпе туха-туха тӑнӑ…
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Эпӗ ҫеҫенхире, тӗттӗмелле пӑхса выртатӑп, сывлӑшра манӑн куҫ умӗнче Раддан патшасенни пек хитре те мӑнкӑмӑллӑ кӗлетки ярӑнса пырать.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Тапхӑр-тапхӑр хыттӑнах вӗрсе, хӑйпе пӗрле вӑл шӑнса пӗрӗннӗ сарӑ ҫулҫӑсене вӗҫтере-вӗҫтере килет те вӗсене вут ҫине пӑраха-пӑраха хӑварать, ҫулӑма вӑйлантара-вӑйлантара ярать: пирӗн йӗри-таврари кӗрхи ҫӗр тӗттӗмӗ ҫавӑнпа та кас-кас чӗтренкелесе илет, хӑранӑ пек каялла чаккаласа, пӗрер самантлӑха сулахайра — чикӗсӗр аслӑ ҫеҫенхире куҫ умне кӑларать, сылтӑмра — вӗҫӗ-хӗррисӗр тинӗсе тата тӳрех хамӑра хирӗҫ таянса выртакан Макар Чудра кӗлеткине курӑнтарса ярать.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
— Каларӑм вӗт, тарӑн! — терӗ вӑл, куҫ шуррисене тискеррӗн вылятса.— Говорил же, что глыбоко! — говорит он, сердито вращая белками.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Патӑм лайӑх кӑна та, пӗри ӗмӗрлӗхе куҫ хупрӗ, иккӗшне вара Сибире ӑсатрӗҫ.
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
Санька ҫул ҫинчи кашни путӑк-шӑтӑка, ӑҫта тӑвалла хӑпармаллине, ӑҫта анаталла анмаллине те витӗр пӗлсе тӑрать, ҫавӑнпа та хӑйӗн обозне, кирек ӑҫтан та, куҫ хупсах илсе тухма пултарать.
38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Чӗреслетсе ҫӑвакан ҫумӑр сывлӑша пӳлет, куҫ уҫма памасть.Дождь, тяжеловесный и плотный, захватывал дыхание, слепил глаза.
36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька мӗн тул ҫутӑличченех куҫ хупмарӗ.
34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Эпӗ ун куҫ умне каярахпа курӑнӑп… — Санька тӗм хыҫне пытанасшӑн пулчӗ.
32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951