Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутра сăмах пирĕн базăра пур.
хутра (тĕпĕ: хутра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шубин сайра хутра Увар Ивановичпа ҫыру ҫӳретет; пӗр Увар Иванович ҫеҫ унчченхинчен ним чухлӗ те улшӑнман.

Шубин изредка переписывается с Уваром Ивановичем, который один нисколько и ни в чем не изменился.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Анчах эпӗ хӑратӑп… вӑл халь сайра хутра кӑна пӗччен пулать, терӗр-ҫке-ха эсир.

— Но я боюсь… теперь он, вы говорите, редко бывает один.

XXVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл хӑй ҫав тери пырасшӑнччӗ Инсаров патне; анчах Берсенев апла тума юраманни ҫинчен тархасласа каларӗ: Инсаров сайра хутра кӑна пӗччен юлнӑ-ҫке-ха.

Она сама всё порывалась к Инсарову, но Берсенев умолял ее этого не делать: Инсаров редко бывал один.

XXVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Поль питӗрӗнсе ларать; Андрей Петрович сайра хутра кӑна килкелесе каять… мӗскӗн! вӑл мана… пек туйӑнать.

…Поль заперся; Андрей Петрович стал реже ходить… бедный! мне кажется, он…

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пӗрремӗш хутра ҫавӑн пек унпа интересленменни халь мана кӑмӑллӑ та…

А теперь мне даже нравится, что я в первый раз осталась равнодушною…

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫак хутра та ҫавӑн пекех пулса иртрӗ: ӑна такам Царицыно илемӗ ҫинчен аса илтернӗ, Анна Васильевна вара сасартӑк хӑй тепӗр кунне Царицынӑна кайса килме шутласа хуни ҫинчен пӗлтерчӗ.

То же случилось и теперь: кто-то упомянул при ней о красотах Царицына, и Анна Васильевна внезапно объявила, что она послезавтра намерена ехать в Царицыно.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫак кунтан пуҫласа Инсаров вӗсем патне тӑтӑшрах ҫӳреме пуҫларӗ, Берсенев — сайра хутра кӑна.

С того дня он стал ходить всё чаще и чаще, а Берсенев всё реже.

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ку хутра вӑл Еленӑшӑн урӑх ҫын пек пулса тӑчӗ.

Он в этот день стал для нее другим человеком.

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев ун патне кӗрсе Феербах ҫинчен калаҫрӗ, Инсаров ӑна тимлӗн итлерӗ, сайра хутра кӑна килӗшмесӗр хирӗҫлерӗ, анчах вӑл хирӗҫлени вырӑнлӑ пулчӗ; вӑл хирӗҫлесе каланинче Феераха вуласа вӗренмелле-и е унсӑрах ҫырлахма пулать-и, тенине татса парасшӑн тӑрӑшни палӑрса тӑчӗ.

Берсенев зашел к нему и потолковал с ним о Фейербахе, Инсаров слушал его внимательно, возражал редко, но дельно; из возражений его видно было, что он старался дать самому себе отчет в том, нужно ли ему заняться Фейербахом, или же можно обойтись без него.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл килте пӗчченех: Николай Артемьевич шӑппӑн таҫта тухса шутарнӑ, Анна Васильевна ҫӳлти хутра пуҫне йӗпе алшӑлли ҫыхса выртать.

Она была одна: Николай Артемьевич тихонько скрылся куда-то, Анна Васильевна лежала наверху с мокрою повязкой на голове.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫапла, манӑн унта, ҫӳлти хутра, ытлашши пӳлӗм пур.

— Да; у меня наверху там есть лишняя комната.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ ҫапла шутларӑм, — тӗтӗмне ҫинҫен вӗрсе кӑларнӑ май каллех калаҫма пуҫларӗ вӑл, — сӑмахран, кам та пулсан тупӑнсан… сӑмахран, эсир, эпӗ шутларӑм… кам та пулсан унта, ҫӳлти хутра, пурӑнма килӗшсен… мӗнле лайӑх пулнӑ пулӗччӗ!

— Я даже думал, — заговорил он снова, выпуская дым тонкою струей, — что если бы, например, нашелся кто-нибудь… вы, например, так думал я… который бы захотел… который бы согласился поместиться у меня там наверху… как бы это хорошо было!

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Миҫемӗш хутра пурӑнатӑн?

На каком этаже?

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ пӗрремӗш хутри пӳлӗмсене пӑхса ҫаврӑнтӑм та аса илех кайрӑм: тен, иккӗмӗш хутра?

Я обежал комнаты первого этажа и вспомнил: может, на втором?

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Виҫҫӗмӗш хутра.

Третий этаж.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Комендант нарядне сайра хутра ҫеҫ янӑран патруле каяссине эпир пысӑк телей вырӑннех хуратпӑр.

Это считалось счастьем, ибо курсанты нашей школы редко посылались в комендантский наряд.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӗмӗлке пек сайра хутра ҫеҫ иртсе ҫӳрекен ӳкӗнчӗк те тӗксӗм сӑн-питлӗ ҫынсен сывлӑшӗпе сывлать вӑл.

И дышал паром редких прохожих, которые двигались по улицам как тени — мрачные, сутулые, почти не похожие на людей.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тен, шӑпах хула асфальчӗпе чулӗ ҫинче ҫитӗннӗрен, сайра хутра ҫеҫ, ҫуллахи уйӑхсенче кӑна, хуларан тухса курнӑран ҫавӑн пек юрататӑп пуль эпӗ ҫутҫанталӑка — ҫӗре, курӑка, вӑрмансемпе шыв-шурсене, кашни йывӑҫа, кашни тӗмме, кашни чӗрӗ чуна…

Но, может быть, именно потому, что я рос среди камня и асфальта московских улиц и лишь на короткие летние месяцы вырывался к полям и лесам, я всегда испытывал радость при виде земли и травы, каждого кустика и деревца.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӑна эпир халь сайра хутра ҫеҫ куратпӑр.

И мы его видели редко.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Иккӗмӗш хутра каркӑҫ антарман — антарӑр!

Штору на втором этаже опускайте.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех