Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтмен (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Илтмен.

Не слышит.

Шуйттан кӗперӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Анчах турккӑсем хӑйсен пуҫлӑхне илтмен.

Но турки не слушают своего начальника.

Аслӑ визирь // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Нимех те илтмен.

— Ничего не слыхать.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӗнле илтмен пулать, пилӗк ҫынтан комисси суйланӑ.

Как же, комиссия пяти выбрана.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пире илтмен пулӗ тата.

Нас тут ишо не слыхали.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗрсем ӑна тем каларӗҫ, хӑйсем патне чӗнчӗҫ, анчах Ирина вӗсене илтмен ӗнтӗ.

Девушки ей что-то кричали, звали к себе, но Ирина их не слушала.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Нимӗн те илтмен эсӗ ман ҫинчен, — шухӑшларӗ Рагулин, — сӑмах илемӗшӗн ҫеҫ калатӑн…»

«Ничего ты про меня не слыхал, — подумал Рагулин, — а так сказал, для красного словца…»

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей шофертан ахалех шикленнӗ: ун умӗнче кирек мӗн калаҫма та юранӑ, мӗншӗн тесен Ванюша ку вӑхӑтра хайӗн шухӑшӗсем ӑшне путнӑ, Сергейпе Виктор калаҫнинчен пӗр сӑмахне те илтмен.

Сергей напрасно опасался своего шофера: он мог бы говорить все, ибо Ванюша в этот момент был занят своими мыслями и ни одного слова из того, о чем говорили Сергей и Виктор, не слышал.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Арӑмӗ ун патне пыра-пыра пӗшкӗннӗ, е аллипе ҫӳҫне якатнӑ, е темӗн каланӑ, анчах вӑл ун уттине те, ун сассине те илтмен.

К нему подходила жена и то наклонялась, то гладила рукой его волосы, то что-то говорила, а он не слышал ни ее шагов, ни ее голоса.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Евдокия Ивановна Нагорная пӳрнисемпе шел тутӑр яраписене пӗтӗркеленӗ, вӑл нимӗн те илтмен, мӗншӗн тесен Сергей килнӗренпе унӑн шухӑшӗсем пӗтӗмпех килӗ енче пулнӑ.

Евдокия Ивановна Нагорная перебирала пальцами махры своей шали и ничего не слышала, ибо с приходом Сергея ее мысли вдруг обратились к дому.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей, ним илтмен пек пулса, тарланӑ кантӑк ҫине улттӑ цифра ҫырса хучӗ.

Сергей сделал вид, что ничего не слышал, и нарисовал на вспотевшем стекле цифру шесть.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Мӗнле-ха илтмен пултӑр!..

— Как не слышать!..

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич, ҫак калаҫӑва ним илтмен пек, уснӑ пуҫне ҫӗклемесӗр ларчӗ.

Пантелей Прокофьевич сидел, не поднимая опущенной головы, будто и не слышал разговора.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Начар каларӑн, ҫавӑнпа илтмен.

— Знать, плохо говорила, оттого и не слыхал…

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку сӑмаха вӑл нихҫан та илтмен, хыттӑн калас терӗ ку сӑмаха — калаймарӗ, ҫавӑнпа темле намӑс та кичем пек туйӑннӑ ӑна: вӑл, авланнӑ ҫын ҫав сӑмаха та чухлаймасть, Ҫеменпе Ахваниҫ ӑҫта кайнине те пӗлмест…

Он никогда такого слова не слышал, попробовал произнести вслух — и не смог выговорить, от этого было совестно и как-то неловко: он, женатый человек, и не знает, что означает это слово и куда именно ушли Семен с Афанасием…

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑйӗн хӳшшине кӗчӗ те вӑл, йӗп-йӗпескер, тӑлӑппа витӗнсе выртрӗ те, вара ҫав хушӑрах шӑл витӗр тенӗ пек мӑкӑртаткаласа шуйттана темӗн те пӗр каласа ятлаҫма тытӑнчӗ, ун пек сӑмахсене эп ҫуралнӑранпа та илтмен.

Влез в курень, промокши насквозь, накрылся тулупом и принялся ворчать что-то сквозь зубы и приголубливать черта такими словами, какие я еще отроду не слыхивал.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах Иван Иванович, ку сӑмахсене илтмен пек пулса, паҫӑрхи пекех, кӑшт шӑпрах кӑна калаҫрӗ: «чӑнах та, государӗм, эпӗ сутасшӑн пулмарӑм.

Но Иван Иванович, показывая вид, будто это совершенно относилось не к нему, продолжал так же, но только гораздо тише, — именно, государь мой, не хотел брать.

IV. Апат // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Эпӗ сире калатӑп», малалла каласа парать Иван Иванович хӑйӗн кӳршине, Григорий Григорьевич сӑмахӗсене илтмен пекех пулса: «Иртнӗ ҫул эпӗ вӗсене Гадяча тиесе ятӑм, кашнишӗнех аллӑшар пус пачӗҫ.

— Я вам скажу, — продолжал все так же своему соседу Иван Иванович, показывая вид, будто бы он не слышал слов Григория Григорьевича, — что прошлый год, когда я отправлял их в Гадяч, давали по пятидесяти копеек за штуку.

IV. Апат // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чӑн та, хурлӑхан ҫулҫи яраҫҫӗ ӗнтӗ, ытти тӗрлӗ курӑк та яркалаҫҫӗ, анчах канупер сапаҫҫӗ тенине… ҫук, илтмен эпӗ ун пеккине.

Правда, кладут смородинный лист, нечyй-ветер, трилистник; но чтобы клали канупер… нет, я не слыхивал об этом.

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чумаксем янаххисене пушӑ аврисем ҫине тӗрентерсе чылайччен шухӑшласа тӑчӗҫ; пуҫӗсене те пӑркаларӗҫ; юлашкинчен вара каларӗҫ: ун пек тӗлӗнмелле япала, гетман грамотине усал вӑрланине ӗмӗрне те илтмен, терӗҫ.

Чумаки долго думали, подперши батогами подбородки свои, крутили головами и сказали, что не слышали такого дива на крещеном свете, чтобы гетьманскую грамоту утащил черт.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех