Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

яланах сăмах пирĕн базăра пур.
яланах (тĕпĕ: яланах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ыттисем пекех эсӗ яланах миршӗн пулнӑ тата мирлӗ ӗҫсене хӑнӑхса ҫитнӗ.

Как все, ты всегда был за мир и привык к мирной работе.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл яланах ҫакӑн пек!

Он всегда такой!

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑрҫӑ пуҫланас умӗн пӗр ҫул малтан кунта чӑрӑш икелӗ питӗ вӑйлӑ пулнӑччӗ, ҫавӑнпа та вӑрманта яланах пакшасем нумай.

За год до войны в здешних лесах был богатейший урожай еловых шишек, и поэтому в урочище все еще держалось много белок.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка вара сасартӑк пӗр вӑхӑтра хӑй шута хуманнисене пурне те: Фая илемлӗрех тумланма тӑрӑшнине те, пӗррехинче, ҫӗр варринче пӗр сӑлтавсӑрах макӑрнине те, тӑтӑшах пӗччен юлма тӑрӑшнине те, яланах темшӗн вӑтаннӑ пек хӗрелсе ҫӳренине те аса илчӗ.

Марийке вдруг припомнилось многое, чему она в свое время не придавала значения: и то, как Фая старалась одеваться нарядно, и то, как однажды беспричинно плакала среди ночи, и то, что частенько стремилась к уединению, была всегда немного грустной и чем-то смущенной.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмичпа вӑл типпӗнрех, анчах килӗшӳллӗн сывпуллашрӗ: кам пӗлет, йывӑр та хӑрушӑ пурнӑҫра ҫакӑн пек ҫын яланах кирлӗ пулма пултарать.

С Ерофеем Кузьмичом он попрощался суховато, но миролюбиво: кто знает, такой человек всегда может пригодиться в тяжелой и опасной жизни.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑпа курнӑҫассинчен пӑрӑнма ӑна йывӑр пулман: мӗншӗн те пулин кайма тӗл килсен, Макариха патне Лозневой яланах Ефим Чернявкина янӑ, хӑй нихҫан та вӗсен ҫывӑхӗнче курӑнман.

Избегать встреч с Марийкой было не трудно: если требовалось, Лозневой всегда направлял в дом Макарихи Ефима Чернявкина, а сам никогда не появлялся даже поблизости.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Квейс темиҫе хутчен те вырӑссем юхтарнӑ ханшана ӗҫместӗп тесе сӑмах панӑ, анчах хуҫалӑх ротинчен парса тӑракан эрех ҫитмест, кунта тата, ӑна усал тӑвасшӑн пулнӑ пекех, е килтен тата фронтран килекен начар хыпарсене пула, е кунта ӗҫлесси те фронтринчен кая мар хӑрушланса пынипе яланах ӑшӗ ҫунать.

Несколько раз уже Квейс давал себе зарок не пить русский самодельный шнапс, но вин, посылаемых из хозяйственной роты, не хватало, а тут, как назло, всегда было скверное настроение: то из-за плохих вестей из дому и с фронта, то потому, что работа становилась не менее опасной, чем на передовой линии.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл яланах хастарлӑха кӗтет.

Он всегда задора ждет.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл пуринчен ытла сӗтел хушшине ларса чикарккине мӑкӑрлантарчӗ, килте мӗн пулса иртнине мирлӗн сӑнарӗ, яланах темӗн ҫинчен шухӑшларӗ, — хӑй шухӑшӗсене пула вӑл куҫкӗретех ватӑлса пынине курма шел пулчӗ…

Он чаще всего сидел у стола, дымил цигаркой, мирно следил за всем, что происходило в доме, и о чем-то все думал и думал, — и жалко было видеть его стареющим на глазах от своих дум…

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Йытти те ҫук вӗт, йытӑ вара унӑн яланах пулнӑ!

Даже собаки нет, а уж собака-то у него была всегда!

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Васятка вара кӑмӑллӑнах ял тӑрӑх чупса ҫӳрерӗ (ку хӗлӗнче шкул ӗҫлемерӗ), яланах питӗ нумай хыпар пӗлтерсе тӑчӗ.

Васятка очень охотно бродил по всей деревне (школа в эту зиму не работала) и всегда приносил очень много новостей.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫӗлен урӑх тир ӑшӗнче пулсан та чӗри унӑн ҫавах, тесе яланах вӗрентнӗ пире пирӗн ҫулпуҫсем.

Даже если у змеи будет другая кожа, сердце ее все равно то же, учили нас наши вожди.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Акӑ мӗн каласшӑн эпӗ сана: эсӗ мӗншӗн яланах ӗҫнине эпӗ пӗлместӗп тесе шутлатӑн, ҫапла-и?

Я вот что хочу тебе сказать: ты думаешь, я не знаю, отчего ты пьешь, а?

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак тӗлпулу яланах Андрейшӑн тунсӑхласа пурӑннине, ун ҫинчен шухӑшланине чӗрере тата ытларах вӑйлатрӗ.

Эта встреча с новой силой подняла в ней никогда не угасавшую тоску об Андрее и беспокойные думы о нем.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫав вӑхӑтранпа Ефим яланах ашшӗ ҫинчен шухӑшлать, ӳкӗнсе ӑшне ҫунтарать, ҫакӑ вара унӑн ахаль те йывӑр та хурлӑхлӑ пурнӑҫне тата ытларах йывӑрлантарнӑ пек туйӑнать.

С той поры Ефим постоянно думал об отце, внутренне казнился перед ним, и это до крайности осложняло его жизнь, и без того, как думалось, канительную и грустную.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Яланах ҫапла пулнӑ: Кузьмапа Демьян шӑнтса лартсан, Михаил архангел ӑшӑтать.

А так всегда было: коли Кузьма да Демьян закуют, то архангел Михаил раскует.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗске вӑхӑтрах Анфиса Марковна хӗрсе кайрӗ, унӑн питҫӑмартийӗсем хӗрсенни пекех хӗрелчӗҫ, ӑна яланах сӑнаса тӑракан хӗрӗсем вара вӑл хуйхӑ-суйхӑран йӑлтах сывалса ҫитнине ӗненчӗҫ.

За короткое время Анфиса Марковна разгорелась в работе, зарумянела, как девушка, и дочери, все время наблюдавшие за ней, окончательно убедились, что она полностью оправилась после потрясения.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Тимофей Ильичӑн ҫиллес те шухӑшлӑ тачӗ ҫине пӑхса, Сергей ирӗксӗрех кулса ячӗ — эсир, атте, мӗншӗн яланах ҫакӑн пек ҫилленетӗр?

— Сергей посмотрел на суровое лицо Тимофея Ильича, и невольно рассмеялся, — и чего вы, батя, всегда так хмуритесь?

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унта халӑх шутсӑр нумай, ҫитменнине тата пурте пит хӑвӑрт ҫӳреҫҫӗ, урамсенче яланах калама ҫук пысӑк хӗвӗшӳ пулнипе пирӗн Героя та, унӑн арӑмне те никам та асӑрхамасть…

Там народу такая уйма, да к тому же все ходят так быстро, а на улицах завсегда такая происходит суматоха, что беда! ни нашего Героя, ни его жену не заметят!

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта вӑрман касакансем лашасемпе, вӑкӑрсемпе час-часах килнӗ те, вара пуртӑсем туклатни, пӑчкӑсем йынӑшнӑ, пӗренесем турттаракан лавсем шакӑртатнӑ, — ҫак сасӑсем Никифор Васильевич чӗрине яланах ыраттарнӑ…

Часто сюда приезжали лесорубы с лошадьми и быками, и всегда в сердце Никифора Васильевича с болью отзывались и звон топоров, и плач пил, и стук подвод, едущих с бревнами…

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех