Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупрӗ (тĕпĕ: хуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун ятне вуларӗ, корешокӗ ҫинчи ылтӑн саспаллисене тӗккелесе пӑхрӗ те минтер айне хучӗ, лӑпкӑн куҫне хупрӗ.

Посмотрел на тисненную золотом обложку, спрятав ее под подушку, закрыл глаза.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Чжан Цзинь-пу ним чӗнмесӗрех куҫне хупрӗ.

Цзинь-пу не ответил и закрыл глаза.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Марьяна пуҫне чӑмӑрккаланӑ бешмет ҫине хучӗ те, аллине Устенька хулпуҫҫи ҫине хурса, куҫӗсене хупрӗ.

Марьяна бросилась головой на свернутый бешмет, кинула руку на плечо Устеньке и закрыла глаза.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Назанский куҫне хупрӗ те пичӗ унӑн асаплӑн пӗркеленсе, илемсӗрленсе кайрӗ.

Назанский закрыл глаза, и лицо его мучительно исказилось.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл куҫне хупрӗ те чӑнкӑ хысакран аялалла чул пекех вирхӗнчӗ, иккӗ утӑмланипех рельсӑсем урлӑ сиксе каҫрӗ, вара чарӑнмасӑр-тумасӑр пӗрре сывланипех, ҫӳле вӑшт ҫеҫ хӑпарса тӑчӗ.

Он стремглав, закрывши глаза, бросился вниз с крутого откоса, двумя скачками перепрыгнул рельсы и, не останавливаясь, одним духом взобрался наверх.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Назанский каллех шкап патне пычӗ, эрех ярса ӗҫрӗ те алӑкне тирпейлӗн хупрӗ, Ромашов та, ним шутлавсӑрах, ӳркевлӗн тӑрса, ҫавнах турӗ.

Назанский опять подошел к поставцу и, выпив, аккуратно притворил дверцы, Ромашов лениво, почти бессознательно, встал и сделал то же самое.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Егорушка куҫне хупрӗ кӑна, хӑйне ҫавӑнтах номерте мар, аслӑ ҫул ҫинче, ҫунакан вут ҫумӗнче ларнӑ пек туйма тытӑнчӗ; Емельян аллине суллакаласа илчӗ, ӳпне выртакан хӗрлӗ пуҫлӑ Дымов Егорушка ҫине йӗкӗлтесе пӑхрӗ.

Егорушка закрыл глаза и ему тотчас же стало казаться, что он не в номере, а на большой дороге около костра; Емельян махнул рукой, а Дымов с красными глазами лежал на животе и насмешливо глядел на Егорушку.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Куҫне хупрӗ кӑна вӑл, каллех Тита, ҫил арманне курчӗ.

Едва он закрыл глаза, как опять увидел Тита и мельницу.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл пӗр виҫӗ хут чӑмса илчӗ, унтан ҫурӑмӗ ҫинче выртса ишсе кайрӗ, киленсе куҫне хупрӗ.

Он раза три нырнул, потом поплыл на спине и закрыл от удовольствия глаза.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫапла каласа, хӗрарӑм Егорушкӑна икӗ питҫӑмартинчен те чуптурӗ, ача кулса илчӗ, вара, ҫывӑратӑп пуль тесе, куҫне хупрӗ.

И дама крепко поцеловала Егорушку в обе щеки, и он улыбнулся и, думая, что спит, закрыл глаза.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка пуҫне усрӗ те куҫне хупрӗ

Егорушка склонил голову и закрыл глаза…

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Дениска та апатне ҫисе пӗтернӗ хыҫҫӑнах хӗвел ҫине месерле выртрӗ, куҫне хупрӗ.

Дениска, кончив жевать, растянулся на припеке животом вверх и тоже закрыл глаза.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫапла вӑл тӑна кӗреймесӗрех ӗмӗрлӗхе куҫне хупрӗ.

Ее обморок перешел в вечный сон.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юлташӗ унӑн пӗтӗм ҫын, вӑйлӑ ӳт-пӳллӗ, уксах, тискер кайӑкӑнни пек хаярлӑхӗ те выльӑх чунӗ пурри сӑнне пӑхсанах палӑрать, вӑл йыттипе кайран кӗчӗ, вӑлах алӑка хупрӗ.

Его спутник, приземистый, мускулистый, хромой и, судя по выражению лица, зверски жестокий человек со скотскими инстинктами, вошел вслед за ним с гончей и прикрыл дверь.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чан Э ӗҫсе тӑранчӗ те лӑпкӑн ҫывӑрма выртрӗ, куҫне хупрӗ.

Напившись, она не спеша улеглась и закрыла глаза.

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

— Вӑл ҫӑварне хупрӗ, анчах пӗри те вырӑнтан хускалакан пулмарӗ.

Закрыл рот, никто не шелохнулся.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Лао-цзы каллех шухӑша кайрӗ, куҫне хупрӗ.

Лао-цзы снова обрел покой и закрыл глаза.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

— Ах! — Анна Петровна куҫне хупрӗ.

— Ах! — Анна Петровна закрыла глаза.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чэнь мӗлке хӳттине выртрӗ, куҫне хупрӗ.

Лег под стрехой подальше, закрыл глаза.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Андрей алӑка тачӑ хупрӗ, карчӑк вара, ывӑлӗ ҫаплах унпа юнашар тӑнӑ пек, шӑппӑн: — Эсӗ пӗтӗм ҫут тӗнчере те пӗрре кӑна вӗт манӑн! — терӗ, макӑрса ячӗ.

Андрей уже плотно притворил за собою дверь, а старуха так тихо, словно он еще стоял рядом с ней, сказала: — Ты ведь у меня один на всем белом свете! — и заплакала.

XXVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех