Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенор (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн старик хӑйне хӑй пӳлсе, пӗр-икӗ хут тарӑн сывласа илчӗ, чӗнмесӗр тӑчӗ, — вара каллех юрлассин классикла ӗмӗрӗ ҫинчен, чаплӑ тенор Гарсиа ҫинчен калаҫма пуҫларӗ, — ӑна вӑл калама ҫук хисепленӗ пулнӑ.

Тут старик перервал самого себя, вздохнул глубоко раза два, потупился — и снова заговорил о классической эпохе пения, о знаменитом теноре Гарсиа, к которому питал благоговейное, безграничное уважение.

VI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Санин ним турткаланса тӑмасӑр килӗшрӗ те, сылтӑм аллин икӗ пӳрнипе тата сулахай аллин виҫӗ пӳрнипе (пуҫ, вӑта тата кача пӳрнипе выляса), кӑшт сӑмса витӗр тухакан ҫинҫе тенор саспа малтан «Сарафан», кайран «По улице мостовой» юрласа пачӗ.

Он повиновался без дальних околичностей и, аккомпанируя себе двумя пальцами правой и тремя (большим, средним и мизинцем) левой, — спел тоненьким носовым тенорком сперва «Сарафан», потом «По улице мостовой».

V // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Эсӗ те, тенор, ан тавлашса тӑр.

И ты, тенор, не возражай тоже.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Атя уттарах, уттарах, тенор, — терӗ старик, монтер еннелле кӑтартса.

— Проходи, проходи, тенор, — показывая на монтера, отвечал старик.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Ман кӗмелле… эп хам тенор.

— Мне нужно… я сам тенор.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Каштанка ҫав! — тесе ҫирӗплетнӗ чӗтӗрекен, ӳсӗр пӗчӗк тенор.

— Каштанка и есть! — подтвердил пьяненький, дребезжащий тенорок.

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Майӗпен шӑпланса пыракан бассене хупласа, таҫта тӗттӗмре ҫаплах-ха янӑравлӑ, чуна тытса илсе хускатакан тенор чӗтренсе юхрӗ, вӑл чарӑнса ӗлкӗричченех юрӑ пуҫӗ юррӑн тепӗр ҫаврӑмне шӑрантарма тытӑнчӗ:

Покрывая стихающие басы, еще трепетал где-то в темноте звенящий, хватающий за сердце тенор, а запевала уже выводил:

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫепӗҫ сасӑллӑ тенор вӑрҫӑра асӑрханусӑртарах пулнӑ казак шӑпи ҫинчен вӗҫне ҫитичченех каласа пачӗ:

Ласковый тенорок до конца рассказал в песне про участь оплошавшего на войне казака:

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Трубкӑра темскер ҫӑтӑртатрӗ, чашкӑрчӗ, унтан ҫав шавпа радио сасси ҫыхланса кайрӗ те, ӑна ҫемҫе саслӑ тенор хӑлхинченех: «Хороши весной в саду цветочки, еще лучше девушки весной…» тесе юрларӗ.

В трубке что-то потрескивало и шипело, потом в этот шум вплелось радио, и какой-то слащавый тенорок пропел ему прямо в ухо: «Хороши весной в саду цветочки, еще лучше девушки весной…»

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Штокман сасси халӗ чӑтма ҫук тӑвӑнчӑк тенор ҫине куҫрӗ, пичӗ-куҫӗ вилнӗ ҫынӑнни пек кӑвакарса чалӑшрӗ, — …рабочи класӑн… пусмӑрти хресченсен ырлӑхӗшӗн кӗрешсе панӑ.

Голос Штокмана перешел на исполненный страшного напряжения тенорок, лицо мертвенно побледнело и перекосилось, — …отдавали делу служения рабочему классу… угнетенному крестьянству.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юрра татах темиҫе бас хутшӑнчӗ, вӑл ӗнтӗ хӑвӑртрах та ҫӗкленӳллӗрех янӑрарӗ, тенор сасси вара, юрӑ ҫаврӑмӗсен вӗҫӗсене тата ҫӳлтен илнипе вӗҫкӗнленсе, халӗ ӗнтӗ тимлӗнрех те чуна ҫӗклентермелле савӑнӑҫлӑн чӗтрентерсе шӑранчӗ:

В песню подвалило еще несколько басов, темп ее ускорился, оживился, и тенор подголоска, щеголяя высокими концами, уже звучал напористо и подмывающе весело:

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хулӑн та ҫӑра баса ҫурса, темӗнле ҫӳлтен-ҫӳлтен ҫӗкленсе, ҫав тери таса та вӑйлӑ тенор юхса чӗтренме пуҫлать:

Над густыми басами, взлетывая, трепетал редкой чистоты и силы тенор подголоска:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑйлӑ та кӗмӗл пек таса тенор татах пуҫласа ярать:

Сильный, чеканно-чистый тенор заводил:

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тенор, картлашка ҫине пусса пынӑ пек, ҫӳлерех ҫӗкленет, чуна кайса тивекен сассипе янӑратса ярать:

Тенор берет ступенчатую высоту, хватает за самое оголенное:

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халтан кайса чӗтретет кӗмӗл шӑнкӑрав пек тенор.

Убивается серебряный тенорок.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл Барашкин пӗр чакмасӑр хӑй хыҫӗнчен ҫӳренисене, Катьӑн кӑмӑлне кайнине яланах пурне те пурнӑҫлама тӑрӑшнисене, Барашкинӑн чӗтресе тухакан тенор сассине тата унӑн кулленхи пекех, анчах та яланах пӗччен чӗрешӗн кӑмӑллӑ юрату сӑмахӗсене сасартӑк ырӑ енӗпе аса илнӗ.

Она с внезапной приязнью вспомнила неотступные слащавые ухаживания Барашкина, его предупредительность, дрожащий тенорок и страшно обычные, но всегда приятные для одинокого сердца любовные объяснения.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Алӑка шаккани, вӑйлӑ тенор сасси илтӗнсе кайрӗ:

Стук в дверь, сильный тенорок:

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Элемент пекех суятӑн! — илтӗнчӗ хыҫалти ретсенчен автанӑнни евӗр тенор.

— Брешешь, как элемент! — петушиный тенорок из задних рядов.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑйӑлтатакан баспа шӑннӑ та ҫухрашка тенор ҫуллахи кунӑн шӑплӑхне пӗрехмай хускатаҫҫӗ.

Хриплый бас и озябший, визгливый тенор неугомонно нарушают тишину летнего дня.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Мӗншӗн ун пек шутлатӑн? — пӳлчӗ ӑна тенор сасӑ.

— Почему так полагаешь? — перебил тенорок.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех