Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сасартӑках (тĕпĕ: сасартӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн пирки сана вӑл сасартӑках пырса тиврӗ пулать-ха?

Почему это вдруг так заело?

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел сасартӑках шӑртланса кайрӗ.

Павел весь вскипел.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗринче лешӗ мӗншӗн апла пулни ҫинчен ҫине тӑрсах тӗпчеме пуҫласан, Сережа сасартӑках татса хучӗ:

А на ее настойчивое требование объяснить свое поведение с размаху отрубил:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эсир ак, юлташсем, вӗсене чӗнетӗр, — терӗ вӑл сасартӑках президиум еннелле ҫавӑрӑнса, — ак ҫаксене, — кӑтартрӗ вӑл зал ҫине, — ӑнланаҫҫӗ-и вара вӗсем?

Вы вот к ним обращаетесь, товарищи, — обернулся он вдруг к столу президиума, — вот к этим, — показал он пальцем на зал, — а разве они поймут?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Акӑ куратӑр-и, юлташсем! — терӗ вӑл сасартӑках сцена варрине сиксе тухса.

— Вот видите, товарищи! — рванулся он сразу на середину сцены.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӗтмен сӑмахсене илтсен, Павел сасартӑках чавсисем ҫине ҫӗкленчӗ.

Павел от неожиданности приподнялся на локте:

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Корчагин, — терӗ Лиза сасартӑках.

— Корчагина! — выпалила залпом Лиза.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Унтан вӑл сасартӑках сассине улӑштарса:

 — И он фазу стал серьезным.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Музыка сасартӑках чарӑнчӗ, зал шӑп пулчӗ.

Музыка сразу оборвалась, зал мгновенно затих.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лисук (сасартӑках ҫухӑрса).

Лиза (в страхе визжит).

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Черетре нумайччен тӑрса вӑхӑта ирттернӗ Толька отряда таврӑнсан, сасартӑках Владик таҫта кайни палӑрчӗ.

Когда Толька наконец вернулся в отряд, оказалось, что куда-то исчез Владик.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Эпӗ ҫак ачапа ларса пыраттӑмччӗ, сасартӑках: «Стой! Кам килет?» — тесе кӑшкӑрчӗҫ.

Я с парнишкой еду, вдруг: «Стой! Кто едет?»

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Сасартӑках Верка ҫак шутсӑр нумай ҫӑлтӑрсен ушкӑнӗнчен пӗрне палласа илчӗ.

И вдруг среди великого множества Верка узнала одну знакомую звезду.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Кӑвайт умӗнче выртакан Верка, хутран-ситрен вӗри ҫӗрулмисене ҫавӑркаласа меллӗрех хунӑ май, сасартӑках шухӑша кайрӗ:

Лежа у костра и изредка поправляя горячие картофелины, Верка вдруг подумала:

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Унтан ӑнкарса илчӗ те сасартӑках пит-куҫран тӗксӗмленчӗ, вара Ефимкӑна куҫран пӑхмасӑрах: — Эс, Ефимка, асту… Асӑрхануллӑрах пул… — терӗ.

И вдруг, догадавшись, она нахмурилась и сказала, не глядя Ефимке в глаза: — Ты, Ефимка, того… Поосторожней…

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Амӑшӗ пӑтӑ антарма кайнӑччӗ ҫеҫ, сасартӑках ҫутӑ лӑнч сӳнчӗ.

Только что мать пошла доставать кашу, как внезапно погас свет.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Мулкач сасартӑках ҫухалса, ҫӗр тӗпне анса кайнӑ пекех пулнӑ.

Заяц вдруг будто провалился сквозь землю.

Вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 47–51 с.

Унтан вӑл, сасартӑках диван патӗнче ларакан йывӑр сӗтеле уринчен ярса тытса, ӑна силлерӗ те вырӑнтан хускатрӗ.

И, внезапно схватив за ножку тяжелый стол, стоявший возле дивана, потряс его и сдвинул с места.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Килте сасартӑках йӑлтах тӗттӗмленсе ларчӗ.

Все в доме вдруг словно потемнело.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Хӑй вӑл ӗнӗрленӗ кӑна тата чӗлӗм чӑпӑкӗн янтарлӑ вӗҫне ҫырткаланӑ, лайӑх винтласа лартнӑ-и тесе тӗрӗслесе пӑхнӑ пек, мӑйне пӳрнипе тытса пуҫне ҫавӑркаланӑ, тата сасартӑках, сарлака ҫӑварне карса, пӗр шавсӑр ахӑлтатса кулнӑ.

А сам он только мычал да покусывал сбоку янтарчик своего чубука да, прихватив шею пальцами, вертел головою, точно пробовал, хорошо ли она у него привинчена, и вдруг разевал широкий рот и хохотал безо всякого шума.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех