Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫӗ чӳречи те садалла пӑхаҫҫӗ, вӗсене сип-симӗс ҫулҫӑсем хупӑрласа илнӗ, ҫавӑнпа малти пӳлӗмре тӗттӗм те сулхӑн, темшӗн унта вӑрман шӑрши, ҫулса пӑрахнӑ курӑкпа гвоздика шӑрши ҫапать.

Все три окна выходили в сад, листья там стояли темно-зеленой стеной, отчего в горнице было сумрачно и прохладно, пахло лесом, скошенной травой и гвоздиками.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем вӑрман лартса ӳстересси ҫинчен килӗшӳллӗн калаҫрӗҫ пулсан та, сивӗреххӗн уйрӑлчӗҫ…

Хотя о лесопосадках они говорили мирно, а расстались все же сухо…

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑрман лартса ӳстерме, пӗвесем тума…

— Лес выращивать, пруды строить…

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ку мӗнле вӑрман бригади тата?

— Это какую еще лесную?

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Варвара Сергеевна вӑрман бригадине ертсе пырас килмест-и санӑн?

Варвара Сергеевна, хочешь возглавить лесную бригаду?

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Татьяна Николаевна, ҫав вӑрман ӗҫне манӑн хӗрарӑмсене ил-ха…

— Татьяна Николаевна, возьми на эти лесные дела моих баб…

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— «Вӑрман звенисем» — чаплӑ ят, — терӗ Прокофий, алтупанӗсене пӗр-пӗрин ҫинче ҫапса илсе.

— «Лесные звенья» — чудное название, — сказал Прокофий, ударив ладонь о ладонь.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ илтнӗччӗ, — пуҫларӗ Прокофий, тӑпрана пӗр аллинчен тепӗр аллине юхтарса, — вӑрман звенисем е бригадисем тӑватпӑр тенине илтнӗччӗ эпӗ?

— Слыхал я, — начал Прокофий, пересыпая землю с руки на руку, — слыхал, будто будем создавать лесные звенья или же бригады?

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав вӑхӑтра сӑрт-туран йывӑҫпа вӑрман турттарса килнӗ, цемент, пӑта, тимӗр туянннӑ, тӑмпа хӑйӑр хатӗрленӗ.

Тем временем с гор подвозили лес и камень; приобретали цемент, гвозди, железо; заготовляли глину, песок.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗлӗтсем хушшинчен темле майпа хӗвел хӗлхемӗ сиксе тухрӗ, вара тӳпере асамат кӗперӗ карӑнчӗ: унӑн пӗр вӗҫӗ Кубань ҫине, тепри — инҫетре, сӑртра кӑштах курӑнса ларакан вӑрман ҫине перӗнсе тӑрать.

Каким-то чудом сквозь тучи проскользнул луч солнца, по небу изогнулась радуга, упираясь одним концом прямо в Кубань, а другим — в далекий и чуть приметный на взгорье лес.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл Кубань шывӗн ҫӳл енче пурнакансен хальхи пурнӑҫӗ ҫинчен, мар, вӗсен пуласлӑхӗ ҫинчен ытларах каларӗ, вара хӑнасем умне пуласлӑхӑн илӗртӳллӗ картини яр уҫҫӑн тухса тӑчӗ: таҫта, тарӑн мар ҫырма хӗрринче, уй-хирсемпе станицӑсем ҫӗнӗ сӑнлӑн курӑнса лараҫҫӗ, вӗсен варринче Усть-Невинская ларать: унта садсем ешереҫҫӗ, пысӑк та ҫӳллӗ ҫуртсем пӗлӗтелле кармашаҫҫӗ, тротуарсемлӗ анлӑ урамсенче симӗс йывӑҫсем вӑрман пек кашлаҫҫӗ; таҫта инҫетре, юханшыв хӗрринче, ку таранччен никам курман ҫӗнӗ пурнӑҫӑн паллисем илӗртӳллӗн курӑнса тӑраҫҫӗ.

Он говорил о жизни тех, кто жил в верховье Кубани, нет, больше говорил о их будущем, тогда перед гостями в полную силу раскрылась картина их будущего: где-то там, в на краю неглубокого оврага, поля и станицы виднелись в новом свете, и среди них расположилась Усть-Невинская: там цветут сады, в небя тянутся большие и высокие здания, среди широких улиц с тротуарами шумят словно лес деревья; где-то далеко, на берегу реки, виднеются притягательные признаки жизни, которых никогда ранее не видывали.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Чар, — тенӗ Виктор, машина вӑрман пек ҫаран ларакан йывӑҫсем патне ҫитсе чарӑнсан.

— Останови, — сказал Виктор, когда они въехали под развесистую кущу деревьев.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ӑнлан эсӗ, Сергей, пире мелирраторсем те, вӑрман ӑстаҫисем те, архитекторсем те, инженерсем те кирлӗ пулаҫҫӗ: специалистсем, вӗреннӗ ҫынсем пулмасан, палӑртнӑ плансене пурнӑҫа кӗртме пире йывӑр пулать…

— Пойми, Сергей, что нам потребуются и мелиораторы, и лесоводы, и архитекторы, и инженеры: без специалистов, людей образованных, трудно будет осуществить намеченные планы…

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫуртсем сад хушшинче пытанса лараҫҫӗ — каҫхине вӑл сад мар, йывӑҫ ҫулҫисене ҫуйханса шӗпӗлтеттерсе ларакан вӑрман евӗрлӗ.

Дома прятались в садах, — ночью это были не сады, а густой лес с тревожным шелестом листьев.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑрман тӑрӑхӗсем ҫинчен Хворостянкин пичче мӗн каланине итле-ха…»

Слушай, что дядько Хворостянкин насчет лесополос говорит…»

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Андрей Васильевич ҫавӑн пек сулкаланса ларса пыни тӗксӗм вӑрман ҫинче илемлӗн курӑннӑ.

Всадник и конь красиво рисовались на фоне темного леса.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Уй-хире шӑрӑхран сыхламалли вӑрман тӑрӑхӗсене кашни колхозӑн пусӑ ҫаврӑнӑшӗ мӗнле пулмаллине шута илсе лартмалла…

Причем, лесозащитные полосы пройдут согласно требованию севооборотов каждого колхоза…

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем — Стефан Петрович Рагулин, колхоз интересӗсене пуринчен те пысӑк хака хураканскер, вӑрман ӑстаҫи Никифор Кнышев, колхозри электрик Прохор Ненашев тата ыттисем те.

Куҫарса пулӑш

Семен Бабаевский // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 5–6 с.

Инҫетри хура вӑрман кӑтрашки хыҫӗнче ӗнтӗ шупкарах хӗрлӗ пӗлӗт тӗксӗмленсе пырать.

За гребнем далекого черного леса укладывалась на покой бледная и немощная заря.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Боецсем вара пурте, винтовкӑсене авӑрланӑ май, вӑрман хыҫӗнче хайхи хӑрушӑ «Катюша» кӗрлеме тытӑнасса кӗтме пуҫларӗҫ.

И все бойцы, заряжая винтовки, ждали: вот-вот за лесом рявкнет страшная «катюша».

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех