Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

таянса (тĕпĕ: таян) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫне тӳремӗн пӗшкӗртсе пӑшалӗ ҫинче таянса тӑрать вӑл, ури умӗнче кушак ҫури пек хутланнӑ пӗр упа вилли выртать.

Он стоял, упрямо склонив голову, опершись на ружьё, и мёртвый медведь, сложив лапы, как котёнок, лежал у его ног.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пуҫне сӗнксе, аллипе патакӗ ҫине таянса ларать.

Он сидел, опустив голову, опираясь руками о палку.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, аран-аран чавса ҫине таянса, Гаврика чӗнсе илет.

Он с трудом приподнимался на локте и подзывал Гаврика.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Иосиф Карлович ӑна мӗнпур вӑйӗпе туртать, ватасшӑн урисемпе тапать, хулпуҫҫипе таянса тӗртет.

Он рвал ее с отчаянием, он бил в нее изо всех сил ногами, ломился плечом.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Темиҫе ҫын, пушӑ чӳречесен янаххисем ҫумне таянса, час-часах револьверсемпе аялалла переҫҫӗ.

Несколько человек, среди которых Петя узнал высокую, страшно худую фигуру Синичкина, припав к подоконникам высаженных окон, часто стреляли вниз из револьверов.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик Петя аллине вӗҫертмесӗр хапхаран урамалла пӑхрӗ те, ҫавӑнтах каялла чакса, ҫуртра пурӑнакан ҫынсен хушамачӗсене ҫырса ҫапнӑ хура хӑма айне таянса тӑчӗ.

Не выпуская истиной руки, Гаврик осторожно выглянул из ворот и тотчас отвалился назад, прижавшись спиной к стене под черной доской с фамилиями жильцов.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя сумкипе стена ҫумне таянса, куҫне хупса чӗтресе тӑрать.

Петя прижался ранцем к стене и, дрожа, зажмурился.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урамсем тӑрӑх, ҫӗнӗ туясем ҫине таянса, сухалӗсем ӳссе кайнӑ аманнӑ салтаксем ҫӳреҫҫӗ.

По улицам, качаясь на новеньких костылях, ходили обросшие бородой раненые солдаты.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, пысӑк ҫын пек, ассӑн сывларӗ, кӑшт чӗнмесӗр ларчӗ, вара, юлташӗн хулпуҫҫи ҫумне таянса, вӑрттӑн пӑшӑлтатрӗ:

Гаврик вздохнул солидно, как взрослый, немного помолчал и вдруг, прислонившись плечом к другу, таинственно шепнул:

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, койка ҫине аллисемпе хытӑрах таянса, куҫне хӗссе, хӑюллӑн ыйтрӗ:

Он еще тверже уперся кулаками в койку и, сузив глаза, выговорил с дерзкой улыбкой:

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл аллисемпе чӗркуҫҫи ҫине таянса, васкамасӑр сулкаланса, аслӑ пиччӗшӗпе хуҫалӑх ҫинчен йӗркеллӗ калаҫма тытӑнчӗ.

Он уперся руками в колено и, неторопливо покачиваясь, повел степенный хозяйский разговор со старшим братом.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫавӑнтах, хӑйне айванрах ача пек туса, куҫне темле ӑссӑр пек чарса пӑрахрӗ, питӗ вӑтанакан ҫын пек пӗр ури ҫинчен тепӗр ури ҫине таянса, тутине пӳрнипе чавкалама тытӑнчӗ.

Мальчик тут же скроил глупую рожу, какая, по его мнению, должна быть у маленького дурня, выпучил бессмысленно глаза и стал преувеличенно застенчиво переминаться с ноги на ногу, ковыряя на губе заеду.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Леш брезент ӑшне хытӑ ҫӗлесе хунӑ кимӗ ҫумне таянса тӑнӑ.

Тот стоял, прислонившись к спасательной лодке, туго обтянутой зашнурованным брезентом.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ алӑ ҫине таянса лараттӑм, ҫӑвар типнӗччӗ, «Ромашов, ҫаврӑн каялла» тесе каламасӑр чӑтрӑм, мӗншӗн тесен, паллах, апла калама май та ҫукчӗ.

А я сидел, опершись руками о землю, с пересохшим ртом, стараясь не крикнуть ему: «Ромашов, вернись!», потому что это было, разумеется, невозможно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хулӑн туя ҫине таянса, ухсахласа, вӑл чи малтан пирӗн пата пычӗ, хумханса кайса, сӑмах чӗнеймесӗр ман алла ярса тытрӗ, нумайччен силлерӗ, унтан ман пирки темӗн чул лайӑх сӑмах каласа пӗтерчӗ, ӑна пула анне те чӑтса тӑраймарӗ — йӗрсе ячӗ, эпӗ именнипе, хама хам вырӑн тупаймарӑм.

Опираясь на толстую палку, прихрамывая, он тотчас же пришел к нам, взволнованно обеими руками тряс мою руку, молча, не находя сперва слов, а потом сказал мне так много хорошего, что мама растрогалась до слез, а я не знала, куда мне деться от смущения.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗҫлесе килнӗ хыҫҫӑн атте ларакан вырӑнта таянса ларатчӗ, аттен кашӑкӗпе аттен турилккинчен ҫиетчӗ.

и, хотя очень тяжело было видеть, как он приходит и садится, развалясь, на то место, где прежде сидел отец, и ест его ложкой, из его тарелки,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл аяккалла ҫаврӑнчӗ; чавсипе сӗтел ҫине таянса куҫне аллипе хупларӗ те куҫҫульне ҫутатнӑ пек туйӑнчӗ.

Она отвернулась, облокотилась на стол, закрыла глаза рукою, и мне показалось, что в них блеснули слезы.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Тинки тухрӗ ӗнтӗ унӑн, туйи ҫине тепле майпа та таянса пӑхать, кӑлӑхах, унӑн пит-куҫӗнче чӑнах та ытла пысӑк асап курни палӑрчӗ.

Как он ухитрялся, опираясь на костыль, и все напрасно, выразительное лицо его в самом деле изображало страдание.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Грушницкий, туйи ҫине таянса, хӑйне драмӑлла кӑтартма ӗлкӗрчӗ те мана хирӗҫ французла хыттӑн калама пуҫларӗ:

Грушницкий успел принять драматическую позу с помощью костыля и громко отвечал мне по-французски.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ ту хӗрринче чарӑнса тӑтӑм, сывлӑш ҫавӑрса илтӗм, пӗчӗк пӳрт кӗтессине таянса таврари илемлӗхе пӑхса тӑратӑп, сасартӑк хам хыҫрах палланӑ ҫын сасси илтӗнчӗ:

Я остановился, запыхавшись, на краю горы и, прислонясь к углу домика, стал рассматривать окрестность, как вдруг слышу за собой знакомый голос.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех