Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑс-тӑн асаилӳсен таткаланчӑк ҫиппине ӗлӗк курнӑ, ӗнтӗ тахҫанах манӑҫнӑ пейзаж ҫине туртса кӗрсе кайрӗ те, Григорий умне ҫеҫенхир анлӑшӗ, ҫуллахи ҫул, урапа, малта ларса пыракан ашшӗ, вӑкӑрсем, ҫулса пӑрахнӑ тыррӑн ылтӑн хӑмӑллӑ уйӗ, ҫул ҫинчи хура курак кӗтӗвӗ куҫа шартармалла уҫҫӑн тухса тӑчӗҫ…

Память направляла луч воспоминаний на давно забытый, когда-то виденный пейзаж, и вдруг ослепительно возникали перед Григорием — степной простор, летний шлях, арба, отец на передке, быки, пашня в золотистой щетине скошенных хлебов, черная россыпь грачей на дороге…

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пайтах хӗрарӑма, хӗрсене ачашласа йӑпантӑм, лайӑх утсемпе… эх! ҫеҫенхире таптаса ҫӳрерӗм, ачасен ашшӗ пулнӑшӑн хӗпӗртерӗм, ҫынсене вӗлертӗм, хам та пайтах вилӗм ҫине кӗтӗм, кӑвак тӳпе ҫине пӑхса савӑнтӑм.

Баб и девок перелюбил, на хороших конях… эх!.. потоптал степя, отцовством радовался и людей убивал, сам на смерть ходил, на синее небо красовался.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман хӑй умӗнче утса пыракан хӗрлӗармеецӑн патвар, йӑрӑс тӳрӗ те тӑлпан хул-ҫурӑмӗ ҫине, шинель ҫухипе ҫӗлӗкӗ хушшинче курӑнакан хӗрлӗ те таса, кӗреш каччӑнни пек ҫаврака майӗ ҫине тӑван ашшӗ пек киленсе пӑхрӗ, унтан куҫне юнашар утакан кӳрши ҫине куҫарчӗ.

Штокман с удовольствием, похожим на отцовское чувство, смотрел на могучую, крутую крупную спину идущего впереди него красноармейца, на видневшийся между воротником и шапкой красный и чистый отрезок юношески круглой шеи, перевел глаза на своего соседа.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хушамачӗ, ячӗ, ашшӗ ячӗ

Фамилия, имя, отчество

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑмака ҫинче ашшӗ сӑнлӑ, ҫавнашкалах чарӑлчӑк кӑвак куҫлӑ арҫын ачипе хӗрачи выртаҫҫӗ.

На печи лежали детишки: похожий на отца мальчик, с такими же голубыми, широкими в поставе глазами, и девочка.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петрона вӑл ыррӑнах кӗтсе илчӗ, сӗтел хушшине лартрӗ, ашшӗ Петро ҫуни ҫинчен айккисем пасарнӑ, утӑ ванчӑкӗ ларса тулнӑ кӑкшӑма ҫӗклесе кӗрсен, сарӑрах хӗрлӗ мӑйӑхӗ айӗпе кулса илчӗ.

Он встретил Петра по-хорошему, усадил его за стол, улыбнулся в рыжеватые усы, когда отец его принес из Петровых саней, запушенных инеем, осыпанный сенной трухой кувшин.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро тарӑхса кайрӗ, ашшӗ патне кухньӑна кӗресшӗнччӗ, Григорий чарчӗ:

Петро обозлился, хотел идти в кухню к отцу, но Григорий рассоветовал:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро хунар ҫутнӑччӗ, анчах ӑна тин кӑна анкартинчен килнӗ ашшӗ чарчӗ:

Петро зажег фонарь, но его остановил пришедший с гумна отец:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ан хӑтлан! — ют сасӑпа кӑшкӑрчӗ хыҫран ашшӗ.

— Оставь! — чужим голосом крикнул вслед отец.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр кунне, каҫ пулас умӗн, вӑл икҫӗр ҫухрӑм патне чуптарса тухнӑ, икӗ кун хушшинче пӗтӗмпе хӑвӑрӑлсе кӗнӗ, ывӑнса тайкаланакан пулнӑ утне ашшӗ картишне кӗртсе тӑратрӗ.

На другой день к вечеру он уже вводил на отцовский баз сделавшего двухсотверстный пробег, исхудавшего за два дня, шатавшегося от усталости коня.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн пек намӑслантарнӑ хыҫҫӑн ашшӗ нимсӗрех киле таврӑнасса Григорий шаннӑччӗ.

Григорий ехал в уверенности, что Он пристыдил отца и тот уедет ни с чем.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ҫавӑнпа тапса сирпӗтнӗ те сана сотеннӑйран! — йӗплесе сӑмах тӗкрӗ ӑна ашшӗ.

— За это и с сотенных прогнали! — ехидно поддел его отец.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ан чашкӑрса кай эсӗ! — сиввӗн чарчӗ ӑна ашшӗ.

— Да ты не сепети! — холодно остановил его отец.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапах та ҫакӑ ун тивӗҫлӗхне пырса чӗпӗтрӗ-чӗпӗтрех; ашшӗ те, ҫавӑн ҫинчен сӑмах тапратса, кӑмӑла пӑсрӗ.

Но все же самолюбие его было уязвлено, и отец разговором об этом невольно причинял ему неприятность.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн ҫӑмӑлпа, ентешсем? — кӑшкӑрчӗ Григорий, ашшӗ ҫине йӑл кулса пӑхса.

— Зачем вас принесло, земляки? — крикнул Григорий, улыбаясь отцу.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ашшӗ пӗррехинче, каҫ пулас умӗн, ӑна хӑй патне чӗнсе илчӗ; алӑк ҫинелле шиклӗн пӑхкаласа тата куҫне ывӑлӗн куҫӗсемпе тӗл пуласран тартса калаҫма пуҫларӗ:

Но однажды вечером отец позвал Евгения к себе; опасливо поглядывая на дверь и избегая встретиться глазами, заговорил:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений ашшӗ ҫине, Ольга ҫине, пучахсемпе витӗннӗ ҫул ҫине, сӗвеккӗн ҫӗкленсе инҫетри ту хысакӗпе пӗлӗт хӗррине хупласа тӑракан сӑрт тӗмески ҫине кулкаласа пӑхса пычӗ.

Евгений улыбался, глядя на отца, Ольгу, дорогу, устланную колосьями, на бугорок, медленно поднимавшийся, заслонявший дальний гребень и горизонт.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ашшӗ Евгений ҫине юри патварланса пӑхрӗ, ывӑлне хӗрхеннине сивлек сӑн айне пытарма хӑтланчӗ, куҫне унӑн пиҫиххи айне хутлатса чикнӗ пушӑ мундир ҫанни ҫинчен тартма тӑрӑшрӗ.

Отец с напускной подтянутостью посматривал на Евгения, пытаясь за суровостью скрыть выражение сострадания, избегая глядеть на холостой, заткнутый за пояс зеленый рукав мундира.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений аякранах ашшӗ кӗске кашталлӑ кӳмеллӗ урапа ларкӑчӗ урлӑ урисене йывӑррӑн ҫӗклесе аннине асӑрхарӗ, ҫӗлӗкне хыврӗ.

Еще издали увидел Евгений, как отец тяжело перенес ногу через сиденье беговых дрожек, снял шапку.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ашшӗ тата икӗ аслӑ пиччӗшӗпе аппӑшӗ вилнӗ хыҫҫӑн, кӗҫӗн йӑмӑкӗсемпе шӑллӗсене аттен пӑхма тивнӗ.

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех