Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗнӗ (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл чулхуласем иккен, халиччен тури юхӑмра ҫӳренӗ, кӑҫал канал ҫинчи ФЗУ шкулне шыв ӗҫне вӗренме кӗнӗ, шыв ҫинче ӑнӑҫлӑх кӑтартнӑшӑн ӑна Александр Дмитриевич хӑй патне илнӗ.
Он сообщил мне, что он «нижегородский, ходил по верховьям», а теперь учится в водном ФЗУ на канале и к Александру Дмитриевичу приближен за спасение на водах…

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унӑн ҫак кунсенче экспедицие каймалла иккен, халӗ вӑл ман пата юриех сывпуллашма кӗнӗ.
Он приехал проститься со мной перед отъездом в экспедицию.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, мана алӑк уҫрӗ те, каҫхи туфлисемпе ҫемҫен утса шалалла тарса кӗчӗ, тепӗр минутӑран шыва кӗнӗ ҫинчен тӑхӑнмалли кӑпӑш халатпа витӗнсе, мана хирӗҫ тухрӗ.
Она впустила меня, а сама убежала, мягко шлепая ночными туфлями, и через минуту вернулась, кутаясь в пушистый купальный халат.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Господа, сирӗншӗн, актёрсемшӗн, интереслӑ япала, — пуҫларӗ вӑл сӑмахне, кӗнӗ ҫынсем еннелле ҫаврӑнса.
— Господа, вам это интересно как артистам, — начинает он, оборачиваясь к вошедшим.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ыйтӑр-ха унтан, — хушрӗ вӑл сасӑсӑр кӗнӗ тӑлмача, — кам хӗтӗртнӗ ӑна вут тӗртсе ҫӳреме?
Спросите ее, — приказывает он бесшумно вошедшему переводчику, — спросите ее, кто надоумил ее поджигать.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сывлӑх — тӑшмана хӑратмаллӑх, — терӗ Расщепей, кӗнӗ ҫын ҫине сиввӗн пӑхса.
— На страх врагам, — отвечал Расщепей, сердито поглядывая на вошедшего.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Хӗрсе кайнӑ, чӗрре кӗнӗ.
— Так вошли в роль.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Питҫӑмартисене пӗҫертет, куҫа йӑмӑхтарать, темӗнле, ҫӑвара кӗнӗ пек, чыхӑнтарса тӑрать.
Он жег щеки и слепил глаза, казалось, лез в рот, я захлебывалась светом.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Алӑкран кӗнӗ чух пӗр илемлӗ хӗрарӑм, темӗнле уйрӑмах пысӑк куҫлӑскер, мана урлӑ тӑчӗ.
В дверях меня остановила красивая женщина с какими-то необыкновенно большими глазами.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫывӑрмалли пӳлӗме вӗҫсе кӗнӗ пек кӗретӗп.
Как пуля, я влетел в спальню.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӑлтӑра кӗнӗ иккен те унта тепле майпа купӑста йӳҫӗтмелли шетнике кӗрсе ӳкнӗ.
Оказывается, он забрался на чердак и каким-то образом попал в старую капустную кадку.

Хӑй ҫавӑнта ҫӗр хут та панулми вӑрлама кӗнӗ пуль-ха.
А сам, наверное, сто раз яблоки таскал.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч мана: эпӗ шкула кӗнӗ чух пулас скульптор пулӑн тесе кӗртнине те асӑнтарчӗ.
Николай Антоныч припомнил даже, что я был направлен в его школу как будущий скульптор.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлай, тӗне кӗнӗ калмык, коменданта паха хыпар пӗлтернӗ.
Юлай, крещеный калмык, сделал коменданту важное донесение.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Картиш пуш-пушах, унта ирӗлме пуҫланӑ юр сарӑ сӑнлан курӑнать, юра шыв ҫура-ҫура кӗнӗ.
пустой двор, подтаявший снег с желтыми, налившимися водой следами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Такам алӑка вӑйлӑн туртса уҫса, пӳлӗме чупса кӗнӗ пек, йӗпе шинельне урайне пӑрахнӑ пек туйӑнчӗ.
Мне приснилось, что кто-то рванул дверь, вбежал в комнату и скинул мокрую шинель на пол.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара тӳрех ҫак куна, ҫуса тасатса тумлантарнӑ анне ҫӗре кӗнӗ куна, аса илтӗм.
и тотчас же вспомнил эти дни, когда обряжали, отпевали и хоронили мать.

Ҫӗрӗпех анне патӗнче аппалантӑмӑр эпир, вӑл ир еннелле кӑна тӑна кӗнӗ пек пулчӗ.
Всю ночь мы возились с матерью, и только под утро она пришла в себя.

Хӗрлӗ питлӗ, вараланчӑк пальто, шалпар атӑ тӑхӑннӑ палламан ҫын килсе кӗнӗ чухне Даша инке картишӗнче чӑлха ҫыхса ларатчӗ.
Тетя Даша сидела во дворе и вязала, когда у ворот появился незнакомый красномордый человек в грязном парусиновом пальто, в толстых сапогах.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шыва кӗнӗ чухне хумсем ҫинче ярӑнса ишес тесе мӗн чухлӗ кӑна кӗтмен-ши эпӗ ӑна!
Сколько раз мы ждали его, купаясь, чтобы с размаху броситься в волны!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика