Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вара, хӑй кӑкӑрӗ ҫине пӑхса, металл катӑкӗн илемӗшӗн кӑмӑллӑн кулса илет.И, опустив глаза на грудь, ласково усмехается красивому куску металла.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Хӗрарӑм, вут ҫинчи хурӑн хуппи евӗр авкаланать, аллисене хӑй таврашӗнчи ҫӗр ҫумне ҫапкалать, сарӑхнӑ курӑка ҫумласа илет те йӑлтах ҫӑварне персе чикме хӑтланать, тискерленсе, юнӑхса кайнӑ куҫӗсене, сӑнсӑрланса кайнӑ хӑрушӑ питне тӑпрапа сапать.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
— Вӑл ӑнланса илет пулӗ-ҫке, — эпир ыйтатпӑр.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Аллисене вӑл кӗсйине чикнӗ, мӑйӑхӗ чӗтренкелесе илет…
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Тен, ку хӑюсӑрлӑх вӑл пирӗнпе пӗрле нумай ларманнинчен килнӗ пуль: вӑл, пӗлӗт ҫинчен ӳкекен ҫӑлтӑр пек, пирӗн куҫ умӗнче ярӑнса илет те — ҫухалать.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑл алхасарах кулса илет те хавассӑн кӑшкӑрать: — Сывӑ пулӑр, арестантсем! — тет, унтан шӑши ҫури пек хӑвӑрт тухса ҫухалать.Она плутовато смеется, весело кричит нам: — Прощайте, арестантики!-и исчезает быстро, как мышонок.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Саплӑк ҫине саплӑк лартса та шӑтӑк ҫеҫ тӑрса юлнӑ шалпар сӑрӑ халачӗпе лайӑхрах чӗркенесшӗн пулса, вӑл ҫӗр ҫинче йӑваланать, тертленни харама кайнине кура, питӗ те тӑварлӑ сӑмахсемпе вӑрҫа-вӑрҫа илет, хӑй ҫапах та чӗркенмех тӑрӑшать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Трос турта-турта, ушкӑн вӑйлӑн шавлать, вара чугунтан тунӑ тӑваткал чукмар, копёр тӑрӑх ҫӳлелле хӑпарать, унтан сасартӑк ӳкет те, ахлатнӑ сасӑ хыттӑн янӑраса каять, копёр чӗтренсе илет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл ӳсӗрӗлсех кӑйманччӗ-ха, анчах кӑвак куҫӗсем унӑн ҫиҫсе-йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, кӑкӑрӗ ҫине пурҫӑн пек саркаланса ӳкнӗ капӑр сухалӗ хускалкаласа илет — янахӗ ҫиленнӗ чухнехи пек чӗтрет хӑйӗн.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Акӑ, куратӑп, Коновалов пӗр сас-чӗвӗсӗр урайӗнчен тӑрать те ҫӳлӗк патне пырать, унтан Костомаров кӗнекине илет те, ӑна уҫса, куҫӗ умне тытать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Лампа тӗтӗм кӑларса ҫунать, хутран-ситрен кӑмака питлӗхӗ ҫатӑртатса илет, урайӗнче выртакан ҫӑкӑр хыттисем кӑштӑртатаҫҫӗ.Коптила лампа, изредка потрескивала заслонка печи, и корки испеченного хлеба на полках тоже трещали.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл йӗрет, анчах куҫҫулӗнчен вӑтанса, ӗсӗклесе ярас мар тесе, темле йынӑшса илет.Он плакал, и так как ему было стыдно слез, он как-то рычал, чтобы не рыдать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Кимӗ илет те, ун ҫине йыттине лартса, ишсе каять…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Мӗн калас, мана кичем пусса илет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Пирӗн кӑвайт ҫулӑмӗ ҫак чулӑн ту еннелли аяккине ҫутатать; ҫулӑм варкӑшса чӗтренкелесе илет, вара тарӑн та ҫӑра ҫуркаланчӑксемпе каскаланса пӗтнӗ ватӑ чул тӑрӑх мӗлкӗсем чупаҫҫӗ.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Кашнинчех, унӑн сӑмахне илтмессерен, лешне — Аркадэка курас ӗмӗт ҫулӑмпа хыпса илет…
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӑл шыв тӑрӑх кимӗпе ишсе анать, пирӗн тӗле ҫитсен, тыркас пек шӑппӑн кӑна шӑхӑрса илет те, эпӗ вара чӳречерен шыв хӗррине пулӑ пек сикетӗп!Он приедет и посвистит тихо, как суслик, а я выпрыгну, как рыба, в окно на реку.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ку сӑмахсене хирӗҫ ваттисем: «Ҫын пурнӑҫран хӑйне мӗн кирлине пӗтӗмпех илет пулсан, вӑл уншӑн ӑсне, вӑйне, хӑшпӗр чух — пурнӑҫне те хӗрхенмест», тенӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫил пӗр тикӗссӗн вӗрет, хутран-ситрен ҫеҫ, тем чӑрмавӗ урлӑ сиксе каҫнӑ пек, вӑр-вар ҫаврӑнкаласа илет те, хӗрарӑмсен пуҫӗсем тавра ҫӳҫӗсем юмахри ҫилхе пек ҫӗкленсе варкӑшаҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Глеб Глебыч ҫӳлӗк ҫинчен мятнӑй лепёшка тултарнӑ банкӑна кармашса илет те, ҫур банкине Плаки тутӑрӗ ҫине ярса парать.Глеб Глебыч достает с полки банку с мятными лепешками и полбанки высыпает в платок Пелагее.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.