Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл, халӗ ӗнтӗ хӑйпе хӑй тенӗ пек калаҫса ҫаплах пекарня урайӗ тӑрӑх уткаласа ҫӳрет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ӳлӗмхи валли те пулин калаҫса хумалла.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Вӑл, эпӗ ӑна итленипе итлеменнине пӑхмасӑрах, тинӗспе калаҫнӑ пек калаҫса выртать.Он философствует, не справляясь, слушаю ли я его, точно он говорит с морем:
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Анчах та хальхинче вӑрах калаҫса тӑман, — леш, ӑслӑскер, суд тунӑ ҫӗрте ҫынсене кансӗрлеменскер, хӑй калаҫма пуҫланӑ.Но теперь недолго они говорили, — тот, мудрый, не мешавший им судить, заговорил сам:
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Хайӗн йывӑр хуйхине кӑшт та пулин пусарас тесе вӑл нимӗн шухӑшламасӑр калаҫса пырать.Болтает он языком машинально, чтоб хоть немного заглушить свое тяжелое чувство.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Пулӑ ҫинчен калаҫса пӗтерсен, вӑл хӑйӗн миххисене аса илчӗ, икӗ михӗ пулнӑ имӗш ун, вӗсене тахҫан монахсем «йӑкӑртса» кайнӑ пулать, ҫавӑнпа вӑл ҫухалнӑ михӗсем пирки харкашма пуҫларӗ, унтан тата, Евсей ӳсӗр иккенне, вӑл ӗҫсӗрех ларнине асӑрхаса, монахсене пӑрахрӗ те работникӗсене тапӑнчӗ, чи ирсӗр сӑмахсене суйласа илсе, сывлӑша янтратсах ятлаҫма пуҫларӗ.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Унта нумай шыраса тата калаҫса, килӗшсе супнӑ хыҫҫӑн, пӗр ҫӗтӗк-ҫатӑк тумлӑ, ҫӑпаталлӑ, шатра питлӗ кӗмсӗр-кемсӗр мужике вӑл тупнӑ.
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
«Ман калавсемпе повеҫсенчи, романсенчи геройсемпе персонажсем чылайӑшӗ хам ҫуралса ӳснӗ Кӗтеснертен. Вӗсем чун-чӗрене уйрӑмах ҫывӑх. Тӑван яла час-часах кайни, унти ҫынсемпе шӑкӑл-шӑкӑл калаҫса ларни, вӗсен хуйхи-суйхине, савӑнӑҫне ӑнланма тӑрӑшни мана ҫыравҫӑ ӗҫӗнче ҫав тери пулӑшать», - ҫапла калӑпларӗ Анатолий Иванович Алентейӑн сӑмахӗсене.
Ыр ҫын хыҫҫӑн пин ҫын утать // Э. Михайлова. «Хӗрлӗ ялав», 2019.10.18
— Мӗн калаҫса тӑратӑр тата! — чарчӗ вӗсене Захар.
37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Конторта правлени членӗсем темӗнле ӗҫ ҫинчен калаҫса лараҫҫӗ.
37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Иккӗш пӗр майлӑ пулнӑ вӗсем, калаҫса татӑлнӑ», тесе шутларӗ вӑл.
36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Эсир мӗн, калаҫса татӑлтӑр-и?
36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька хӑй амӑшӗ ачасемпе крыльца ҫинче калаҫса тӑнине те асӑрхарӗ.
30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Катерина килне питӗ каҫа юлса таврӑнчӗ, Санькана вӑл каҫхи апат ҫиме тӑратасшӑн, унпа калаҫса пӑхасшӑн пулчӗ, анчах та лешӗ вилсе кайсах ҫывранҫи пулса выртрӗ.
27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл, ун патнелле пырса, Егор ҫинчен, хӑйӗн хуйхи-суйхи ҫинчен калаҫса пӑхасшӑнччӗ.Захотелось подбежать к нему, заговорить о Егоре, рассказать о своих опасениях.
26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл ӗнтӗ Якку куккапа калаҫса татӑлнӑ.
25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Мӗнле калаҫса татӑлнӑччӗ-ха эпир?
24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӗренекенсене никам та чӗнменччӗ, анчах вӗсем, ирпеле калаҫса татӑлнӑ пекех, Ракитинсен ҫурчӗ патне пухӑнчӗҫ.Никто не созывал учеников, но утром, точно по сговору, они собрались у избы Ракитиных.
23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл Седельниковӑпа темскер ҫинчен калаҫса тӑрать.Она сидела у водопойной колоды и о чем-то разговаривала с Седельниковой.
22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Эсир калаҫса татӑлнӑ пекех: кӑнтӑрлахи апатра Никитка чыхӑнса ларчӗ, халӗ — эсӗ, терӗ те Феня, пӑрӑва шӑварманнине асне илсе картишне чупса тухрӗ.
19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951