Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫук, ҫук, — ачасем пӗр чӗнмесӗр пӑшӑрхануллӑн ларнине сиссе, сассине хӑпартрӗ вӑл, — эпӗ вилме хатӗрленместӗп, ман тумалли темӗн чухлӗ!

Нет, нет, — воскликнул он, заметив, должно быть, что наступило тревожное молчание, — я умирать не собираюсь, у меня еще дел пропасть!

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тарават хула ҫыннисем вӗсем валли халӑх шучӗпе ҫӗнӗ ҫурт туса панӑ, вара Палантай пиччепе арӑмӗ тата та нумай пурӑннӑ, телейлӗ пулнӑ, ҫуклӑха курман, ӳкӗнӗҫе юлман, вӗсен, мухтава тухнӑскерсен, хисеплӗ ватлӑхра асӑнмалли те темӗн чухлех пулнӑ.

Благодарные горожане построили им новый дом, и они жили долго и счастливо, не зная нужды и сожалений, окруженные славой, и в старости им было что вспомнить…

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темӗн амакӗ те пулӗ ҫӗр ҫинче… ӑсу кӑна кайӗ!

Вот еще напасти, право!

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫыран хӗрринче парапет умне темӗн чул ҫын пуҫтарӑннӑ, пурте чипер яхта ҫинелле пӑхаҫҫӗ.

На берегу, у парапета, сгрудилось много народу, любуясь красавицей яхтой.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тен, кино енӗпе ӗҫлӗ, киносӑр та пурнӑҫра кирли темӗн чухлех.

Может быть, и кино займется, а в жизни много интересного и кроме кино.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗҫӗ ӑнаҫсах каймасть-ха ун, тата дирекцие те темӗн ҫитмест…

Работа не ладится, да и с дирекцией там у него что-то…

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Интерес тени пурнӑҫра темӗн чухлех иккен, ӗлӗкрех эп вӗсем ҫинчен сӗмленмен те.

В жизни оказалось много интереснейших вещей, о которых я не имела представления.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑна темскер тӗлӗнтерчӗ пулас, вӑл пӗрре ман ҫине, тепре аллинчи иллюстрациллӗ программа ҫине пӑхса илчӗ, хӑйӗнпе юнашаррисене темӗн пӑшӑлтатса каларӗ.

Что-то, видно, поразило ее в моем лице, потому что она вдруг смущенно заглянула в иллюстрированную программку, которую держала, стала что-то шептать своим.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кун пирки эпӗ каҫ выртсан та темӗн чухлӗ куҫҫуль тӑкнӑ.

И я по ночам иногда даже плакала из-за этого.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах темӗн чул тӑрӑшсан та манран саттур юланутҫӑ тухмарӗ.

Но как ни бились, а лихой всадницы из меня не получалось…

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Людмила вара, эпӗ калама пуҫличченех тӗлӗнсе тӑрса, ырми-канми темӗн те пӗр тӗпчет: Расщепейӗн пурнӑҫӗ, хваттерӗ мӗнле, Ирина Михайловна мӗн тӑхӑнать — ӑна пурте кирлӗ.

Людмила неутомимо, заранее уже готовая восторгаться, расспрашивала, как живет Расщепей, какая у него квартира, какие платья носит Ирина Михайловна.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир ун ӗҫ пӳлӗмӗнче ҫур сехет патнелле лартӑмӑр, пире вӑл тем те пӗр кӑтартрӗ: кокос мӑйӑрӗ, бумеранг, папуас сӑннисем, тӗк-ҫӳҫрен тунӑ Инди тумӗсем тата та темӗн чухлӗ япала.

Мы посидели у него в кабинете около получаса, он показывал нам кокосовые орехи, бумеранги, копья папуасов, индейские уборы из перьев — множество интересных вещей.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ахаль кӑна салфетка ун аллинче темӗн те пӗр пулса тӑрать.

И простая салфетка совершала чудеса у него в руках.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл темӗн калать, ман хӑлхана ӗретлӗн кӗмест.

Он что-то говорил мне, но я плохо слышала его.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӗрӗк тӑхӑнсан, пысӑк тутӑр ҫыхсан, эпӗ партизанка Устя хӑех пулса тӑтӑм, темӗн чухлӗ ҫын мана курма пухӑнчӗ.

В тулупчике, повязанная большим платком, я сразу сделалась такой похожей на Устинью-партизанку, что смотреть на меня сбежалось много народу.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темӗн ыйтса пӗлесшӗн пулчӗ вӑл, — спиннинг пиркиехчӗ пулӗ, — анчах ыйтмасӑр тытӑнса тӑчӗ те пуҫне ҫеҫ сулса илчӗ.

Он хотел что-то спросить, — должно быть про спиннинг, — но удержался и только кивнул головой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ячейкӑри ытти ачасем унпа юнашар ларатчӗҫ те пикенсех темӗн ҫыратчӗҫ.

Другие ребята из ячейки сидели у нее по бокам и что-то прилежно писали.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуҫӑмра темӗн шавлать те, анчах эпӗ хам ӳкес ҫуккине пӗлетӗп ӗнтӗ.

У меня закружилась голова, но я знал, что не упаду.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пуҫӑм манӑн ҫурӑлас пек ыратать, хӑлхара темӗн шавлать, Ромашка умӗнче те хам тухса каятӑп тенӗ хыҫҫӑн каймасан, темшӗн юрамасть пек туйӑнчӗ.

Но у меня болела голова, звенело в ушах и почему-то казалось, что теперь, когда я сказал Ромашке, что ухожу, остаться уже невозможно.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫаплах пӑшӑлтатса темӗн шутлатчӗ-ха хӑй, анчах екки кайни халь ӗнтӗ паҫӑрхи пекех марччӗ.

Он все еще считал шепотом, но уже без прежнего азарта:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951