Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лешӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Лешӗ (тĕпĕ: лешӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ҫывӑракан Давыдовӑн питне типӗ курӑкпа кӑтӑкланӑ пулнӑ та лешӗ куҫне уҫнӑ чух аллине туртса илме ӗлкӗреймерӗ.

Она водила по лицу спящего Давыдова сухой травинкой и не успела отдернуть руку, когда Давыдов открыл глаза.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Давыдов ҫаплах васкамасӑр ҫӑвӑнса пӗтерчӗ, кукша пуҫ ҫине пӗр шайкка пӑр пек сивӗ шыв сапрӗ, лешӗ куҫне мӑч-мӑч тутарма тытӑнсан, мунчаран тухрӗ.

Все так же не спеша Давыдов помылся, вылил на лысого целую шайку ледяной воды и, когда тот захлопал глазами, направился в предбанник.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ӳкерчӗке пӑхса пӗтереймесӗрех, лешӗ куҫне хупрӗ те майӗпен урайне выртрӗ.

Не успев до конца рассмотреть рисунок, тот закрыл глаза, тихо улегся на полу.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лешӗ: ҫук ҫав, терӗ.

Она ответила, что, к сожалению, нет.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ну, эсӗ те, Давыдов, чӗмеререн кая мар! — хаваслӑн хушса хучӗ лешӗ.

— Ну, и ты тоже, Давыдов, гусь не из последних! — весело отозвался тот.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ну, калӑпӑр, хуторта пушар тухсан, эсӗ унта та шыв пичкине ҫакӑн пек йӑраланса турттарӑн-и? — ыйтрӗ Давыдов, лешӗ мӗн каласса хытӑ кӗтсе.

— Ну, а если, скажем, пожар в хуторе случится, ты и с бочкой воды будешь ехать такими же позорными темпами? — спросил он, уже с интересом ожидая ответа.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лешӗ малтан кутӑнлашрӗ, «капла эсӗ ман чӑхсене пурне те тӑлӑха хӑваратӑн!» — терӗ, кайран ҫапах иккӗмӗш автанне сутрӗ.

Тот вначале заупрямился, говоря: «Этак ты у меня всех курочек повдовишь!» — но потом все же продал второго петуха.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Шӑпланса ҫитсен, Макар чӑх картинче ҫав йӗксӗк автан, ҫунатне ҫапа-ҫапа, лайӑхрах вырнаҫса ларма хӑтланнине лайӑхах илтрӗ, — лешӗ хӑй сассинчен хӑй кашта ҫинчен сирпӗнсе анасран хӑрарӗ пулас.

В наступившей затем тишине Макар отчетливо слышал, как возился в курятнике, умащиваясь и хлопая крыльями, дрянной петушишка, очевидно боясь свалиться от собственного крика с насеста.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Иккӗмӗш хут пырсан, вӑл хуҫан иртсе ҫӳрекен пӳлӗмӗнче чарӑнса тӑнӑ, Давыдова малалла ирттерсе янӑ та, лешӗ ҫенӗхе тухсан, унтан чӗриклетекен крыльца картлашкисем тӑрӑх чупса ансан, Лушка хуҫа арӑмӗ умне чи таса чунлӑ ҫын пек ҫаврӑнса тӑнӑ.

Во второе свое посещение она на минутку задержалась в проходной хозяйской комнате, пропустив вперед Давыдова, и, когда тот вышел в сени, а затем сбежал по скрипучим ступенькам крыльца, Лушка с самым невинным видом повернулась лицом к хозяйке.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл тӗттӗмре леш тӗнчере те ҫамрӑк шуйттан патне кайма хыпашласа ҫул тупӗ, лешӗ хӑй патне чупса пырасса кӗтсе тӑмӗ.

Да она в потемках на том свете сама к молодому черту ощупкой дорогу найдет и дожидаться не будет, когда он к ней припожалует.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑйне ытла танлӑ тытакан Лушка кӑмӑлне ку питӗ илӗртнӗ: пӑх-ха, вӑл — партячейка секретарӗн уйӑрса янӑ арӑмӗ — ахаль колхозникпе ҫыхланмарӗ, колхоз председательне ҫавӑрчӗ, лешӗ ӑна тиркемерӗ.

Дешевенькому самолюбию Лушки, очевидно, льстило то обстоятельство, что она — отвергнутая жена секретаря партячейки — прислонилась не к рядовому колхознику, а к самому председателю колхоза, и ее не оттолкнули.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ман патран каяс пулать сирӗн, Александр Анисимович! — терӗ хӑюллӑн Яков Лукич, лешӗ хӑйпе чиперех калаҫнипе савӑнса.

— Уходить вам надо от меня, Александр Анисимович! — решительно сказал ободренный приемом Яков Лукич.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ашшӗ шӑртланни Ҫемене кулӑшла туйӑнчӗ: вӑл, юри хӑранӑ пек пулса, арӑмне куҫ хӗсрӗ, лешӗ, пӗтӗм пӗвӗпе чӗтренсе, сасӑсӑр кулма пуҫларӗ.

Отцовская несдержанность развеселила Семена: он скорчил испуганно-глупую рожу, подмигнул жене, а та вся затряслась от беззвучного смеха.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хаярланса кайнӑ вара, лешӗ, юмахра каланӑ пек, тигра ҫамкинчен хыҫма сӗмленсен, Хӗрлӗ куҫ ӑна икӗ енчен те ҫупкӑ ҫитернӗ.

А как только смекнул, что из него, как говорится, капли масла не выжмешь, так и рассвирепел, а тот еще вздумал, как говорится, почесать тигру морду, Ну, Красноглазый и отвесил ему пару оплеух.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Лао-шуань иккӗленсе тӑнине курсан, лешӗ хыттӑнах кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Черный, вспылив, заорал:

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Лешӗ вара ӑна аллинчи туприне тытса кӑтартать, юнлӑ пампушкине старик еннелле тӑсать.

А тот протянул к нему свою огромную руку с раскрытой ладонью, держа на другой пропитанную свежей кровью круглую пампушку, с которой стекали красные капли.

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Лао-шуань аллинчи хунарӗ ҫине пӑхса илчӗ, лешӗ сӳнсе ларнӑ та ӗнтӗ.

Фонарь у старого Хуа погас,

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Лешӗ укҫине чӗтрекен аллисемпе илсе кӗсйине чикрӗ, ӑна икӗ хутчен хыпашласа пӑхрӗ.

Дрожащими руками старик положил деньги во внутренний карман и дважды примял его снаружи.

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Лешӗ, унпа килӗшсе, пуҫне сулчӗ.

И тот согласно кивнул головой.

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тухса кай! — Разметнов сиксе тӑчӗ, Макара хулпуҫҫисенчен тытса хаяррӑн лӑскарӗ, лешӗ халсӑррӑн, сӳрӗккӗн хускалкаласа ун аллине хӑй хулпуҫҫийӗ ҫинчен сирсе ячӗ, курпунне тата ытларах кукӑртса хучӗ…

Иди! — Размётнов вскочил, свирепо потряс Макара за плечо, но тот вялым, безжизненным движением снял с плеча его руку, больше ссутулился…

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех