Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫавӑнпа та ялтан яла ҫӳретӗп, ӑҫта ырӑ ҫын пур, унта пурӑнатӑп.Вот и хожу из деревни в деревню: где люди добрые пустят, там и поживу.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Эпӗ, терӗм, старикле те пурӑнатӑп, тата ытларах пурӑнас килет, терӗм.Я, мол, и стариком с превеликим впечатлением проживу, лишь бы подольше.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Эпӗ мӗн астӑвассах хамӑр ялта пурӑнатӑп.
Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.
Шуррисем патӗнче службӑра пулнӑшӑн сӑмах тӗкет, эпӗ ҫӗнӗ влаҫа вӑрттӑн тарӑхса пурӑнатӑп, ӑна пусма хӗвре ҫӗҫӗ чиксе ҫӳретӗп пулать.За службу белым попрекает, думает, что зло таю на новую власть, нож держу против нее за пазухой.
VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Эпӗ сӗтсӗр те аван пурӑнатӑп.
VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Эпӗ хуняма карчӑкпа пурӑнатӑп, хуҫалӑхра тем таран ӗҫ.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сирӗнпе пӗр хваттертех пурӑнатӑп…
IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
— Чернышевски урамӗнче пурӑнатӑп.
Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.
— Хӗрӗх ҫул пурӑнатӑп тӗнчере, ҫапах та хура ҫӗлене хурӑн пуҫлинчен уйӑрса илейместӗп, — терӗ куҫлӑхлӑ гражданин.— Сорок лет прожил, а гадюку от ужа не сумею отличить, — сказал гражданин в пенсне.
Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.
Вовка хӑйӗн тӑванӗсене лагерьте пурӑнатӑп тет, хӑй таҫта хӑйӗн изобретенине тума ҫӳрет.Вовка говорит родным, что он уходит в лагерь, а сам идет работать где-то над своим изобретением.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Пӗрисем калаҫҫӗ: эпӗ сывлатӑп пулсан, пурнатӑп, теҫҫӗ; теприсем урӑхларах ӑнланма хушаҫҫӗ: эпӗ ҫынсене усӑ кӳретӗп, апла-тӑк пурӑнатӑп, теҫҫӗ.Одни говорят: я дышу — значит, существую; другие: я приношу пользу людям — значит, живу.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Эпӗ пурӑнатӑп, ҫакӑншӑн эпӗ пурин умӗнче те айӑплӑ.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Пӗр эрне пек пурӑнатӑп та каллех фронта каятӑп.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пурӑнатӑп пӑртак, ҫут тӗнчене курса савӑнатӑп, унтан тин уйрӑлса каятӑп.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Паян сирӗнпе пурӑнатӑп, ыран ак качча тухатӑп та, ман хӳрене те курса юлаймастӑр!Нынче у вас живу, а завтра замуж выйду, и только вы меня и видали!
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Эпӗ кунта ҫывӑрса пурӑнатӑп, эсӗ ав, пулӑ пыршисене пӑрахса тултарнӑ та, таврари пӗтӗм кӑтка илӗртсе килтӗн.Я тут сплю, а ты кишков рыбьих накидал, муравьев приманул со всего округа.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Эпӗ сирӗн районта тепӗр эрнене яхӑн пурӑнатӑп, эпир пӗр-пӗрне курӑпӑр-ха, — терӗ Пробатов.— Я еще с недельку поживу в вашем районе, так что мы еще увидимся, — сказал Пробатов.
25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ҫураласса эпӗ кунта, Черемшанкӑра, ҫуралнӑ, унтан темиҫе ҫул хушши урӑх ҫӗрте пурӑннӑ, халӗ акӑ каллех кунта пурӑнатӑп теме юрать.
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Сирӗн патӑрта мар, хамӑр ялта пурӑнатӑп эпӗ, маншӑн пулсан, ик айкки те тӑвайкки…Живу я не у вас, а в своей деревне, так что моя хата с краю…
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Эпӗ санран темӗнле чухӑн пурӑнатӑп пулсан та, кун пек апат анман пулӗччӗ ман.— Я уж на что беднее тебя живу, а мне б такая пища в горло не полезла.
4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.