Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑйне (тĕпĕ: мӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑйӗн эрех ӗҫес килнине аллипе мӑйне сӑтӑрса кӑтартрӗ.

Он провел рукой по горлу, желая этим подчеркнуть, что ему надо очень много шнапса.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ридлер хӑй те Катьӑн мӑйне пӑвса пӑрахма хатӗрччӗ, анчах вӑл полковника чарса тӑчӗ.

Ридлер отстранил полковника, хотя и сам с величайшим наслаждением сдавил бы Кате горло.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Икӗ хутчен аллине картузӗ патне тытса илчӗ; ыратнине пӑхмасӑрах мӑйне тӳрӗрех тытма тӑрӑшрӗ.

Два раза козырнул; шею, несмотря на боль, все время держал прямо.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя пӗр самантлӑха чарӑнса тӑчӗ, шӑпах Нюра мӗн тунине хӑйӗн те тӑвас килнине чӗрипе туйса илчӗ, унӑн хӑйӗн те ылханлӑ нимӗҫсен мӑйне Федьӑшӑн, хӑйӗн асаплӑ юратӑвӗшӗн, йӗплӗ пралукпа каркаласа хупнӑ амӑшӗшӗн, Озеровшӑн, — пуриншӗн те пӑвасси килчӗ.

На мгновение Катя задержалась и каждым мельчайшим нервом почувствовала, что вот именно того, что делает Нюра, страстно хочет и она-сдавить проклятое немецкое горло: за Федю, за любовь свою горькую, за мать, посаженную в колючую тюрьму, за Озерова — за все!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Мӑйне пӑвса тӑракан ҫухине вӗҫертнӗ май вӑл йӗри тавра пӑхкаласа, итлесе тӑчӗ.

Растягивая ворот кителя, ставший чересчур тугим, он осматривался и слушал.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хупнӑ кунтӑкран мӑйне тӑсса пӗр шурӑ хур какӑлтатать.

Вытянув из корзинки длинную шею, надрывался в гоготе белый гусь.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ирӗксӗрех вара ҫак капӑр сарафанлӑ, мӑйне тенкӗсем ҫакса янӑ, ыттисенчен пысӑкрах украинка ҫине пӑхса тӑчӗ.

И невольно задержала взгляд на украинке в нарядном сарафане и с монистами на шее: она была чуть не на голову выше остальных.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Мӑйне чӗркенӗ пурҫӑн шарф вӗҫӗ ҫилпе вӗлкӗшет.

Концы шелкового шарфа, обмотавшегося вокруг ее шеи, трепетали на ветру.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя, пит-куҫӗпе мӑйне ҫӑмламас питшӑллипе сӑтӑркаласа, ҫара уранах малти пӳлӗмелле иртрӗ.

Катя вошла босиком, на ходу вытирая мохнатым полотенцем лицо и шею.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫапла тӑватӑп та… лартатӑп та турӑ чурине чӗркуҫҫи ҫине, мӑйне кӑчӑрт кӑна касса тататӑп… ним мар касса тататӑп!

Так и сделаю… поставлю на коленочки раба божьего и шеечку ему перережу… как есть перережу!

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ара-ҫке, мӑйне ӗнсе шӑмми таран татрӑм пулать те…

А ить почти до мосла шею ему располохнул…

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл апата астивсе те пӑхмарӗ темелле; пӗвӗпе кӑштах ӳпӗнсе, Григорий выҫӑхса ҫитнӗ пек хӑвӑрт чӑмласа ҫинине пӑхса ларчӗ, унӑн пит-куҫне, гимнастеркӑн тӑратмалла ҫухи пӑвӑнтарнӑ хӗрлӗрех хӑмӑр мӑйне, сарлака хулпуҫҫийӗсене, сӗтел ҫинче йывӑррӑн выртакан аллисене тӗтреленнӗ куҫӗсемпе ҫупӑрласа ачашларӗ…

Она почти не прикасалась к еде; слегка подавшись вперед, смотрела, как жадно жует Григорий, ласкала затуманившимся взглядом лицо его, смуглую, туго обтянутую стоячим воротником гимнастерки шею, широкие плечи, руки, тяжело лежавшие на столе…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Андрей чӗркуҫленчӗ, мӑйне тӑсрӗ:

Андрей стал на колени и вытянул шею:

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пичӗпе мӑйне вараланӑ хыҫҫӑн вӑл нимӗнпе те килӗшмен, темӗнле яланхи пек мар костюм тӑхӑнма тытӑннӑ.

Опачкавши лицо и шею, он стал облачаться в какой-то необыкновенный, ни с чем не сообразный костюм.

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Яланах пуринчен малтан Иван Иванович вӑраннӑ та, тӳрех Тетка патне е кушак аҫи патне пырса тӑнӑ, унтан мӑйне тӑсса темӗн ҫинчен хӗрӳллӗн те ӗнентерӳллӗн калаҫма пуҫланӑ, анчах унӑн сӑмахне малтанхи пекех, ӑнланмалла мар пулнӑ.

Обыкновенно раньше всех просыпался Иван Иваныч и тотчас же подходил к Тетке или к коту, выгибал шею и начинал говорить о чем-то горячо и убедительно, но по-прежнему непонятно.

V. Талант! Талант! // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Иван Иваныч мӑйне тӑснӑ та, йӗри-тавра пуҫ тайса, урине шӑлса илнӗ.

Иван Иваныч вытянул шею, закивал во все стороны и шаркнул лапкой.

IV. Тӗлӗнтермӗш // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Хурӗ, мӑйне хутлатнӑ та, пӗр вырӑнта пускаласа малтанхи пекех тем ҫинчен хӑвӑрттӑн, хӗрӳллӗн калаҫнӑ.

Гусь, вытягивая шею и топчась на одном месте, продолжал говорить о чем-то быстро и горячо.

III. Ҫӗнӗ, питех те кӑмӑллӑ паллашу // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Каштанка хурлануллӑн йынӑшма пуҫланӑ, ҫав вӑхӑтра хурӗ мӑйне тӑснӑ та, темӗн ҫинчен хӗрӳллӗн те хӑвӑрттӑн, анчах питех те ӑнланмалла мар калаҫма тытӑннӑ.

Каштанка обиженно заскулила, а гусь вытянул шею и заговорил о чем-то быстро, горячо и отчетливо, но крайне непонятно.

III. Ҫӗнӗ, питех те кӑмӑллӑ паллашу // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Мӑйне тата пуҫне аяккалла тӑсса, ҫунаттисене сарса, чӑшлатса, тӳрех ун патнелле кӑвак хур пынӑ.

Пригнув к земле шею и голову, растопырив крылья и шипя, прямо на нее шел серый гусь.

III. Ҫӗнӗ, питех те кӑмӑллӑ паллашу // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Прохор ахлатса илме те ӗлкӗреймерӗ — вӑл, хӗҫпе чалӑшшӑн сулса ярса, кӑкшӑм мӑйне чӗрӗк пайӗ таран касса татрӗ, ҫавӑнтах хыттӑн кӑна: «Тытӑр, тавай савӑтсене!» — тесе кӑшкӑрчӗ.

Прохор не успел ахнуть, как он, косо замахнувшись, срезал шашкой горло кувшина на четверть, громко крикнул: «Подставляй посуду!»

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех