Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрма (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗҫ каллех тапаланма пуҫларӗ, кӑшкӑрма хӑтланса хӑрӑлтатса илчӗ.

Гитлеровец снова забился, захрипел, пытаясь закричать.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан шинель кӗсйинчен тутӑр кӑларчӗ, вара, крыльца патне унтан та кунтан пухӑнма ӗлкӗрнӗ ҫынсем пурте хӑй ҫине тӗлӗнсе пӑхнине курсан, кӑн-кӑвак та шӗвӗр мӑйӑхне чӗтретсе илсе, ҫиленсех кӑшкӑрма тытӑнчӗ:

Потом вытащил из кармана шинели платок и, заметив, что все люди, которые уже успели с разных сторон появиться у крыльца, смотрят на него с удивлением, закричал сердито, дергая седыми стрельчатыми усами:

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эпӗ Бельгире ҫапӑҫнӑ! — кӑшкӑрма тапратрӗ Митман.

— Я сражался в Бельгии! — для чего-то выкрикивал Митман.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Рудольф Митман обер-лейтенант ниепле те лӑпланаймасть, вӑл пӗрре тенкел ҫинче пӗтӗм пӗвӗпе турткаланса илет, тепре тата, сике-сике тӑрса, Озеров ларнӑ, сӗтел умнелле пырса, темскер, ним ҫыхӑнусӑр кӑшкӑрма пуҫлать, алчӑранӑ куҫӗсемпе мачча ҫинелле пӑхса, хӑй мундирӗн тӳмисене турта-турта татать.

Обер-лейтенант Рудольф Митман то дергался всем телом на лавке, то вскакивал и, становясь перед столом, за которым сидел Озеров, начинал выкрикивать что-то бессвязное, тараща в потолок закровеневшие глаза, обдирая с мундира пуговицы.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав секундра Андрей — хӑйӗн пурнӑҫӗнче пӗрремӗш хут — хӑй чӑтма ҫук хаярланса кайнине туйрӗ: ҫилӗ тӑвӑлса килнипе кӑшкӑрма та пултараймарӗ вӑл, шупкалса кайнӑ чӗтрекен тутисене ҫеҫ тискеррӗн вылятса чалӑштарса илчӗ.

В эту секунду — впервые за жизнь — Андрей почувствовал в себе такое ожесточение, что даже не мог крикнуть, а только страшно, судорожно скривил бескровные дрожащие губы:

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров капитан вара, пӗрре туппа ҫавӑрма пулӑшкаласа, тепре снарядсем паркаласа тата ҫапӑҫу хирне сӑнаса тӑнӑ хушара каллех: — Огонь! Огонь! — тесе кӑшкӑрма пуҫларӗ.

И капитан Озеров, то подавая снаряды, то наблюдая за полем боя, вновь начал кричать: — Огонь! Огонь!

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Утса пынӑ ҫӗртех Лозневой кӑшкӑрма пуҫларӗ.

Прямо на ходу Лозневой начал кричать.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Володьӑна паллайми пулчӗ, аташма, турткаланма пуҫларӗ, хӑй ҫинчи кӗпине ҫурса пӑрахрӗ, команда сӑмахӗсене кӑшкӑрма, ылханма тытӑнчӗ.

Он перестал узнавать Володю, метался на койке, разорвал на себе рубаху, выкрикивал слова команды и проклятия.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

 — Кӑна эпӗ акӑ мӗншӗн: манӑн паян савӑнӑҫлӑ хыпар пур, урра кӑшкӑрма та хатӗр!

 — Это я потому, что у меня новость хорошая сегодня, прямо хоть «ура» кричи!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ман ҫине кӑшкӑрма кирлӗ мар, эп сирӗн кӗпене юрӑхсӑра кӑларман.

— Кричать на меня нечего, белье ваше я не загубил.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Йӗркеллӗнрех калаҫӑр, кӑшкӑрма эпӗ сире ирӗк памастӑп.

— Говорите приличнее, я не позволю вам кричать.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫапла вара, манӑн матрос пӗтӗм вӑйпах: — Том Смит! Том Смит! — тесе кӑшкӑрма тытӑнчӗ.

Итак, мой матрос закричал во все горло: — Том Смит! Том Смит!

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫакӑнта ҫитсен, вӗсем чарӑнчӗҫ те хытӑ кӑшкӑрма пуҫларӗҫ.

Добравшись сюда, они остановились и снова принялись громко кричать.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Матроссенчен пӗри вӗсен ури сассине илтсен, ҫаврӑнса пӑхрӗ те, хӑйсен тыткӑнри ҫыннисен аллинче пӑшалсем курсан, хурах кӑшкӑрма тытӑнчӗ.

Один из матросов обернулся на шум шагов и, увидев в руках у своих пленников оружие, поднял тревогу.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл манран та хытӑрах кӑшкӑрма пуҫларӗ.

Он сейчас же закричал еще громче, чем я.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ каллех ӑна кӑшкӑрма пуҫларӑм, хам патӑмарах кил тесе, алӑпа кӑчӑк туртса кӑтартрӑм.

Я опять стал кричать ему и делать знаки, чтобы он подошел ближе.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сутӑҫӑ ҫаннине тавӑрчӗ те, ҫара аллине тӑсса калама ҫук ҫинҫе сасӑпа кӑшкӑрма тытӑнчӗ:

Торговка засучила рукава и, указывая голой рукой, стала кричать пронзительным тонким голосом:

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӑранипе пыр та питӗрӗнсе ларнӑ, эс кӑшкӑрма тен…

У нас от страху и глотку завалило, не до крику тут…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӑҫта унта кӑшкӑрма?

Где уж тут кричать?

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Енчен те кӑшкӑрма шутлатӑр пулсан, вилес умӗн кӗлтума та памӑпӑр сире…»

А ежели, говорит, кричать станете, то и помолиться не дадим перед смертью…»

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех