Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

иртме (тĕпĕ: ирт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑйне Дымшаковпа мӗнле тыткаламаллине пӗлмен, ӑна ҫав ҫынпа тӑванла хутшӑнусем ҫыхӑнтарса тӑнӑран мар, ҫук — принципсемшӗн пулсан, вӑл кирек кампа та, хӑйӗн мӗн пур кил-йышӗпе те вӑрҫса кайма пултарнӑ, — Дымшаков кӑмӑлсӑрринче, вӑл хӗрсе кайса, пӗр чарусӑр питленинче кӑштах тӗрӗс калани те пулнӑран, ҫаксенчен ним мар пӑрӑнса иртме юраманран — пӗлмен.

Она не знала, как ей нужно нести себя с Дымшаковым, и не потому, что ее связывали с этим человеком родственные отношения — ради принципов она могла поссориться с кем угодно, даже со всей своей семьей, — а потому, что в недовольстве Дымшакова и его страстных и бесшабашных обличениях была известная доля здравого смысла, и от всего этого нельзя было просто отмахнуться.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, ирт, мӗн юпа пек тӑратӑн? — терӗ те карчӑк Коробина хытӑ сасӑпа, каялла чакса, ӑна малалла иртме ҫул пачӗ.

— Ну проходи, чего остолбенел? — с бесившей его грубостью проговорила она и отступила, пропуская.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тахҫан Корней хӑй те ҫавӑн пекех хӗрӳ те чарусӑр ҫын пулнӑ, унӑн пуриншӗн те чунӗ ыратнӑ, колхоза сиен кӳрекен ӗҫе курмасӑр иртме пултарайман, тирпейсӗрлӗхшӗн, хуҫасӑрлӑхшӑн, кахал-наян пулнишӗн кирек кама та пӑсӑрлантарса илнӗ, тӗрӗссине бригадира та, председателе те куҫранах калама хӑраса тӑман.

Ведь и сам Корней когда-то тоже был такой же горячий и неуемный, за все болел душой и никогда не проходил мимо того, что считал во вред колхозу, распекал любого за нерадивость, бесхозяйственность и лень, не боялся сказать правду в глаза ни бригадиру, ни председателю.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йӗри-тавралла ним ӑнланмасӑр пӑхкаласа, вӑл япалисене урапа айӗнче шырасшӑнччӗ, анчах шӑп ҫав тӗле килсе тухнӑ батарейӑри ездовойсемпе лавҫӑсем, утсем ҫинчен анса, урапана ун ҫине купаласа тултарнӑ арчасемпе пӗрле ним шеллесе тӑмасӑр тӳнтерсе ячӗҫ, тупӑсене иртме пӗр самантрах ҫул хатӗрлерӗҫ.

Недоумевающе оглянувшись, хотел было поискать под арбой, но соскочившие с лошадей ездовые и номера подошедшей батареи безжалостно опрокинули арбу вместе со стоявшими на ней сундуками, вмиг очистили проход для орудий.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫав улшӑнусем кӗҫех ӗнтӗ пулса иртме кирлӗ.

Но вскоре они должны были произойти.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем тачанкӑна хӑйсене атакӑлакан казаксем еннелле пулемет ҫӑварӗпе ҫавӑрса лартасшӑн аппаланчӗҫ, анчах хӗсӗк тӑкӑрлӑкра май килмерӗ пулас: пулемет шӑпах ларчӗ, ӗнтӗ винтовка сассисем те сайрарах кӗрӗслетрӗҫ, пульӑсем вӗрин те ҫивӗччӗн шӑхӑрса вӗҫни Григорий хӑлхине сахалтарах пӗҫертсе иртме пуҫларӗ.

Они пытались повернуть тачанку дулом пулемета на атакующих их казаков, но в узком проулке это им, видимо, не удавалось: пулемет молчал, и все реже хлопали винтовочные выстрелы, все реже обжигал слух Григория горячий посвист пуль.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унта та пӑлханкаланисем пулчӗҫ-ха, унтан та повстанецсем патне хыпарҫӑсем пырса ҫӳрерӗҫ, казаксене восстание ҫӗклес тесе, ҫар вӑйӗсене Бузулукпа Тури Хопер тӑрӑхне куҫарма ыйтрӗҫ, анчах повстанецсен командованийӗ, Хопер казакӗсенчен чылайӑшӗ совет влаҫне тӗкӗ панине тата вӗсем алла хӗҫпӑшал тытас ҫуккине пӗлсе тӑнӑ май, Тури Дон округӗнчи чиккисенчен иртме хӑймарӗ.

Было и там брожение, являлись и оттуда гонцы с просьбами двинуть силы к Бузулуку и в верховья Хопра, чтобы поднять казаков, но повстанческое командование не решилось выходить за пределы Верхнедонского округа, зная, что в основной массе хоперцы подпирают Советскую власть и за оружие не возьмутся.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр ҫур сехетрен, утлӑ ҫарӑн ҫӑра речӗсем урамсемпе вӗҫӗ-хӗррисӗр иртме пуҫласан, Григорий чӗрине мӑнаҫлӑ савӑнӑҫ ытамласа ҫупӑрларӗ: вӑл халиччен нихҫан та ҫакӑн чухлӗ ҫынпа ертсе пырса курманччӗ-ха.

Через полчаса, когда густые лавы конницы нескончаемо потекли по улицам, Григорий остро ощутил горделивую радость: такой массой людей он еще никогда не командовал.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ансӑр сукмак ҫинче чиперрӗн пӑрӑнса иртме ҫук, — хӑшӗн те пулин хӑшне те пулин тӗртсе йӑвантармах тивет.

На узкой стежке не разойтись — кто-нибудь кого-нибудь, а должен свалить.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чи чухӑн казаксенчен пӗри, Семка, тӑрӑхласа Чукун тесе ят панӑскер, хӑюсӑртараххӑн малалла иртме тӑнӑччӗ, анчах шухӑшласа пӑхрӗ те алсишӗпе сулчӗ:

Один из беднейших, Семка, по прозвищу Чугун, было нерешительно подался вперед, но потом одумался и махнул варежкой:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эппин, чӑнахах чикӗрен иртме шутламастӑр?

— Стал быть, взаправду мыслишку держите дальше границ не ходить?

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем сӳрӗккӗн наступлени туса пычӗҫ; патронсемпе снарядсем ытла та сахал пулнипе вӗсем область чиккисенчен иртме шутламарӗҫ.

Казаки вяло развивали наступление; испытывая острую нехватку огнеприпасов, не стремились выходить за пределы области.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем, вӗсене иртме ҫул парса, икӗ еннелле чакаҫҫӗ.

Казаки перед ними раздаются, стелют уличку.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫынсем, матроссене иртме ҫул парса, хисеплӗн каялла чакса тӑраҫҫӗ.

Перед ними почтительно расступались.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ман шутпа, иртме пултаратӑн, — шанчӑклах каларӗ Никита.

— А я думаю, что мы сможем, — уверенно заявил Никита.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Айлӑма паян иртенпех юр хӳсе тултарчӗ, унта ҫуран та иртме ҫук.

Ложбину еще с утра так засугробило, что там ни пройти, ни проехать.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Салтаксем ахӑртнех сӑрт хыҫӗнчи ял ҫывӑхне пымасӑр аякран ҫаврӑнса иртме шутласа утаҫҫӗ пулмалла.

Солдаты шли, имея явное намерение обойти видневшуюся под изволоком деревушку.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Вӑл, чӗлӗм туртнипе сарӑхса кайнӑ сайра шӑлӗсене йӗрсе, ҫемҫен кулса илчӗ те сӗтел патне иртме кӑтартрӗ.

 — Он улыбался, обнажая редкий ряд обкуренных зубов, движением руки приглашая пройти.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тархасшӑн, иртӗр… — вӑл хӑна умӗнчен аяккарах пӑрӑнса аллипе залалла иртме кӑтартрӗ.

Прошу, проходите… — посторонился, движением руки приглашая гостя в зал.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей Платонович пуҫ тайса сывлӑх суннине хирӗҫ стариксем хисеплӗн ҫӗлӗкӗсене хыврӗҫ, ӑна ушкӑн варрине иртме вырӑн парса, каялла чакса тӑчӗҫ.

На поклон Сергея Платоновича старики почтительно снимали шапки, расступались, давая место в кругу.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех