Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫула сăмах пирĕн базăра пур.
ҫула (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӳрех пысӑк хӑвӑртлӑхпа ҫула тухрӗҫ вӗсем.

Машины взяли полную скорость,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫула тухсан тата хӗрӗх минут иртрӗ.

и ехала еще сорок минут.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Татаринов капитан Ҫурҫӗрти тинӗс ҫуде Российӑшӑн мӗнле пысӑк усӑ кӳнине хӑй пӗтӗмпех ӑнкарса илнӗ, — терӗм эпӗ, — ҫав ҫула нимӗҫсем пӳлсе хурасшӑн хӗрӗннинчен нимӗн тӗлӗнмелли те ҫук.

— Капитан Татаринов понимал всё значение Северного морского пути для России, — сказал я, — и нет ничего случайного в том, что немцы пытались перерезать этот путь.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

1942-мӗш ҫулхи ҫула ӑна эпӗ метрора курнӑччӗ те унтан вара курман — халь те вӑл ҫавӑн чухнехи пекех — мӑнаҫлӑ, ҫынна хисеп тума хатӗр пек сӑнарлӑ.

Я встретил его в последний раз в метро летом 1942 года — таков он был и сейчас: величественный и снисходительно-важный.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак чӑкӑлтӑшла ӗҫ ытла кичемччӗ ӗнтӗ, ҫула майӑнах-ха ҫав ӗҫпе ывӑнтаракан кӑткӑс атмосферӑна кӗмелле пулать тесе ҫӗткеленсе пытӑм — унсӑр пулсан отпускӑм ытла аван иртнӗ пулӗччӗ.

Всё это было неприятно и скучно, и, вспоминая ещё дорогой, что мне придётся снова войти в утомительную и сложную атмосферу этого дела, я немного расстраивался — отпуск был бы так хорош без него!

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

1943-мӗш ҫулхи кӗркунне Ромашова вунӑ ҫула хупса хунӑ — ун ҫинчен мана ҫав ӗҫ Мускаврах пынӑ чух хама допрос тӑвакан Н-ри Особӑй отделта ӗҫлекенскер каласа пачӗ.

Осенью 1943 года Ромашов был осуждён на десять лет — я узнал об этом от работника Особого отдела на Н., который снимал с меня допрос, когда в Москве разбиралось дело.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫула, 1942-мӗш ҫулхине эпӗ унӑн кӗҫҫе сарнӑ алӑкне шакканӑ чух Мускаврах пулнӑ вӑл.

Он был в Москве, когда летом 1942 года я стучался в его лохматую, обитую войлоком дверь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑватӑ ҫула ҫитнӗ Павлик, хӑйӗн кровачӗ ҫинчен сиксе тӑчӗ те, ҫиелти кӗпине «хӑй тӑхӑнчӗ», урӑхла каласан, кӗпине тӳнтерле тӑхӑнса ячӗ, пушмакӗсене ҫара ура ҫинех тӑхӑнчӗ.

Четырехлетний Павлик проворно вскочил с кровати и «сам оделся», то есть напялил задом наперед лифчик с полотняными пуговицами и сунул босые ножки в башмаки.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах, тӑватӑ ҫула ҫитнине кӑтартаканни нимӗн те ҫук.

Но, с другой стороны, и на четыре что-то не похоже.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урам варринче ҫула юсама хатӗрлесе хунӑ чул купи ҫинчен пӗр яка пысӑк чул илчӗ.

Выбрала на ходу большой голыш из кучи, приготовленной для ремонта мостовой.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫула Гаврик пӗччен чухне яланах вунпилӗк минут хушшинче чупса тухнӑ.

Этот путь Гаврик один пробегал обычно в пятнадцать минут.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Гаврик питӗ шухӑша кайнине тата вӑл пиччӗшпе калаҫма ҫав тери вӑрӑм ҫула утса килнине шута илсен, — Гаврикӑн пысӑк ӗҫ пуррине часах сисме пулать.

Однако, если принять во внимание озабоченный вид Гаврика, а также расстояние, которое ему пришлось пройти специально для того, чтобы поговорить с братоном, нетрудно было догадаться, что у Гаврика было важное дело.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Енисей тӑрӑх тӑвалла тата пӗр виҫҫӗр-тӑватҫӗр километр хӑпарнӑ пулсан, вӑл Заполярнӑйри Дудинкӑпа Норильска ҫыхӑнтаракан чугун ҫула курнӑ пулӗччӗ.

Ещё триста — четыреста километров вверх по Енисею, и он увидел бы Заполярную железную дорогу, соединяющую Дудинку с Норильском.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаврик тӑхӑр ҫула кӑна ҫитнӗ пулсан та, аслашшӗ ӑна ҫак пысӑк ӗҫе тума — пулӑ сутма шанса ярать.

Хотя Гаврику едва минуло девять лет, но дедушка легко доверял ему такую важную вещь, как продажа рыбы.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем иртнӗ ҫула эпӗ ӗлӗкех ҫур градусран ытла йӑнӑшмасӑр тӗрӗс кӑтартма пултараттӑм.

Я и прежде мог с точностью до полуградуса указать путь, которым они прошли.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Утмӑл пӗр ҫула ҫитсе ҫар службинче тӑрасси кулӑш мар вӗт вӑл.

А это не шутка — в шестьдесят один год военная служба.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Св. Мария» шхуни ҫыннисем хашлата-хашлата сывласа, суккӑр пулас мар тесе куҫӗсене хупса йывӑррӑн иртнӗ ҫула, эпӗ, ача чухнехи куҫа йӑмӑхтаракан тӗлӗкри пек аса илсе, ҫур градусран та ытла йӑнӑшмасӑр хут ҫинче туса кӑтартмастӑмччӗ-и вара?

Разве не чертил с точностью до полуградуса маршрут, по которому, как в детском ослепительном сне, прошли люди со шхуны «Св. Мария» — прошли, тяжело дыша, с закрытыми, чтобы не ослепнуть, глазами?

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Университетран тухрӑм та чарӑнӑва утатӑп, мур кушакӗ таҫтан сиксе тухрӗ тата, ман ҫула пӳлсе чупса та каҫрӗ.

Вышла из университета и иду на остановку, вдруг, откуда ни возьмись, выбегает проклятая кошка и перебегает мне дорогу.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Йӗтем варринче, тин уйран илсе кӗнӗ тулӑ улӑмӗсем ҫинче, пӗр вунпӗр ҫула ҫитнӗ пӗчӗк хӗр тӑнине курать.

Посредине его маленькой арены, устланной свежей, только что с поля, пшеницей, стояла повязанная бабьим платком до глаз девочка лет одиннадцати.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫула кайма хатӗрленнӗ пӗчӗк Павлик, лашасем патне ҫывӑха пымасӑр, тинкерсе, сӑнаса пӑхса тӑрать.

Маленький Павлик, одетый по случаю путешествия, стоял в предусмотрительном отдалении от лошадей.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех