Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗнӗ (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тула тухса кӗрес тесе, вӑл ҫенӗкре тӑракан кӑҫаттине тӑхӑннӑ та калле пӳрте кӗнӗ чухне ӑна хывса хӑварма маннӑ.

Когда пришлось ему по нужде выйти, надел в сенях валенки, а когда вернулся, забыл их снять в сенях и оставить на холоду.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

— Йӗпенмесӗр пулмасть пулсан, шыва кӗнӗ чухне кӑҫатӑ тӑхӑн, — тесе канаш пачӗ фельдшер.

— Нельзя не мочить, — посоветовал фельдшер, — надевай, когда в воду лезешь, валенки.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

Пӗр минутран вӗсене ӑн килсе кӗнӗ те пулӗччӗ, анчах ҫӑрттан ухмах мар: курак шыв ҫине тумлатса хӑварасси тата вӑл тумлам тавра ҫавӑн чухлӗ айван пулӑ пухӑнасси час-часах пулмасть.

Они бы через минуту ожили, но шелеспёр не дурак какой-нибудь: он знает, что не так-то часто случается, чтоб грач капнул и столько дурочек собралось вокруг одной капли.

Шывҫисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 95–96 с.

Вӑл шалалла авӑнса кӗнӗ те пурак пекех пулса тӑнӑ.

Она свернулась внутрь и образовалась в виде кузовка.

Хурӑн хуппи пуракӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 94 с.

Петьӑн та, ҫавӑн пекех, ҫывӑрас килмен, унӑн пуҫне айван шухӑш пырса кӗнӗ: вӑрӑсем килнӗ те маратасене илсе кайнӑ пек туйӑннӑ.

Пете тоже не спалось, и вот пришло ему в голову, что пришли воры и унесли сети.

Чӗрӗ каҫ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 92 с.

Упи ухмах пулман-мӗн, вӑл тӳрех пӑлтӑра чупса кӗнӗ, ун хыҫӗнчен пӑлтӑр алӑкӗ хупӑнса ларнӑ, ҫитменнине тата упа алӑка хӑйӗн малти урисемпе тӗреленӗ те хӑй тӑсӑлса выртнӑ.

Он, мишка этот, не будь плох, в сени, дверь за ним сама закрылась, а он еще на нее лапу и сам привалился.

Тӑхаллӑ упа // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 43 с.

Сӗт ӗҫсен вӑл ҫӗкленнӗ, ура ҫинче тӗреклӗнех тӑнӑ, анчах ҫав вӑхӑтра вӑрманта чӑштӑртатнӑ сасӑ илтӗннӗ, пӑлан сӑмсине ҫилпе пӗрле йытӑ шӑрши килсе кӗнӗ.

Попив молочка, он поднялся, стал твердо, но тут послышался шум в кустах, и ветер донес запах собаки.

Чӳлмек ҫурални // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 35–38 с.

— Иртнине кам аса илет, унӑн куҫӗсене кӑларса ывӑтмалла, — терӗ Одинцова: — ҫитменнине тата, тӗрӗссипе каласан, хам та ун чухне ҫылӑха кӗнӗ, ытлашши хуҫкаланса мар пулсан та, темскер урӑххипе.

— Кто старое помянет, тому глаз вон, — сказала она, — тем более что, говоря по совести, и я согрешила тогда если не кокетством, так чем-то другим.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл тахҫанах ӗнтӗ тӑна кӗнӗ, унӑн айванлӑхӗсене ыттисем те маннӑ тесе шанать.

Он сам давно опомнился и надеется, что и другие забыли его глупости.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫук, эпӗ кунта, шуйттан пӗлет-и, темшӗн ҫавӑрӑнса кӗнӗ.

Нет, я завернул сюда — черт знает зачем.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Сирӗн пуҫӑра ман ҫинче хӑвӑрӑн рыцарьла вӑй-хавалӑра сӑнаса пӑхас фантази килсе кӗнӗ.

Вам пришла фантазия испытать на мне свой рыцарский дух.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Вӑл мана ҫӗнтерме пуҫласан, эсир ман хута кӗнӗ пулӑттӑр-и? — ыйтрӗ вӑл.

— А если б он меня побеждать стал, — спросил он, — вы бы за меня заступились?

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Оброк ҫине лартнӑ мужиксем вӑхӑтра укҫа тӳлесе пыман, вӑрман вӑрланӑ, хуралҫӑсем кашни каҫ пекех ферма ҫаранӗ ҫинчен лашасем хӑваласа кӗнӗ, хӑш чухне ҫапӑҫсах тытса илсе кӗнӗ; Николай Петрович ҫаранне таптанӑшӑн штраф илмелле турӗ, анчах ӗҫӗ яланах пӗр кун е икӗ кун улпут апачӗ ҫинче тӑнӑ лашасене хуҫисене тавӑрса панипех пӗтсе пынӑ.

Посаженные на оброк мужики не взносили денег в срок, крали лес; почти каждую ночь сторожа ловили, а иногда с бою забирали крестьянских лошадей на лугах «фермы»; Николай Петрович определил было денежный штраф за потраву, но дело обыкновенно кончалось тем, что, постояв день или два на господском корме, лошади возвращались к своим владельцам.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Одинцова ҫурчӗн крыльци ҫинче кил пӑхакан хӑйсене сиввӗн тухса илнине курсанах, туссем кӗтмен ҫӗртен килсе кӗнӗ шухӑша парӑннипе хӑйсем йӑваш тунине тавҫӑрса илме пултарчӗҫ.

Уже по тому, как их встретил дворецкий на крыльце одинцовского дома, приятели могли догадаться, что они поступили неблагоразумно, поддавшись внезапно пришедшей им фантазии.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Паян сире кӗтмен те, ӗне какайӗ те илсе килмен, — терӗ халӗ ҫеҫ Базаров чемоданне ҫӗклесе кӗнӗ Тимофеич.

— Сегодня вас не ждали, батюшка, говядинки не привезли, — промолвил Тимофеич, который только что втащил базаровский чемодан.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӗсенчен пӗрне, халь хӑнасене илсе кӗнӗ пӳлӗмне, кабинет тенӗ.

Одна из них, та, куда он привел наших приятелей, называлась кабинетом.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӗтӗмпех намӑса кӗнӗ Ситников хӑйӗн кучерӗ ҫине пӑхрӗ, анчах лешӗ чӑпӑрккине пичеври лаша хӳри патӗнче вылятса кӑна ларать.

Ситников, окончательно сконфуженный, посмотрел на своего кучера, но тот играл кнутиком над хвостом пристяжной.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл кӗнӗ чухне Аркадий ҫырмалли сӗтел умӗнче аллине кӗнеке тытса, тӳмисене ҫӳле ҫитичченех тӳмеленӗ сюртукпа ларнӑ.

Он застал Аркадия за письменным столом, с книгой в руках, в застегнутом доверху сюртуке.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӳртре йӗркелӗх пулнӑ пулмалла: таса пулнӑ, пур ҫӗрте те, министрсен приёмнӑйӗсенчи пек, тутлӑ шӑршӑ кӗнӗ.

В доме, видимо, царствовал порядок: все было чисто, всюду пахло каким-то приличным запахом, точно в министерских приемных.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӗр ирхине Арина ун патне кабинета пынӑ та, яланхилле пуҫтайса, куҫне кӑмакари хӗм кӗнӗ хӗрне пулӑшма пултараймӗ-ши, тесе ыйтнӑ.

В одно утро Арина явилась к нему в кабинет и, по обыкновению низко поклонившись, спросила его, не может ли он помочь ее дочке, которой искра из печки попала в глаз.

VIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех