Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутланӑччӗ (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн Ильинична Натальйӑпа калаҫса пӑхма, ҫие юлнине пӑрахма нимӗнле хӗн-хӗсӗк те тесе ӳкӗте кӗртме шутланӑччӗ: савӑт-сапа ҫунӑ хушӑра вӑл, хӑй шухӑшӗпеле, каласа итлеттерме вырӑнлӑрах йӳтӗмсем шырарӗ, Наталья мӗн шут тытни ҫинчен старике те систерсе хума, хуйха-суйхӑ пула кӑтӑрса кайнӑ кинне вӑл пулӑшнипе ухмахла хӑтланасран ӳкӗтлесе чарма шухӑшланӑччӗ, анчах вӑл савӑт-сапапа аппаланнӑ вӑхӑтра Наталья, шӑппӑн пуҫтарӑнса, килтен тухса кайрӗ.

После обеда Ильинична хотела поговорить с Натальей, доказать ей, что нет нужды избавляться от беременности; моя посуду, она мысленно подыскивала, по ее мнению, наиболее убедительные доводы, думала даже о том, чтобы о решении Натальи поставить в известность старика и при его помощи отговорить от неразумного поступка взбесившуюся с горя сноху, но, пока она управлялась с делами, Наталья тихонько собралась и ушла.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Станицӑна кайиччен эпӗ хамӑн намӑс чирӗ пулсан, сывалӑп пуль тесе шутланӑччӗ.

— Я думала, как ишо в станицу не ходила, ежли это у меня дурная болезня — буду лечиться.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрмана ҫитсен, вӗсем хӑрушлӑх иртсе кайрӗ тесе шутланӑччӗ, анчах вӗсене Дон леш енчи сӑнав пунктӗнчен курчӗҫ.

Они уже считали себя в безопасности, достигнув леса, но их увидели с наблюдательного пункта, с той стороны Дона.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Телефон патне никам та пымарӗ, Ксени трубкӑна хума ҫеҫ шутланӑччӗ, — ҫак вӑхӑтра Коробинӑн кӑмӑлсӑр, хытӑ сасси илтӗнчӗ.

К телефону долго никто не подходил, и Ксения уже хотела положить трубку, когда раздался недовольный и строгий голос Коробина.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Штабра ӗҫлекене тӑварлӑрах сӑмахпа хӑртса илес тесе шутланӑччӗ ҫеҫ, ҫав самантра Штокман пырса кӗчӗ:

Хотел уже пугануть штабного печеным словом, но в этот момент вошел Штокман.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл пулса иртнӗ ӗҫшӗн Штокман та хӑй пекех тарӑхса кайӗ, малашнехи асар-писертен хӑраса ӳкӗ тесе шутланӑччӗ.

Он ждал, что Штокман будет так же, как и он, возмущен случившимся, напуган последствиями.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгение хӑй тек кирлӗ пулманнине пӗлнӗ хыҫҫӑн, Аксинья упӑшки таврӑнни ҫинчен илтрӗ те, пулман-пӳрмен телее тепӗр хут тӗпренчӗкӗн-тӗпренчӗкӗн пуҫтарас тесе, ун патне таврӑнма шутланӑччӗ

После того как узнала, что Евгению она больше не нужна, услышав о возвращении мужа, решила уйти к нему, чтобы вновь собрать по кусочкам счастье, которого не было…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ сире кӑшт… урӑхларах тесе шутланӑччӗ.

Я вас представляла немножко… иным…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хамӑн Митькӑна ҫын тӑвас тесе шутланӑччӗ, офицера вӗрентӗр тенӗччӗ, вӑл ав чиркӳ шкулне те пӗтереймерӗ, иккӗмӗш хӗлтех пӑрахса тарчӗ.

— Я своего Митьку думал в люди вывесть, хотел, чтоб на офицера учился, а он и приходской не кончил, убег на вторую зиму.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малтанах вӑл кунтан шӑвӑнма шутланӑччӗ, анчах вӑрттӑн тарса кайма, дезертирла хӑтланма чарчӗҫ ӑна.

Вначале он подумал было бежать, но ему претили уход тайком, дезертирство.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун патне эпир кӗрӳ кӗртме те шутланӑччӗ ак.

Мы уж за нее хотели зятя примать.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ те ҫапла шутланӑччӗ те, халӗ ӗнтӗ пӗлместӗп…

— У меня и было твердое намерение, а вот теперь не знаю…

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ виҫҫӗмӗшӗ патне кӗме шутланӑччӗ те, ун вӑхӑчӗ ҫук, терӗҫ мана, суйлав ирттерме хатӗрленет, терӗҫ…

Но я было хотела пойти и к третьему, а мне сказали, что он сильно занят, принять не может, потому как готовится к выборам…

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Малтан вӑл Листницкипе чунтан калаҫса илме шутланӑччӗ, ытти ҫынсенчен пытарса пурӑннӑ шухӑшсен хура чаршавне те хӑрах кӗтесрен сирсе уҫнӑччӗ, анчах ҫав чаршава каллех хупса хучӗ.

На минуту потянулся к искреннему разговору с Листницким, приподнял краешек той черной завесы неведомого, которой каждый укрывается от других, и вновь опустил ее.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗтӗм апат-ҫимӗҫ хатӗрӗсене урапа ҫине вырнаҫтарса брезентпа витсе ҫыхсан, Анфиса килне чупса кайса килме шутланӑччӗ.

Когда все было аккуратно уложено на подводе и сверху укрыто полостью, Анфиса хотела сбегать домой.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ хам та шутланӑччӗ… —

— Да я и думал… —

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ сана ӗнтӗ Хохлаков вӗҫертмӗ тесе шутланӑччӗ

Я думал, что Хохлаков тебя не отпустит…

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Гришатка Пугачевран айккинерех пӑрӑнма шутланӑччӗ, анчах сасартӑк крепость стени хыҫӗнчен салтакӑн сухаллӑ пичӗ курӑнса каять.

Собрался Гришатка отъехать подальше от Пугачева, да вдруг заметил, как из-за крепостной стены из-за огромных бревен высунулось бородатое лицо солдата.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хам айӑпӑма хамах сиплештерес тесе шутланӑччӗ.

Думал вину свою покрыть.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак самантра вӑл хӑех те ӗненчӗ Григорий ҫумне вӑйпа ҫыхланма килменнине; анчах та Дон хӗррипеле займищене чупса килнӗ чух, мӗн пуласса чухлаймасӑрах, урӑхла шутланӑччӗ вӑл: «Ӳкӗтлесе пӑрахтаратӑп. Ан авлантӑр. Кампа ҫыхӑп-ха пурнӑҫа?!»

В эту минуту она сама верила, что не затем пришла, чтобы навязываться Григорию; но когда бежала над Доном в займище, думала, не отдавая себе ясного отчета: «Отговорю. Нехай не женится. С кем же жизнь свяжу?!»

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех