Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнле майпа? — кӑшкӑрчӗ Обломов, пӗр аллине хӑна еннелле тӑсса, тепринпе пукан шутарса лартса.

Какими судьбами? — воскликнул Обломов, протягивая одну руку гостю, а другою подвигая стул.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Захар, Захар! — хытӑ кӑшкӑрчӗ вӑл, сӗтел ҫине, чернильница ҫине пӑхса.

— Захар, Захар! — закричал он громко, поглядывая на стол и на чернильницу.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Захар! — кӑшкӑрчӗ Обломов.

— Захар! — кликнул Обломов.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кил-ха кунта, ватӑ выльӑх! — кӑшкӑрчӗ Тарантьев.

Поди-ка сюда, старая скотина! — кричал Тарантьев.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Захар! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Захар! — закричал он.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кӑмӑлӑр тулчӗ-и? — хӑйӗн шурӑ шӑлӗсене ҫиҫтерсе, кӑшкӑрчӗ вӑл.

Довольны? — крикнула она, сверкая своими белыми зубами.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Мӗн эсир, паныч, ун ҫулӗ ҫине тӑмарӑр? — кӑшкӑрчӗ те вӑл чӗлхине темиҫе хут кӳренӗҫлӗн чаплаттарчӗ.

— Что же вы, паныч, не стали ему на дороге? — крикнул он и укоризненно зачмокал языком.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Эс тата мӗн кулатӑн, Федоров, — ун енне ҫаврӑнса кӑшкӑрчӗ Маргарита.

— А ты чего смеешься, Федоров? — вслед ему бросила девочка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ман хыҫҫӑн утӑр! — кӑшкӑрчӗ Женя.

— Идите за мной! — прокричала Женя.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Мӗн калаҫан эс? — кӑшкӑрчӗ ют этем — Мӗнле ухмахла ят асӑнан?

— Что ты такое говоришь? — воскликнул иностранец, — Что за дурацкое имя?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ан тӗкӗн ӑна, йӗксӗк! — кӑшкӑрчӗ Федор Толянӑн хӗскӗч пек аллинчен хӑтӑлма тӑрӑшса.

— Не трогай ее, гад! — закричал Федор, пытаясь вырваться из железных рук Толяна.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ӑҫта?! — урса кайса кӑшкӑрчӗ хӑй.

Где? — кричал он, словно безумный.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тем пекехчӗ, — чупма чарӑнмасӑрах кӑшкӑрчӗ Женя.

— Еще как требуется! — не прекращая бега, бросила Женя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Чарӑнӑр! — кӑшкӑрчӗ вӑл ачасене.

— Стойте! — закричал он.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ан тарнӑ пултӑр! — кӑшкӑрчӗ вӑл ачасем ҫине хаяррӑн пӑхса.

— Стоять, пацаны! — крикнул он, злобно глядя на беглецов.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ӑнлантӑм! — кӑшкӑрчӗ ӑна хирӗҫ хӗр ача.

— Да! — закричала девочка.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Часрах эсир унта! — кӑшкӑрчӗ аялтан Маргарита.

— Скоро вы? — закричала внизу Маргарита.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Мана сӑмах парӑр, мана сӑмах парӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ.

— Я прошу слова, я прошу слова!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ырӑ ҫынсем! — ҫинҫе, килӗшӳсӗр сасӑпа кӑшкӑрчӗ те ашшӗ, унӑн мӑйӗ хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ.

— Милостивые государи! — неуместно выкрикнул отец высоким фальцетом, и шея его густо побагровела.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Палачсем! — чӗререн кӑшкӑрчӗ вӑл пӗтӗм урама илтӗнмелле, — Тӗп пултӑр самодержави!

Палачи! — страстно закричал он на всю улицу, — Долой самодержавие!

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех