Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

казачка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лавҫӑ, Чир станицинчи ҫамрӑках мар казачка, вӑкӑрсене чарса тӑратрӗ.

Подводчица, немолодая казачка с Чира, остановила быков.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лутакарах пӳллӗ, анчах хир чӑххи пек тӑпӑлкка та ҫамрӑк сӑнлӑ, тӗм-хура куҫ харшиллӗ ҫырӑ казачка ҫурӑмӗпе кӑмака ҫумне тӑрса чӑлха ҫыхать.

Молодая низенькая, но складная, как куропатка, казачка со смуглым лицом и черными лепными бровями, стоя спиной к печи, вязала чулок.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон тӑрӑхӗнчилле, аркисенче ҫӑмӗ курӑнса тӑмалла ҫӗленӗ кӗрӗкӗ айӗнчен аялти юбкин чӗнтӗрӗсем те курӑнаҫҫӗ, ҫиелти те, ҫӑм пусмаран ҫӗлени, ҫӗнӗ те лайӑхскер: ӑнланса илтӗр Фоминӑн ӳпререн тӳрене тухнӑ арӑмӗ Дарья та ахаль казачка маррине, мӗнле пулсан та, офицер арӑмӗ иккенне.

Под донской, опушенной поречьем шубой и кружева исподней виднелись, и верхняя, шерстяная, была добротна и нова, чтобы поняла вылезшая из грязи в князи фоминская жена, что Дарья не простая казачка, а как-никак офицерша.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шурӑ тутӑрлӑ казачка, куҫӗпе хыҫран йӗрлесе пӑхнӑ май, пуҫне хуллен пӑрнине ҫеҫ курчӗ вӑл.

Он видел только, что голова казачки в белом платке тихо поворачивается, следя глазами за ним.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий курчӗ: хӑй ҫӗр каҫипе ачашласа ӑшӑтнӑ казачка, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ ансӑр ал тупанӗпе куҫне картланӑ та, пуҫне майӗпен пӑрса, хыҫран пӑхса ӑсатать.

Григорий видел, как пригретая им казачка смотрела через плетни ему вслед, поворачивая голову, щитком выставив над глазами узкую загорелую ладонь.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казачка пуҫне пӗшкӗртрӗ; унӑн ҫӳхе те шупкарах хӗрлӗ тути хӗррисенче ӑшӑ кулӑпа уҫӑмсӑр пӑшӑрханун йӳҫӗ йӗрӗ палӑрчӗ.

Казачка наклонила голову, тепля в углах тонких, неярко окрашенных губ улыбку и невнятную горечь сожаления.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл казачка тутинчен юлнӑ кӑшт тӑварлӑрах шӑрша туйса, унӑн ачашланма тарават ӳтне, ҫав ӳтрен кӗрекен чапӑр пылӗпе, тарпа, хӗрарӑм ӑшшипе хутӑш кӑткӑс шӑрша типтерлӗн аса илсе ҫывӑрса кайрӗ…

Он уснул, ощущая на губах солонцеватый запах ее губ, бережно храня в памяти охочее на ласку тело казачки и запах его — сложный запах чабрецового меда, пота и тепла.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Юрӑхсӑр… лӗнчӗр-ленчӗр арҫын… — казачка пӗчӗк ача пек Григорий ҫумне тӗршӗнчӗ, сасси типӗ куҫҫульпе пӳлӗнсе, тытӑнчӑклӑн тухрӗ.

— Никудышный… квелый… — казачка доверчиво потянулась к Григорию, в голосе ее зазвучали сухие слезы.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑ кинӗ, тӑлӑх арӑм Марье, Мишка Кошевойпа куҫ кӗрет пурӑннӑскер, чӗкеҫ шатриллӗ пулин те, чипер сӑнлӑ казачка, пӗтӗм хутор мухтакан хулӑн, арҫын сасси майлӑрах вӑйлӑ та ҫӑра сасӑпа янӑратса ячӗ:

Старшая сноха, вдовая Марья, открыто бегавшая к Мишке Кошевому, веснушчатая, но ладная казачка, заводила низким, славившимся на весь хутор, почти мужским по силе и густоте голосом:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирӗн ҫынсем мар, — терӗ пӗр казачка упӑшкине.

Не нашенские люди, — сказала казачка мужу.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Крыльцаран кил хуҫи арӑмӗ — ҫӳллӗ, чипер, бояр майри пек тачка кӗлеткеллӗ казачка тухрӗ.

С крыльца сошла хозяйка, высокая, красивая и дородная, что боярыня, казачка.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Анфиса, эсӗ казачка пулсан, сан упӑшку та казак, ачу та казак пулӗ.

— Раз ты, Анфиса, казачка, значит, и муж у тебя казак, и ребенок будет казачонком.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юнашар вакунра икӗ ретлӗ хут купӑс, шуххӑн хӑшӑлтатса, «казачка» кӗвве илтерет: Казаксем хысна аттисен тӗпӗсене пӗр хӗрхенмесӗр хӑма урай ҫинче тӑпӑртатса ташша хиреҫҫӗ, тахӑшӗ урмӑшнӑ сасӑпа такмак каласа ҫухӑрать:

В соседнем вагоне двухрядка, хрипя мехами, резала «казачка», по дощатому полу безжалостно цокотали каблуки казенных сапог, кто-то дурным голосом вякал, голосил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хитре казачка — ҫамрӑк арӑм Йӗрсе чӗн чӗлпӗр тыттарать.

Красивая казачка, молодая жена пику подает…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эх, казачка та эсӗ! — юри хыттӑн каларӗ Сергей.

— Эх, ну ты и казачка! — нарочно громко сказал Сергей.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тата казачка Марфа Игнатьевна, манӑн арӑм, пур…

Есть еще казачка, Марфа Игнатьевна, моя жена…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хутортан сӗвек тӗмеске ҫине улӑхрӗ, каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ: хутор хӗрринчи килӗн чӳречи хушӑкӗнчен ҫакмалли лампӑн сарӑ ҫути мӗлтлетсе тухать, чӳрече умӗнче ватӑ казачка кӗнчеле арласа ларать.

Из хутора поднялся на косой бугор, оглянулся: в просвете окна последнего куреня желтел огонь висячей лампы, у окна за прялкой сидела пожилая казачка.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӳҫне-пуҫне сапаласа, хӑйсен вӑрҫӑра вӗлернӗ упӑшкисене асӑнса: «И-и, чунӑм-тӑванӑм! Кам ҫине шанса тӑратса хӑвартӑн-ши эсӗ мана-а-а?..» — тесе пӗр казачка ҫеҫ мар хӳхленӗ.

И не одна уж простоволосая казачка отпрощалась, отголосила по мертвому: «И, родимый ты мо-о-о-ой!.. И на кого ж ты меня покинул?..»

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑлӑхах-ҫке ҫап-ҫамрӑк казачка, мӑнтарӑн, Пӑхать ирӗн-каҫӑн та ҫурҫӗр енне.

Напрасно казачка его молодая Все утро и вечер на север смотрит.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эпӗ ҫана вӑл курвӑшӑн лайӑх асӑнтарӑп-ха, ҫӳҫӳсене тӑпӑлтарса кӑларӑп! — хӑтӑрать казачка.

— Я тебе за эту курву чертей всыплю! — обещает казачка.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех