Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мансах (тĕпĕ: ман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ Пекин театрӗсенче пулнӑ чухне те, хам ача чухне курнӑ, мансах кайма пуҫланӑ ҫав пьесӑна аса илнӗ иккен.

Быть может, то далекое впечатление и повлияло на мое восприятие театра в Пекине.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Ах, эпӗ ӗнер калама мансах кайнӑ, ачасенчен шкулта вӗреннӗшӗн темиҫе хутчен те укҫа тӳлеме ыйтнӑ терӗҫ.

Ох, совсем забыла, дети вчера сказали, что надо платить за обучение, уже несколько раз требовали.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

— Ой, хӗртеҫҫӗ те! — хӗпӗртесе каларӗ Володя, сӑрт ҫинче тӳп-тӳрӗ тӑрса, разведчик хӑйне мӗнле тытмаллине мансах.

Ох дают! — приговаривал Володя, стоя во весь рост на холме, забыв совсем о том, как должен вести себя разведчик.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Э, мансах кайнӑччӗ сана калама, учительницӑ пирки пӗлместӗн пуль-ха!

Да, я и забыл тебе сказать, какая штука вышла с учительницей!

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах, турӑҫӑм! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ те Юрдан арӑмӗ, ҫатмине вут ҫинчен куҫарса лартма мансах арҫынни патне чупрӗ.

О боже мой, господи! — взвизгнула Юрданица и, позабыв сковородку на огне, побежала к мужу.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫта Петр? — хӑй пытанса тӑмаллине мансах ыйтрӗ вӑл.

— Где Петр? — спросил он, совсем позабыв о том, что должен скрываться.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Епле вӑл ҫынна вӑхӑтра хӗрхенме пӗлет, ют ҫын хуйхине туйса, епле хута кӗрет; хӑй хуйхине курмасть те, вӑл ӑна, мӗскӗн, мансах каять!

Какая участливая, сердобольная у него душа, как он отзывчив к чужому горю; а своего горя не видит, забывает о нем, бедняга!

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тата эпӗ, Рахметов господин, мансах кайнӑ: вӑл паян кӑнтӑр апачӗ те ҫимен-ха, кӳршӗрен кама та пулин апат пырса пама чӗнӗр-ха, — унта манӑн туссем пур, кухаркӑпа нянька.

И я забыла, господин Рахметов: позовите кого-нибудь из соседей, там есть кухарка и нянька, мои приятельницы, подать обедать, ведь она еще не обедала.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Миҫе хут ҫапла пулман-ши: вӑранса каятӑп та, вӑл кӗнеке вуласа ларать, унтан ман ҫине пырса пӑхать те мансах каять, ҫаплах пӑхса ларать.

Сколько раз случалось: проснусь, а он сидит за книгой, потом подойдет посмотреть на меня, да так и забудется, все сидит да смотрит.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ах, эпӗ, чунӑмҫӑм, мансах кайнӑ, малтан венчете тӑмалла-ҫке-ха.

— Ах, я и забыла, миленький, надо повенчаться прежде.

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Итлӗр-ха, атьсем, калама мансах кайнӑ…

— Да, ребятки, забыл вам сказать…

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Мӗнле май килет, — хуравларӗ Гаев, хӑйне саккунсӑр раскулачить тунӑшӑн кӳреннине мансах пӗтерейменскер.

— Как придется, — отвечал Гаев, не изживший обиды за незаконное раскулачивание.

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Раскулачить тунӑ Титокӑн качака таки утӑ сарайӗнче пурӑннине мансах кайнӑ эпӗ, ҫав ылханлӑ чун ҫинчен пачах маннӑ!

Замстило мне, что раскулаченный Титков козел на сеновале проживает, вовзят забыл про него, проклятущего!

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ те ӗнтӗ: «Халех пуринчен те ҫӳлерех ҫӗкленсе кӑтартатӑп!» — тесе шухӑшларӑм, хур чӗпписем ҫинчен мансах кайнӑ хам.

И я думаю: «Зараз выше всех подымусь!», а про гусят-то и позабыл.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ах, хӑямат, мӗн ҫинчен каланине мансах кайрӑм!..

Ах, едрить твою за кочан, забыл, об чем речь-то шла!..

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чим-ха, сӑмах тӗлне пулнӑ чух, эпӗ мухтанса илме те мансах кайнӑ иккен.

Да, кстати, я и забыл похвалиться.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вулама тытӑнтӑм та, ҫиме те мансах кайнӑ.

Начал читать и вот шамануть забыл, зачитался.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Юлашкинчен, пире салтака сахалтарах хавхалантарнӑ пек туйӑнчӗ: вӑл хӑй тупӑшнине мансах кайӗ, пирӗн ӑна лайӑхрах шӑртлантармаллаччӗ, тее пуҫларӑмӑр.

Нам наконец стало казаться, что мы мало раззадорили солдата, что он забудет о споре и что нам нужно хорошенько разбередить его самолюбие.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Эпир Таня ҫинчен тепле мансах кайнӑччӗ: салтак ӑна хӑйӗн пысӑк, илемлӗ кӳлепипе пиртен пӳлсе илнӗн туйӑнчӗ.

Мы как-то забыли о Тане: солдат как бы загородил ее от нас своей крупной красивой фигурой.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Ҫакна мансах, вӑл вӗҫме пикеннӗ те чулсем ҫине персе ҫеҫ ӳкнӗ, анчах вилмен, кулса ҫеҫ янӑ…

Забыв об этом, он пал на камни, но не убился, а рассмеялся…

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех