Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтран (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсене хӗпӗртесе итлекен красноармеецсем ҫине пӑхсан калӑн ҫав ӗнтӗ тӗнчере вӑрҫӑ та ҫук тесе, фашистсем те ҫук, вӑхӑтран вӑхӑта кунта илтӗнекен канонада та ҫук тейӗн ҫав.

Красноармейцы, слушая их, веселились так, словно не было войны, не было фашистов, не было гула канонады, который временами приглушенно доносился сюда.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ҫыртмарӗ те, ӳсӗрӗлмерӗ те хӑй, вӑхӑтран вӑхӑт ҫеҫ акӑлчан пиҫиххине пушаткаласа ларчӗ.

Не закусывал и не пьянел, лишь время от времени отпускал широкий английский ремень.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗҫ вӑхӑтран килет.

Дело во времени.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав самантра халӑх ушкӑнӗ, литаврӑсем кӗмсӗртетнӗ пек, хыттӑн кӗрлесе кайрӗ: ырласа кӑшкӑрашнӑ шӑв-шав ҫав тери хӑватлӑн ҫӗкленсе янӑрарӗ, чылай вӑхӑтран тин вара, пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн хухса, лӑпланса ҫитрӗ.

Будто в литавры ахнули: грохот одобрительных криков достиг последней степени напряжения и, медленно спадая, утих.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Никита вӑхӑтран вӑхӑта тӗттӗм шыв ҫине тинкерсе пӑхнӑ, васкамасӑр ҫамрӑк мӑйӑхӗсене якаткаласа, ӗҫлӗхлӗ ҫын сассипе кӑшкӑра-кӑшкӑра янӑ:

Никита всматривался в темный поток воды и, поглаживая молодые усы, время от времени покрикивал:

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫав вӑхӑтран Степанида пуҫпа аптӑрама, арпашма тытӑннӑ — кашни ачанах Ванюк вырӑнне хунӑ.

С той поры и впала Степанида в головную болезнь — всех детей за Ванечку принимала.

Вавилӑпа ыттисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Сашка мучи вӑхӑтран вӑхӑта ӗҫсе ӳсӗрлет те, пан чӳречи умне пырса тӑрса, ҫирӗмшер пус кӗллесе ыйтма тытӑнать.

Дед Сашка время от времени напивался и шел под окна выпрашивать у пана двугривенные.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, хӑйӗн чӗри айӗнче ҫӗклесе ҫӳрекен ача Григорирен иккенне лешӗ ӗненмесрен хӑраса, каламасӑр пытарса пурӑннӑччӗ, вӑхӑтран вӑхӑта теме кӗтсе, темрен шикленсе, хуйхӑпала шӑлтах сарӑха-сарӑха супнӑччӗ.

Она скрывала, боясь, что Григорий не поверит в то, что его ребенка носит она под сердцем, желтела от подступавшей временами тоски и боязни, чего-то выжидала.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах вӑл ҫак вӑхӑтран пуҫласа хӑйӗн шӑллӗне хӑвӑртрах авлантарасси ҫинчен тата пӗчӗк мӑнукӗсене пӑхса ӳстересси ҫинчен кӑна шухӑшларӗ.

Но с этого времени она только и думала о том, как увидеть скорее своего племянника женатым и понянчить маленьких внучков.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче хӗвел икӗ айккипе, хуралсем пекех, хӗвел урисем ҫуталса тӑчӗҫ, вӑхӑтран вӑхӑта шӑмшака витӗрех касакан ҫил вӗркелесе иртрӗ, хирсенче вара, кӑтрашкаланса хытнӑ юр ҫийӗн, вӗтӗ-вӗтӗ юр вӗҫтерчӗ.

В полдень около солнца, как часовые, стояли два светящихся столба, временами тянуло прожигающим до костей ветерком, а на полях с застывшими гребешками снежных волн играла поземка.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Брюгмана пӗр Отто Кугель ҫеҫ вӑхӑтран вӑхӑта итлекелерӗ, хура куҫхаршисене салхуллӑн ҫӗклекелесе ун ҫине тӗксӗммӗн тинкерчӗ…

Лишь Отто Кугель иногда слушал Брюгмана, мрачно сдвигая черные брови и вонзая в обер-сержанта темный взгляд…

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак сӑмах тӑрӑх шутласан, делегатсем умӗнче хастар колхоз председателӗ мар, пирӗн вӑхӑтран сахалтан та ҫирӗм ҫула кая юлнӑ ҫын тухса каларӗ.

Если судить по этому слову, то перед делегатами выступил не усердный председатель колхоза, а человек, которому как минимум на двадцать лет отстал от нашей жизни.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун хыҫҫӑн алӑк хупӑнсан тата кӑшт вӑхӑтран калитке чӗриклетни илтӗнсен, Ирина Сергей патне пырса тӑчӗ, ун куҫӗсенчен шухӑшлӑн пӑхса ҫапла каларӗ:

Когда за ним закрылась дверь и через короткое время послышался скрип калитки, Ирина подошла к Сергею.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав вӑхӑтран вара эпӗ кунта юлма ҫирӗппӗнех шут тытрӑм, — анчах ҫак йышӑну ӑҫтан тата хӑҫан килнине пӗлместӗп, эпӗ пит нумай шухӑшларӑм, халӗ пурнӑҫ ҫине темле урӑх куҫсемпе пӑхатӑп…

С того времени, как я твердо решил остаться здесь, остаться не потому, что ты меня об этом просил, — это решение пришло не знаю откуда и когда, — я много думал и теперь смотрю на жизнь какими-то другими глазами…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эфир, вӑхӑтран вӑхӑта типпӗн шатӑртатса, трубка ӑшӗнче ҫурӑлас пек кӑшкӑрашнӑ.

Эфир истошно кричал в трубку, время от времени сухо потрескивая.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Аякри япаласем, пулса-иртнисем пӗтӗмпех ӑсран тухса ӳксе ҫухалнӑ, вӑхӑтран вӑхӑта аса килес пулсан та, вӗсем формӑсӑр кӗске татӑксем пек ҫеҫ килсе тухнӑ.

Все постороннее, все прошлое исчезло из памяти, а если и появлялось в ней временами, то в виде бесформенных обрывков.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑхӑтран вӑхӑта.

— Временами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫапла вӑл пӗтӗм этемлӗх хунӑ йӗркесенчен те чакать, ҫак вӑхӑтран вара хӑй ҫине ҫеҫ шанса, хӑйне хӑй закон тулашне кӑларса тӑратать.

Так он отказывается от всех человеческих установлений, ставит себя вне закона, полагаясь отныне только на себя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫурҫӗр иртсен чылай вӑхӑтран ушкӑн икӗ пая уйрӑлчӗ: боецсенчен нумайӑшӗсем отрядра юлаҫҫӗ, Крылатовпа унӑн тӑватӑ салтакӗ ирхине хӗвелтухӑҫнелле тухса каяҫҫӗ.

Сильно за полночь группа разделилась на две части: большинство остаются в отряде, Крылов и четверо его солдат утром выходят на восток.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӗвеланӑҫӗнчен вӑхӑтран вӑхӑта вӗрекен авӑк ҫил ҫӗр ҫийӗн юр вӗҫтерсе иртет.

Налетавший временами западный ветер нес над землей морось.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех