Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лартса (тĕпĕ: ларт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн шкулта «Принцесса Турандот» ҫинчен нумай калаҫатчӗҫ, лартса та пӑхасшӑнччӗ ӑна.

В нашей школе много говорили о «Принцессе Турандот» и даже пытались поставить.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах тӗттӗмлӗх пире талккӑшпех хуплама пуҫласан, кӑмӑл урӑхланчӗ, кунта та такам, тинӗс пушлӑхӗнче, пирӗн пек ҫула тухнисемшӗн тӑрӑшать иккен теес килчӗ — фарватера палӑртса, бакенсем, маяксем, паллӑсем лартса тухнӑ.

Но когда стала обступать нас темнота, было уже приятно думать, что и здесь, в пустыне моря, кто-то заботится о нас, о нашем пароходе, — наставил бакенов, маяков и вешек, обозначающих фарватер.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӳршӗ карчӑк, алӑри кушелне чӗркуҫҫи ҫине лартса, васкавлӑн сӑхсӑхса илчӗ.

Старуха соседка, поставив кошелку на колени, поспешно крестится.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах хамӑр театрти актрисӑсенчен пӗри «Евгений Онегина суд тунине» пьеса лартнӑ пек, костюмсемпех лартса пама сӗнчӗ, ҫакӑн ҫинчен вара пӗтӗм шкулӗпех калаҫма пуҫларӗҫ.

Но вот кто-то из актрис нашего театра предложил поставить «Суд над Евгением Онегиным» как пьесу, в костюмах, и сразу о нем заговорила вся школа.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Васкавсӑр, ерипен, ҫынсене хире-хире, пӗр кутамас этем ман енне ҫул тытать, ӑна эп часах палласа илтӗм, вӑл — хайхи, мана Расщепей патне малтанхи сӑнава лартса кайнӑ ҫиллес шофер.

Медленно раздвинув толпу, ко мне приблизился коренастый, мрачного вида человек, и я узнала в нем того самого сердитого шофера, который возил меня на первую пробу к Расщепею.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавна пула пирӗн улпут лавӗ-лавӗпе мул тиесе, мана, Степана тата пирӗн йышшисене хӑшне-пӗрне лартса, Мускава тарса ӳкнӗ.

И барин наш, нагрузив добром кареты, взяв меня, Степана и еще кое-кого из дворни, мчится в Москву.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Тухмасть, тухмасть, ун пек мар — кӗтмен ҫӗртен чӗрене сиктерсе пӑшӑлтатса илет вӑл, унтан чипер пыракан репетициех чарса лартса, салхуллӑн хӑй пӳлӗмне каять, унта чылайччен пӗр пӗччен, икӗ чӑмӑрӗпе икӗ енчен тӑнлавне хӗстерсе, шухӑша кайса ларать, вара сасартӑк сиксе тӑрать, каялла: «Пушӑт-мунчала, атьӑр ҫӗнӗрен!» тесе кӑшкӑрса килет.

— Не выходит, не получается, не так это все! — бормотал он и внезапно останавливал репетицию, уходил мрачный к себе, сидел один, стиснув виски кулаками, потом вдруг вскакивал: — Лыко-мочало, снова!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унӑн сӑмахӗсене эпӗ пӗтӗмӗшпех чӑна хунӑ, вӑл калаҫнӑ май, е Денис Давыдов пулать, е улпута сӑнлать, е, хӑй патне тенкел туртса лартса, мӑйкӑчра тапаҫланакан Степан пулса тӑрать…

Он заставил меня поверить во все, что рассказывал, и сам он то делался Денисом Давыдовым, то изображал барина, то, подставив стул, превращался в Степана, бьющегося в рогатке…

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Йӑнӑшрӗҫ иккен, — шайласа илтӗм эпӗ. — Мӑнтарӑн хӗр ачи ҫухалнӑ ӗнтӗ, ӑна шыраҫҫӗ пулас, вара мана тӗл пулнӑ та, тӗплӗн пӗлмесӗр-тумасӑр, кунта лартса килнӗ».

«Должно быть, нас перепутали, — подумала я. — Она, верно, пропала, ее искали, встретили меня и зазвали сюда».

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лартса пӗтернӗ сире — пирӗн пуҫ ҫине! — кӑмӑлсӑррӑн мӑкӑртатать вӑл.

— Понаставили вашего брата на нашу голову! — проворчал он.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пукансене ҫурма ҫаврашкан лартса, пурте мӑнаҫлан лараҫҫӗ.

Все сидели важно, составив полукругом стулья.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пурте вырнаҫса ларса, кашнин умнех пӗрер стакан чей лартса панӑ хыҫҫӑн, генерал ӗҫ ҫинчен тата лайӑх ӑнланмалла каласа пачӗ: — Халӗ ӗнтӗ, господасем, — терӗ генерал, — пӑлхавҫӑсене хирӗҫ мӗнле кӗрешесси пирки сӑмах татмалла.

Когда все уселись и всем разнесли по чашке чаю, генерал изложил весьма ясно и пространно, в чем состояло дело: — Теперь, господа, — продолжал он, — надлежит решить, как нам действовать противу мятежников.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Уншӑн эпӗ сана тивӗҫлӗн чыслӑп, Уй-хир варринче пысӑк ҫурт лартӑп, Ик юпа лартса ҫурт туса парӑп, Юпа хушшине кашта хуртарӑп, Ҫак кашта ҫине сана ҫактарӑп.

Я за то тебя, детинушка, пожалую Середи поля хоромами высокими, Что двумя ли столбами с перекладиной.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эрех кӗленчисемпе стакансем лартса тултарнӑ, ҫитти сарнӑ сӗтел хушшинче Пугачевпа пӗр вунӑ ҫын, казак старшинисем, ларса тулнӑ.

За столом, накрытым скатертью и установленным штофами и стаканами, Пугачев и человек десять казацких старшин сидели.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир вал ҫине, хӑй тӗллӗнех пулнӑ тӗмеске ҫине, йӑвӑ юпасем лартса ҫирӗплетнӗ вырӑна кайрӑмӑр.

Мы пошли на вал, возвышение, образованное природой и укрепленное частоколом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ман шутпа, Николай Антоныч патне, — хуравларӗ лешӗ, манӑн мулкача ачашшӑн кӑна чӳрече ҫине лартса.

— К Николаю Антонычу, по-моему, — ответил тот, осторожно ставя на подоконник моего зайца.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иван Андреевич, ҫав ача пекех лапсӑрккаскер, хырӑнманскер, анчах та ватӑскер, пенсне лартса ман япаласене сӑнама тытӑнчӗ.

Иван Андреевич, тоже лохматый и небритый, но старый, надел пенсне и стал изучать лясы.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑштах шурса кайса, вӑл тепӗр еннелле ҫаврӑнчӗ, сиксе тӑчӗ, аякри ҫыран хӗрринелле, вӑлтисене галька ҫине тирсе лартса, шыв хӗрринчех ҫывӑрса выртакан палланӑ ватӑ пулӑҫӑ еннелле пӑшӑрханса пӑхрӗ.

Немного побледнев, он вдруг отвернулся от меня и встал, взволнованно глядя на далекий берег, где знакомый старый рыбак спал над своими удочками, у самой воды вставленными в гальку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем мана чӑхсене ещӗк ҫине лартакан е шӗлепке тӑхӑнса хулпуҫҫи ҫине корзинка лартса килӗнчен тухса каякан халап-юмахсенчи Абрама аса илтеретчӗҫ.

Я представлял себе какого—то загадочного Абрама, который сажает куру в ящик или уходит из дому в шляпе и несет на плече седло.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир кутамккасене хывса хутӑмӑр, ҫенӗхри шӑтӑк-шӑхӑрсене питӗртӗмӗр, чӳрече куҫӗсене лартса пурӑнма пуҫларӑмӑр.

и мы развязали узлы, набили сенники соломой, вставили стекла и стали жить.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех