Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрт сăмах пирĕн базăра пур.
пӳрт (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр икӗ кунтан Щукарь мучи, кил хуҫи хӗрарӑмӗ умӗнче Андрейӗн ниме юрӑхсӑр ӗҫне тирке-тирке, пӳрт ҫине вистесе, тепӗр хут витсе пачӗ.

Через два дня хату перекрывал дед Щукарь, хуля перед хозяйкой никудышнюю работу Андрея.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӳрт ҫине пурпӗрех тепӗр хут витмелле пулать.

Хату все одно надо перекрывать под корешок.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ыран пӳрт ҫине витсе пӗтерме килетӗн-и?

— Придешь завтра хату докрывать?

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Икӗ арҫын ача, пӗр пилӗк ҫулхискерсем пулас, балкон ҫинче турпассенчен пӳрт купалаҫҫӗ.

Два мальчика, лет по пяти, строят на балконе дом из щепок.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Пӳрт стени айӗнчи шӑтӑкран ман ҫине тӑваткал чӳречесем пӑхаҫҫӗ, вӗсем, ӳсӗр ҫын куҫӗсем пек, тӗссӗр те таса мар.

Из грязной ямы под стеною дома смотрели на меня квадратными глазами стекла подвального окна, мутные и грязные, как глаза пьяницы.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Халӑх ушкӑнӑн-ушкӑнӑн уйрӑлса, ни каяс, ни каяс мар пек, урам варринче ҫапӑнкаласа тӑнӑ; тавлашса та калаҫкаласа сӗрленӗ, пӳрт стенисем ҫумне пыра-пыра тӗртӗннӗ, унтан каллех, хура шӗвӗ япала пек, урам варрипе юха-юха тулнӑ — халӑх хушшинче иккӗленнӗ шухӑшсем кӑшт палӑрмалла ҫеҫ ҫаврӑнса ҫӳрени сисӗннӗ; темле, пурне те кирлӗскере пит хытӑ кӗтни паллӑ пулнӑ, ҫав кӗтекен япала вара ҫитес тӗлӗн ҫулне ӗҫ ӑнассине ӗненнипе ҫутатмалла пулнӑ, вӑл ӗненни вара пур татӑксене те шӑратса, пӗр ҫирӗп яштака япала туса ҫыхӑнтармалла пулнӑ…

Толпа нерешительно плескалась в канале улицы, разбиваясь на отдельные группы; гудела, споря и рассуждая, толкалась о стены домов и снова заливала середину улицы тёмной, жидкой массой — в ней чувствовалось смутное брожение сомнений, было ясно напряжённое ожидание чего-то, что осветило бы путь к цели верою в успех и этой верой связало, сплавило все куски в одно крепкое стройное тело.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Пӳрт ҫийӗсем ҫинче юр выртатчӗ, ҫӗр ҫинче хуралнӑ тислӗк пӑнчисем курӑна пуҫланӑччӗ.

На крышах еще лежал снег, а на земле уже появились темные пятна грязи.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

— Охо, — терӗ хохол, пуҫне сӗлткелесе, — хӗлле валли сӑран тумтир е ӑшӑ пӳрт тупсан, вара чӑн-чӑн улпут пурнӑҫех пулатчӗ… —

— Ого, — тряхнул головой хохол, — коли б к ней еще нам на зиму кожухи добыть, а то теплую хату, то и совсем была бы господская жизнь… —

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Каҫ пулса килет; урамра пӑчӑ, шӑв-шав, тусан, ҫул ҫине пӳрт мӗлкисем ӳкнӗ.

Вечер наступал; на улице было душно, шумно, пыльно, от домов на дорогу ложились тени.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Вӑл куҫӗсене уҫать те умӗнче темле теттӗм пӳрт е ҫӗмел майлӑ япала курать.

Он открывает глаза и видит перед собой что-то темное, похожее на избу или скирду…

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Районта пурӑнакансен пысӑк ушкӑнне патшалӑх наградисене, Раҫҫей хыснинчен пурӑнмалли пӳрт тума уйӑракан укҫа свидетельствине, хресчен-фермер хуҫалӑхӗ йӗркелемелли грант сертификачӗсене, ӗҫ ветеранӗн удостоверенийӗсене, Раҫҫей гражданинӗн паспорчӗсене пачӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫак ӑнтӑлу халӗ те пӗрремӗш вырӑнта // Юрий Михайлов. «Хыпар», 2015.06.16

Анчах пирӗн пӳрт патнелле килекен сукмака вӑхӑтлӑха манса та кайӗ.

Но дорожку к нашему дому она теперь надолго забудет.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лешӗ, хӑрах аллипе пӳрт кӗтессинчен тытӑнса, тепринпе хурт ҫинелле шыв сирпӗтрӗ.

Тот, держась одной рукой за угол избы, другой начал кропить пчел водой.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька пӳрт умне чикмек тӑратса лартрӗ, пусма тӑрӑх хӑпарма пуҫларӗ.

Санька приставил к избе лестницу и начал подниматься по перекладинам.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пуҫне ҫӳлелле ҫӗклесе пӑхрӗ те чуспа витнӗ пӳрт умӗнче, карнис кӗтессинче, тек чӑпарланса тӑран тӗксӗм ҫӑмха асӑрхарӗ.

Он поднял голову и заметил на тесовом фронтоне избы, в углу под застрехой, темный шевелящийся комок.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, пирӗн пӳрт тӑррине хурт ҫӑвӑрӗ ларчӗ.

— Саня, на нашу избу пчелы сели!

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька сасартӑк йывӑрланса ҫитрӗ, пӳрт умӗнчи ҫула хӑйӑр хӳсе кайнӑ тейӗн ҫав.

Ноги у Саньки сразу отяжелели, словно дорожку около избы занесло сыпучим, вязким песком.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лешсем пӳрт патӗнче тата кӑштах тӑчӗҫ те килӗсене кайма пуҫларӗҫ.

Те еще немного постояли около избы и начали расходиться по домам.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ним тума аптӑранӑ енне, пӳрт умӗнче чарӑнса тӑчӗ.

Он в нерешительности остановился около дома.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳрт кӗтессинчен пӑрӑнсанах пусӑ патӗнчен килекен Петькӑна курчӗ.

И только свернул за угол избы, как заметил идущего от колодца Петьку.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех