Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уншӑн (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр тесен, кӳлешме те кирлӗ мар: Анахвисӗн хӑйӗн шанчӑклӑ каччӑ пур, Гриша пулеметчик уншӑн вута та шыва кӗме хатӗр.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Тӗрӗс вӗт, эсир патриот, сирӗн уншӑн хавасланмалла!

Не правда ли, вы, как патриот, должны быть в восторге?

XXXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Российӑран килнӗ чух Инсаров, ҫул ҫинче чирлесе, икӗ уйӑха яхӑн Венӑра выртнӑ, март уйӑхӗн вӗҫӗнче вара арӑмӗпе пӗрле Венецие ҫитнӗ: вӑл унтан Зару урлӑ Серйие, Болгарие ҫитессе шанать; ытти ҫулсем уншӑн хупӑ.

На пути из России Инсаров пролежал почти два месяца больной в Вене и только в конце марта приехал с женой в Венецию: он оттуда надеялся пробраться через Зару в Сербию, в Болгарию; другие пути ему были закрыты.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Манӑн ҫавӑн пек пултарулӑх ҫук пулсан, тата ӑна хӑнӑхаймастӑп та пулсан, уншӑн «айӑпли»… пӗр хӗрарӑм.

 — Если во мне их нет и если они ко мне привьются, то в этом будет виновата… одна особа.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пурте уншӑн ырӑ та кӑмӑллӑ пек туйӑнать.

Всё казалось ей милым и ласковым.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл вӑрҫӑ пуласса сисет те уншӑн хавасланать.

Он предчувствует войну и радуется ей.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран, пурте кулса ярсан, хам та кулсан, мӗн тери чӗре ыратрӗ уншӑн!

И потом, когда все смеялись, когда я смеялась, как мне было больно за него!

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Хӑҫан та пулин пиртен кам та кам уншӑн вилет, ун чухне вара: вӑл тӑван ҫӗршыва юратнӑ, теме юрать.

 — Вот когда кто-нибудь из нас умрет за нее, тогда можно будет сказать, что он ее любил.

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫапла: анчах уншӑн тепӗр кунне ҫапӑҫу пулнӑ-ҫке.

— Так; но зато на другой день и было сражение.

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тата ҫакна асӑрхаттарам: эсӗ нихҫан та ӑна «эсӗ» тесе калаяс ҫук, унпа никам та ҫывӑх пулман; эпӗ, артист, уншӑн килӗшӳсӗр ҫын, куншӑн эпӗ мухтанатӑп.

Еще замечание: ты с ним никогда на ты не будешь, и никто с ним на ты не бывал; я, как артист, ему противен, чем я горжусь.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев Шубинӑн хыттӑн каласа хунӑ сӑмах купине шӑппӑн та уншӑн кӑштах кӳреннӗ пек пулса итлерӗ; унтан вӑл Стаховсен дачин картишне кӗчӗ; Шубин вара, чӑнах та, Чикурасов князь патне кайрӗ те ӑна чӗрене тивекен усал сӑмахсем кӑмӑллӑн каласа тултарчӗ.

Берсенев выслушал тираду Шубина молча и как будто конфузясь немножко за него; потом он вошел на двор стаховской дачи; а Шубин действительно поехал к князю Чикурасову, которому наговорил, с самым любезным видом, самых колких дерзостей.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӑй пурнӑҫӗнче вӑл мӗн пурӗ те пӗр хут ҫеҫ пӑлханса хӑйӗн пултарулӑхне кӑтӑртнӑ; Лондонра пулса иртнӗ тӗнче выставкинче «контро-бомбардон» текен ҫӗнӗ инструмент кӑтартни ҫинчен хаҫатра вуланӑ та ҫав инструмента ҫырӑнса илесшӗн пулнӑ, уншӑн укҫа ӑҫта тата хӑш почта урлӑ ярса памалли ҫинчен те ыйтса пӗлнӗ.

Раз только в жизни он пришел в волнение и оказал деятельность, а именно: он прочел в газетах о новом инструменте на всемирной лондонской выставке — «контро-бомбардоне» и пожелал выписать себе этот инструмент, даже спрашивал, куда послать деньги и через какую контору?

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр иртнӗ, вӗҫмесӗрех ывӑннӑ ҫуначӗсем аялалла усӑннӑ; анчах ҫак хавхалану уншӑн ахаль иртсе кайман: вӑл хӑй ӑшӗнче мӗн пулса иртнине палӑртасшӑн мар пулса, епле тӑрӑшсан та, пӑлханакан чӗре тунсӑхӗ унӑн пит-куҫӗнче палӑрнӑ, ашшӗ-амӑшӗсем вара унӑн «тӗлӗнмелле кӑмӑлне» ӑнланса илеймесӗр аптраса, хулпуҫҫисене сиктеркелесе илме те, тӗлӗнме те пултарнӑ.

Гроза проходила, опускались усталые, не взлетевшие крылья; но эти порывы не обходились ей даром: как она ни старалась не выдать того, что в ней происходило, тоска взволнованной души сказывалась в самом ее наружном спокойствие и родные ее часто были вправе пожимать плечами, удивляться и не понимать ее «странностей».

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ӑна эпӗ килӗшнӗ вӑхӑтсем те пулнӑ: анчах эпӗ уншӑн ытла та ҫӑмӑлттай, эсӗ вара типтерлӗ ҫын, йӑла тӗлӗшпе те, кӗлеткӳпе те чыслӑ, ку пӗрремӗшӗ, — эсӗ тӑхта-ха, эпӗ каласа пӗтермен, — эсӗ тӳрӗ кӑмӑллӑ вӑтам энтузиаст, наукӑна чунтан парӑнса ӗҫлекенсен чӑн-чӑн представителӗ, вӗсемпе, ҫук вӗсемпе мар, вӗсене вырӑссен вӑтам дворянстви тивӗҫлипе мухтать!

Было время, я ей нравился; но, во-первых, я для нее слишком легкомысленный молодой человек, а ты существо серьезное, ты нравственно и физически опрятная личность, ты… постой, я не кончил, ты добросовестно-умеренный энтузиаст, истый представитель тех жрецов науки, которыми, — нет, не которыми, — коими столь справедливо гордится класс среднего русского дворянства!

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унӑн амӑшӗ, Парижра лайӑх ҫемьере ҫуралса ӳснӗ, ырӑ кӑмӑллӑ хӗрарӑм, кунӗн-ҫӗрен уншӑн тӑрӑшнӑ, унпа мухтаннӑ, анчах чахотка чирӗпе ҫамрӑклах ҫӗре кӗнӗ.

Мать его, парижанка родом, хорошей фамилии, добрая и умная женщина, выучила его по-французски, хлопотала и заботилась о нем денно и нощно, гордилась им.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл тухса ҫӳреме юратман, ҫынсем хӑй патӗнче хӑнара пулса мӗн ҫинчен те пулин каласа кӑтартни уншӑн кӑмӑллӑ пулнӑ; пӗччен юлсан вара часах чирлесе ӳкнӗ.

Анна Васильевна не любила выезжать; ей было приятно, когда у ней сидел гость и рассказывал что-нибудь; в одиночестве она тотчас занемогала.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫапла ӗнтӗ ҫав, уншӑн пулсан Тӑван ҫӗршыв умӗнчи тивӗҫ пуринчен те хаклӑ пулнӑ!

Долг перед Родиной был для него превыше всего!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пирӗн ачасен ӗҫӗ уншӑн вараланма кирлӗ мар.

Не надо, чтобы тень от этого падала на дела моих ребят.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Генералӗ пит паллӑскерех мар пулин те — чугун ҫул енӗпе ӗҫленӗскер тата отставкӑрискер, — Вадьӑна уншӑн пурте саламларӗҫ, шӳтлерӗҫ, вӑл вара, ҫавсене чӑнласах йышӑннӑ май, хӑйне самай мӑнаҫлӑ тыткаларӗ.

И хоть генерал оказался не ахти какой знаменитый — железнодорожный, и то в отставке, — Вадю все поздравляли, шутили над ним, а Вадя все принимал всерьез и был страшно горд.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Уншӑн мӗн ӗнтӗ халь…

Ему-то что сейчас…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех