Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑтса (тĕпĕ: шӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑтса тухиччен — тухманни.

Лучше бы не росли…

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Сукмакӗ ҫын ҫӳременскер, курӑк шӑтса ларнӑскер пулнӑ, ун ҫинче вӗтӗ чулсем темӗн чухлӗ пулнӑ.

Тропинка была глухая, заросшая травою и засыпанная мелкими камнями.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Сарайӑн мӑкланса кӗҫеленнӗ тӑрри йӑлтах шӑтса пӗтнӗ, ҫав шӑтӑксенчен темӗнле ҫинҫешке кантрасем карӑнса тухаҫҫӗ те йывӑҫ ҫулҫисен хушшине кӗрсе ҫухалаҫҫӗ.

Замшелая крыша сарая была в дырах, и из этих дыр тянулись поверху и исчезали в листве деревьев какие-то тонкие веревочные провода.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Теприн вара е шӑтмасть, е, шӑтса ҫитӗнсен те, пӑр ҫапса каять.

А у другого или не уродилась, или градом побило…

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Пӗр хресченӗн тырри аванах шӑтса ҫитӗнет, вӑл ӗне те илсе яма пултарчӗ, тейӗпӗр.

У одного уродилась, он еще корову купил.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Вӑрӑран хӑй тӗллӗнех шӑтса тухнӑ улмуҫҫи ҫӗнӗ пахчари пӗрремӗш йывӑҫ пулчӗ.

И Яблонька, самостоятельно выросшая из семечка, оказалась первой в его будущем саду.

Улмуҫҫи // Юлия Силэм. Юлия Силэм. Улмуҫҫи: юмах, — вырӑсла Зоя РОманова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2006. — 32 с.

Пахчаҫӑ вара курчӗ те питӗ тӗлӗнчӗ: — Э-э, кунта пӗчӗкҫӗ улмуҫҫи хунавӗ шӑтса тухнӑ-ҫке, — текелерӗ.

Зато его увидел Садовник и удивился: — Гляди-ка! Да тут никак новая жизнь зародилась!

Улмуҫҫи // Юлия Силэм. Юлия Силэм. Улмуҫҫи: юмах, — вырӑсла Зоя РОманова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2006. — 32 с.

Йывӑҫсем витӗр курӑксем шӑтса тухнӑ, ҫамрӑк ӑвӑссене явӑнланса ӳсекен курӑксем карса илнӗ.

Сквозь деревья пробилась трава, лианы плюща завили частые молодые осинки.

VI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Зина сиксе тӑрсан, эпир тункатан кашни шӑтӑкӗнчен темӗн чухлӗ кӑткӑ чупса тухнине куртӑмӑр: ала пек шӑтса пӗтнӗ тунката кӑткӑ йӑви пулнӑ иккен, вӑл тулашӗнчен пӑхсан кӑна ҫирӗп пек курӑнать.

Когда Зиночка вскочила, мы увидали, как из каждой дырочки пня выползло множество муравьёв: ноздреватый пень оказался сплошным муравейником и только сохранил обличие пня.

Кӑтка йӑви-тунката // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 103 с.

Паян Зинӑпа вӑрманта уҫӑлса ҫӳренӗ чухне эпир пӗр тунката куртӑмӑр, ун ҫийӗ пӗтӗмӗшпех шӑтса, ала пекех пулса тӑнӑ.

Гуляя сегодня с Зиночкой в лесу, мы набрели на старый пень, весь покрытый, как швейцарский сыр, дырочками.

Кӑтка йӑви-тунката // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 103 с.

Тӗтӗмпе хуралнӑ хут пек авалхи тусан витсе лартнӑ хулӑм ураллӑ сӗтел икӗ чӳрече хушшине пӗтӗмпех йышӑнса тӑрать; стенисем ҫинче турка пӑшалӗсем, нухайкасем, сабля, икӗ ландкарта, темӗнле анатомилле ӳкерчӗксем, Гуфеланд портречӗ, хура рама ӑшӗнче хӗлӗхрен тунӑ вензель, кантӑк айне хунӑ диплом ҫакӑнса тӑрать; сӑранпа витнӗ, хӑш-пӗр ҫӗрте путса шӑтса пӗтнӗ диван, карел хурӑнӗнчен тунӑ икӗ пысӑк шкап хушшинче вырӑнаҫса ларать; сентресем ҫинче кӗнекесем, коробкӑсем, кайӑк кӳлеписем, банкӑсем, пӗчӗк кӗленчесем йӗркесӗр кӗпӗрленсе выртаҫҫӗ; пӗр кӗтесре ҫӗмрӗк электричество машини тӑрать.

Толстоногий стол, заваленный почерневшими от старинной пыли, словно прокопченными бумагами, занимал весь промежуток между двумя окнами; по стенам висели турецкие ружья, нагайки, сабля, две ландкарты, какие-то анатомические рисунки, портрет Гуфеланда, вензель из волос в черной рамке и диплом под стеклом; кожаный, кое-где продавленный и разорванный, диван помещался между двумя громадными шкафами из карельской березы; на полках в беспорядке теснились книги, коробочки, птичьи чучелы, банки, пузырьки; в одном углу стояла сломанная электрическая машина.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл камер-юнкер пулнипе ҫамки ҫине виҫҫӗмӗш куҫ шӑтса тухман-ҫке-ха.

Ведь через то, что камер-юнкер, не прибавится третий глаз на лбу.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Кайран, хамӑр пахчара шӑтса тухсан, хунавне ялӗпе сарӑп.

Потом закопаю косточки на своём огороде, а когда появятся росточки, пересажу их по всей деревне.

Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.

Унсӑрӑн пӗрре ҫумӑр ҫуса иртсенех кӗшӗл шӑтса тухӗҫ…

Иначе, если пройдёт дождь, все сорняки разом взойдут…

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Вӗсем вырӑнне, ав, тӑвайкки хӗрринчи тӑварлӑ тӑпра ҫинче, хӑйсен хӗрлӗ, сарӑ тата чӑлт-шурӑ ҫеҫкеллӗ ывӑсӗсемпе хӗвел еннелле туртӑнса, юмахри пек акӑш-макӑш капӑр туйраписем шӑтса ӳснӗ те, ҫил, чечексен тӗрлӗ-тӗрлӗ шӑршине хутӑштарса, ҫеҫенхир тӑрӑх инҫете-инҫете варкӑштарса вӗрет.

А на смену им, по склону лога, на солонцах уже поднимались сказочно яркие тюльпаны, подставляя солнцу свои пунцовые, желтые и белые чашечки, и ветер, смешав разнородные запахи цветов, далеко разносил их по степи.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем сухаласа пӑрахнӑ пӑрлак вырӑнсенче ҫитӗнеҫҫӗ, типсе ларнӑ саймӑршан ҫатрака тӗмӗсем хушшинчен те шӑтса тухнӑ; тахҫанхи ана сыппи хӗррисенче чӗнтӗрленсе, ҫӗр тӑрӑх тӑрӑшса ӳсеҫҫӗ; вут-чуль пек хытӑ ҫерем ҫинчи пӗлтӗрхи хӑрӑк-харӑк курӑк хушшинчен те тӗнче ҫине ачанни пек ҫутӑ кӑвак куҫӗсемпе йӑлкӑшса пӑхаҫҫӗ.

Они росли на брошенной залежи, пробивались между сухими будыльями донника, цветным узором стлались по краям давнишней межи, и даже на кремнисто-крепкой целине из прошлогодней, поблекшей травы смотрели на мир их голубые, детски чистые глаза.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куҫу шӑтса юхман пуль сан.

Повылазило тебе.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вилнӗ ҫынсен тӑванӗ-хурӑнташӗсем тӑрӑшнипе лартнӑ йывӑҫсем — вӗренесем, тирексем, акаци, ҫавӑн пекех хӑй тӗллӗн шӑтса укнӗ кукен тӗмӗ те — хӑйсен тараватлӑ та ем-ешӗл илемӗпе куҫа илӗртеҫҫӗ.

Посаженные заботливыми родственниками покойников деревца — клены, тополи, акация, а также дикорастущий терн — зеленели приветливо и свежо.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ывӑнса ҫитнӗ, тусанланса пӗтнӗ артиллеристсем — пурте пекех мӑйӑхӗсем шӑтса ӗлкӗреймен ҫамрӑк офицерсем — ун ҫинелле кураймасӑр пӑхкаласа илчӗҫ, анчах нихӑшӗ те тытса чарас тесе ҫыхланмарӗ.

Усталые, пропыленные артиллеристы, сплошь безусые, молодые офицерики, озирали его недружелюбными взглядами, но никто не попытался задержать.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулнӑ та иртнӗ, иртнине асӑнаканӑн куҫӗ шӑтса юхнӑ.

Дело прошлое, а кто старое вспомянет — тому глаз вон.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех