Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенмесӗр (тĕпĕ: хӗрхен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Уйӑх ҫинчи лӑпсӑркка пӗлӗте вичкӗн ҫил нимӗн хӗрхенмесӗр туртса сирчӗ те, местечка ҫине, сад пахчисен ярӑмӗсем ҫине, сарай тӑрри ҫине, сӑрт тӳпинелле улӑхса пыракан отряд ҫине шупка сарӑ ҫутӑ ӳкрӗ.

Ветер сорвал с месяца завесу тучи, и на местечко, на купы садов, на шишкастую верхушку стодола, на отряд, выезжавший на взгорье, потек желтый мертвенный свет.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Патша хушнипе Воронеж хулинчен ҫар ушкӑнӗ ҫитнӗ, ҫав Чигонаки ятлӑ вӑр-хурахла хулана ҫунтарса янӑ, баржӑна ҫаратас ӗҫпе ҫыхланнӑ казаксене нимӗн хӗрхенмесӗр аркатса тӑкнӑ.

По цареву приказу из Воронежа пришли войска, «воровской» тот городок Чигонаки сожгли, казаков, причастных к разбойному на баржу нападению, нещадно в бою разбили.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрӗнкеленнӗ кучерсем утсене нимӗн хӗрхенмесӗр хӑвалаҫҫӗ.

Подвыпившие кучера гнали безжалостно.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пуринчен ытла — тип-амак пур унӑн… — нимӗн хӗрхенмесӗр тӑрӑхлать Митька.

— А главное — сухота у него есть… — безжалостно ехидничал Митька.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Анчах та эпӗ вӗсене тата хытӑрах, тата ытларах, ним хӗрхенмесӗр ҫапмалла, тесе шутлатӑп.

— Но я думаю, что их надо ударить еще сильнее, еще больше, без всякой жалости.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Шӑп ҫакӑнта кӳпкемелле те ӗнтӗ нимӗҫ захватчикӗсене, вӗсем хӑйсен лапӑрчӑк аллисене Ленин ҫӗршывӗ ҫине ҫӗклеме хӑйнӑшӑн ним хӗрхенмесӗр кӳпкес пулать!

— Как раз тут и надо побить немецких захватчиков, побить, чтоб они не жалели, что решили поднять свои грязные руки на страну Ленина!

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лапамра ҫулӑм тулашнине курсан, Андрей ҫак каҫа тата Юргинпа вӗсем Сталин ҫинчен, пурнӑҫа хӗрхенмесӗр Садкине хӳтӗлесе хӑвармалли ҫинчен калаҫнине аса илчӗ…

Увидев бушующее в низине пламя, Андрей вспомнил эту ночь и как они с Юргины говорили о Сталине, о том, что, не жалея жизни, надо защитить Садки.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӑна чарӑнма та, каялла ҫаврӑнма та юрамасть; хыҫалта, хӑйсем атака пуҫласа янӑ вырӑнта, вӗсене пӗр хӗрхенмесӗр персе пӑрахма хатӗр пулеметсем лараҫҫӗ.

Ей нельзя было ни остановиться, ни повернуть обратно: позади, на рубеже атаки, стояли немецкие пулеметы, готовые расстрелять ее за это без всякой пощады.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Матвей Юргин ҫурҫӗр иртсен чылай ҫӗрле кӑна, хӑйӗн роти ҫапӑҫӑва питӗ лайӑх хатӗрленсе ҫитнине, ыран вӑл пурнӑҫне хӗрхенмесӗр ҫапӑҫассине ӗненсе илсен ҫеҫ кӑштах лӑпланчӗ, вара нумаях пулмасть тупнӑ телейне ҫӗнӗрен туйса илчӗ.

Только далеко за полночь, твердо убедившись, что рота отлично подготовлена к бою и завтра будет сражаться беззаветно, Матвей Юргин немного успокоился и вновь ощутил тепло того счастья, какое он познал совсем недавно.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Шаракшанэ ӑна ним хӗрхенмесӗр тӗп тӑвать.

Батальон Шаракшанэ уничтожал ее беспощадно.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Бородин дивизийӗ тӑшман пыра-пыра тапӑннине Скирманово таврашӗнче тата икӗ кун хушши пурнӑҫне хӗрхенмесӗр ҫирӗппӗн тӑрса, каялла сирсе ячӗ.

После этого дивизия Бородина еще два дня стойко, беззаветно отражала удары врага на скирмановских рубежах.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кунччен пӗр минут маларах ҫеҫ полковник ӑна, ҫаврӑнӑҫусӑр пулнӑшӑн, пӗр хӗрхенмесӗр пӑсӑрлантарса илнӗ, лешӗ вара ҫӑвар уҫма та хӑяйман.

За минуту до этого полковник беспощадно распекал его за нераспорядительность, и Галиев молчал с убитым видом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Акӑ ӗнтӗ Руфӑн ҫакӑнта паттӑрланса тухса, пӗр-пӗр кӗмӗл укҫине хӗрхенмесӗр выляма тытӑнса, ыттисене астармаллаччӗ кӑна.

Тут-то и должен был выступить Руф — рискнуть какой-нибудь мелкой монетой и таким образом втянуть остальных.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

— Эсӗ нимӗҫ фашисчӗсене ним хӗрхенмесӗр аркатма тесе кунта юлнӑ пирки эпӗ пӗрре те иккӗленместӗп…

— Я нисколько не сомневаюсь в том, что ты остался с твердым намерением бить и бить немца-фашиста.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юлашкинчен вӑрҫӑ ӑна та, Ерофей Кузьмича, ним хӗрхенмесӗр хӑйӗн юнпа вӗресе тӑракан авӑрне ҫавӑрса кӗртрӗ…

Наконец и его, Ерофея Кузьмича, война безжалостно потянула в свой кровавый омут…

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Татьяна сӗтел ҫине лартма апат-ҫимӗҫ хатӗрленӗ хушӑра Кондратьев пӗрмаях ҫӳлӗк умӗнче тӑрса кӗнекесем пӑхрӗ, — кунта вӗсене пит хӗсӗк: кивелнӗ пиншак тӑхӑннӑ пек сӑтӑрӑлса пӗтнӗ хупӑллӑ хулӑм кӗнекесем айккисемпе пӗчӗк брошюрӑсене хӗрхенмесӗр хӗсеҫҫӗ; ҫӗнӗ те хаклӑ, илемлӗ хупӑллӑ кӗнекесемпе юнашар ҫав тери саралса кайнӑ тата лӳчӗркенсе пӗтнӗ листасем тӑраҫҫӗ; хӑшпӗр тӗлте ылттӑн саспаллисемпе ҫырнӑ кӗнекесем хӗвел пек йӑлтӑртатаҫҫӗ, вӗсем ҫийӗнче тӗрлӗ ҫулсенче тухнӑ журналсен купи выртать.

И все время, пока Татьяна собирала на стол, Кондратьев стоял у полки, рассматривал книги, — здесь им было тесно: пухлые тома в потертых переплетах, точно в поношенных пиджаках, сжимали своими боками тоненькие брошюры; рядом с дорогими и еще новыми изданиями, одетыми в цветной супер, соседствовали до крайности пожелтевшие и разлохмаченные листы; кое-где ясным солнышком блестело золотое тиснение, а над ним, образуя козырек, лежали толстые журналы разных лет.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсир пӗлетӗр ӗнтӗ, — терӗ Сергей, аллинчи саламат аврипе карттӑ ҫинелле кӑтартса, — ҫулсем пирӗн ниме юрӑхсӑр, машинӑсене пӗр хӗрхенмесӗр вататпӑр, йӗпе-сапаллӑ кӗр килсен вара — хӑть те хурах кӑшкӑр! — Ку тӗлте саламат аври вылянса илчӗ те карттӑн пӗтӗм тӑршшӗпех чупса тухрӗ.

— Как вы знаете, — сказал Сергей, — дороги у нас никудышные, машины бьем нещадно, а в дождливую осень — хоть караул кричи! — На этом месте рукоять нагайки остановилась и пробежала по всей карте.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

 — Хӗрхенмесӗр ывӑннӑ-ҫке вӑл!

Ну как же, он устал!

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ывӑлӗ хӑйне хӗрхенмесӗр пурнӑҫне панӑ аслӑ та тӗрӗс ӗҫшӗнех ашшӗ те пуҫне хучӗ.

Отец сложил свою голову за то же великое и справедливое дело, которому беззаветно отдал жизнь его сын.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Тӳс, тӳс, партизан! — тет, тархасланине итлемен Евдокия Тимофеевна, хӑй ним хӗрхенмесӗр Володя пуҫне хырать, ывӑлӗн пуҫӗ унталла та кунталла сулланать.

— Терпи, терпи, партизан! — твердила неумолимая Евдокия Тимофеевна и орудовала безжалостно, так что голова Володи моталась из стороны в сторону.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех